Expeditie Boekblogginson

Aflevering 10

Kamp Noord vertrekt naar de eilandraad en wordt door de presentator verzocht om te gaan stemmen. De kampgenoten kijken elkaar aan en vragen zich af op wie ze moeten stemmen. Geen van hen wil naar huis en ze willen eigenlijk ook niemand naar huis stemmen. Iedereen schuifelt een beetje zenuwachtig heen en weer op de bank, totdat ze naar voren worden geroepen om hun stem in de urn te stoppen.

Uiteindelijk lopen de stemmen tussen Nadine en Suzanne behoorlijk gelijk op, maar Suzanne krijgt net een papiertje meer op haar naam, waardoor zij helaas afscheid moet gaan nemen van het eiland.

'Wat jammer, jongens,' zegt Suzanne een beetje treurig. 'Ik had graag nog lang meegedaan met de expeditie. Spreken we snel weer af als jullie terug zijn?'

'Natuurlijk,' zegt heel Kamp Noord in koor. Nadine voelt een grote opluchting, maar is meteen ontzettend bang dat zij er de volgende keer meteen uit gestemd zal worden.

'Ja het was heel gezellig,' zegt Suzanne, terwijl ze voor de laatste keer voor de camera komt. 'Ik vond het ontzettend moeilijk om dit te doen, maar het was wel heel erg stoer en ik ben blij dat ik mee mocht doen. Ik vond de andere spelers ook heel erg leuk, dus ik vind het heel erg jammer dat ik zo veel stemmen kreeg. Nu ga ik lekker naar huis en heel veel boeken lezen! Ik hoop dat ik heel veel pakketjes voor me klaar heb liggen!'

Kamp Noord is snel weer op de boot gezet omdat er slecht weer op komst is. Als ze op het eiland aankomen, begint het net te drukken, dus zo snel ze kunnen duiken ze in hun regenjassen en onder hun hut. Daar kruipen ze dicht bij elkaar om warm te blijven, want vuur maken gaat echt niet lukken zo. Het is donker, nat en koud en zo voelen ze zich ook.

BRMBLMMM

'Wat wat dat?' vraagt Ellis.

'Mijn buik,' zegt Sanne. 'Ik heb echt mega honger.'

'Ik ook,' zegt Joany, die rillend tegen Vanessa aanleunt. 'Hadden we maar vuur zodat we eten konden maken.'

'Inderdaad. Maar laten we maar wat slapen en hopen dat het morgenochtend wel droog is.'

Geen van de deelnemers van Kamp Noord slaapt echt, maar wel heerst er stilte.. Behalve rommelende magen, de regen en af en toe een zucht is het stil. Totdat er opeens een woeste brul klinkt.

'WAT WAS DAT?!' piept Joany, die meteen overeind schiet en daarmee Vanessa omduwt, die ook meteen verschrikt wakker wordt.

'Volgens mij is het een beest,' sist Patricia, die uit haar slaapzak klimt en de machete grijpt.

'Wat ga je doen?' vraagt Ellis

'Kijken, natuurlijk!'

'Niet doen!' jammer Joany. 'Zometeen overkomt je wat!'

'Ik zal voorzichtig doen!'

'Wacht, ik ga mee,' zegt Ellis.

'Ik ook,' zegt Joost, die zich als jongen toch een beetje verantwoordelijk voelt voor al die dames. Je bent een man, of je bent een man, toch?

'Neem op z'n minst vuur mee!' roept Joany uit. Ze komt ook overeind en reikt naar de fakkels die in een kist liggen. Sanne pakt de magnesiumstick en probeert samen met Joany het hout aan te steken. Het gaat gelukkig vlug en dan stappen Joost, Patricia en Ellis het hutje uit. De fakkel laat een kring van licht achter die voor de achterblijvers kleiner en kleiner worden, terwijl hun hutje weer in duisternis wordt gehuld.

Kamp Zuid is als winnaar eerder thuis en zij genieten van het extra fruit wat ze hebben gekregen: verse mango en rijpe bananen en een ananas, die ze meteen open snijden.

'Hier,' zegt Katja, terwijl ze iedereen een schaaltje met ananas voor houdt.

'Nee, laat maar. Ik neem wel wat banaan,' zegt Emmy hoofdschuddend, terwijl ze het schaaltje terug geeft. 'Verdeel maar onder de rest!'

'Huh, hoezo wil je niet?' vraagt Anneka, die haar bakje aanneemt en met veel smaak een hap neemt.

'Ik ben allergisch voor rauwe ananas,' bekend Emmy. 'Terwijl het zó lekker is! Huilen!'

'Dan verwarmen we het toch even, gekkie?' zegt Katja. 'Dat is geen moeite'

'Nee joh, ik neem wel banaan, dan weet ik zeker dat ik er geen last van krijg.'

Ze eet Kamp Zuid zich vol met fruit, zodat ze hun energie voelen toenemen. En dit keer hebben zij het geluk niet in een regenbui te hoeven zitten. Terwijl hun vuurtje knetterend brandt (Daan gooide per ongeluk natte bladeren op het vuur) speculeren ze over wat de nieuwe proef zou kunnen worden.

'Ik denk dat het een fysieke proef gaat worden,' zegt Emmy. 'We hebben al een puzzelproef gehad en een eetproef.. Het gaat nu vast om fysieke kracht.'

'Nou, ik ben wel sterk.. Maar als het om uitdaging gaat.. pfff' zegt Joanne zuchtend.

'Ik hoop dat het klimmen is,' zegt Esmee, die net een trui heeft aangetrokken en haar armen om haar knieën slaat. 'Daar ben ik wel goed in!'

'Zo lang het maar geen modderworstelen is ofzo,' grapt Lilian. 'Dan verlies ik echt hard.'

'Misschien is het rennen!' zegt Anneke.

'Of zwemmen?' stelt Emmy voor.

'Misschien is het touwtrekken?'

'Ik zou echt niet tegen kamp Noord willen touwtrekken, die zijn vast heel sterk,' zegt Daan bibberend.

'Ga jij nou maar een trui aan trekken,' zegt Emmy

'Ik lust ze rauw bij het touwtrekken,' roept Joanne strijdlustig.

Kortom, Kamp Zuid heeft al helemaal bedacht hoe het zou kunnen worden. Daan trekt een trui aan en langzaam maar zeker vertrekken ook deze dames en heer naar hun slaapzakken. Want morgen is er weer een dag.. En dan zullen ze over een paar dagen wel merken wat de volgende proef zal gaan zijn...