Expeditie Boekblogginson

Aflevering 11

Joost, Patricia en Ellis lopen met hun fakkel door de jungle. De dieren om hen heen maken geluid en door de duisternis lijkt alles veel harder te klinken.

'Vinden jullie dit niet eng?' fluistert Ellis.

'Eerlijk gezegd doe ik het bijna in mijn broek,' antwoord Joost op dezelfde fluistertoon.

'Sssst,' maant Patricia. 'Volgens mij hoorde ik wat!'

'Wat dan?' vraagt Joost.

'Stil nou!' Ellis botst bijna tegen Patricia op, die heeft stilgehouden en naar een donkere vlek kijkt. Joost wil een opmerking maken over een struik, als er opeens 2 gele ogen hem aankijken. De drie kampgenoten slaken een gil en maken dat ze wegkomen.

'WAT WAS DAT!?' gilt Ellis.

'VOLGENS MIJ EEN MONSTER!' roept Joost

'Wat het ook was,' hijgt Patricia. 'Ik schrok me dood!'

Ondanks de ogen worden ze niet gevolgd en klinken er geen vreemde geluiden meer uit het woud. Hun gil echter heeft al de andere leden van Kamp Noord flink angst ingeboezemd en ze zitten stijf van de spanning in hun hut. Eenmaal verenigd kan niemand nog slapen, waardoor ze de volgende ochtend ontzettend stijf en brak zijn. Iedereen heeft een ochtendhumeur en op de groep een beetje gezellig te houden, doet iedereen de hele dag een beetje z'n eigen ding. Zo gaat Ellis vissen en leest Joany haar boek.

Kamp Zuid wordt wel uitgerust wakker en ook zij vullen hun dag rustig in. Ze hebben pas morgen een proef en daarom besluiten ze een beetje te oefenen. Binnen een paar uur branden er wel vier vuurtjes op het strand en zijn er een flink aantal knopen geknoopt. 's Middags, als de zon het hoogst staat, luieren ze wat en lezen ze wat. Emmy maakt samen met Katja en Daan een zandkasteel. Eh. Paleis.

'Wat zou de proef worden?' vraagt Katja terwijl ze een schelp in het zand drukt.

'Ik hoop een makkelijke, dat we weer kunnen winnen,' zegt Daan, die een toren versierd met zeewier.

'Of het nou moeilijk of makkelijk wordt, we moeten er gewoon voor gaan,' zegt Emmy wijs, die verder graaft aan de slotgracht.

'Hebben jullie het daar nou al weer over?' vraagt Joanne, die zich uitrekt en naar hen toe komt lopen. 'We hebben ons wel voldoende voorbereid, laten we gewoon genieten van de tijd die we hier nog hebben.'

'Dat doen we toch?' Daan wijst naar hun bouwsel. De drie hebben zich voorgenomen om elke dag verder te bouwen aan het kasteel, zodat ze aan het eind een enorm stad hebben.

'Wie gaat er mee zwemmen?' vraagt Anneke, die ook overeind komt.

En zo duiken een groot aantal leden van het Zuidse team het water in, dat aangenaam warm is, zodat zelfs Emmy, die een hekel heeft aan zout water, niks te zeuren heeft.

Beide teams hebben dus een gemoedelijke dag waarin ze flink kunnen aansterken. En dat is maar goed ook, want ze gaan een fysieke proef tegemoet!

Beide team worden de volgende morgen meegenomen door de boot naar het proeveneiland. Het is een snikhete dag en bij de meesten gutst het zweet van hun lichaam.

'Ik heb nu al koppijn,' klaagt Emmy. 'Ik hou niet van die hitte,'

'Ik ook niet,' Katja wappert zichzelf koelte toe, maar haar wangen zijn al vuurrood.

'Ik heb er niet zo veel last van,' zegt Esmee, die Spaans bloed heeft en daarmee een soort natuurlijke 'ik kan tegen de warmte' iets heeft.

Ook Patricia op de boot van Kamp Noord heeft weinig last van de hitte. Voor haar voelt het prettig. Ook Sanne en Ellis hebben weinig last. Joost, Joany en Vanessa vinden het wat minder. Want Vanessa heeft nog steeds erg veel last van haar acute zonneallergie. Nadine is vrij stil en zondert zich een beetje af.

'Welkom, Kamp Noord, Kamp Zuid, bij weer een nieuwe proef!' zegt de presentator vrolijk. 'Jullie zien er al aardig verzwakt uit. Hoe is het op het eiland? Hebben jullie je een beetje kunnen voorbereiden? Hoe ging dat op Kamp Noord, Nadine?'

'Oh, we hebben het erg rustig aangedaan. We hadden het even nodig om onze energie te sparen.'

'Dat klinkt als een goede strategie. En jullie, Anneke?'

'Wij hebben geoefend met vuur maken en touwknopen. Maar verder hebben we ook aangesterkt.'

'Dat is dan een goede keuze geweest, want vandaag hebben jullie een fysiek zware proef voor de boeg! Als jullie allemaal even die kant op willen kijken.' De presentator wijs naar de oceaan, waar grote stellages zijn gebouwd. Een hoog platform gemaakt van bamboe met een ladder en een soort klimrek dat zo 7 meter boven het water uitsteekt. Bovenop het klimrek hangen rijen vol met buisjes.

'Zoals jullie kunnen zien zal deze proef zich afspelen in het water, wat erg fijn is in deze hitte. Jullie starten op het platform en in de vorm van een estafette zwemmen jullie steeds naar de klimwand. Bovenin de klimwand bevinden zich buisjes. Op elke buis staat een cijfer, wat een onderdeel is van een code. Op het platform staan een aantal kisten, die elk een slot hebben met een cijfercode. Elk van die kisten bevat een waardevolle inhoud. Hoe langer de code, hoe waardevoller de kist is. Zo zit er voedsel in een kist en in een ander brieven van thuis. In een van de kisten zit echter een vlag. Als je die vlag uit de juiste kist weet te halen, dan hang je hem aan de vlaggenstok die je ook op het platform ziet staan. Het eerste kamp wat de vlag heeft, heeft gewonnen. Uiteraard hebben jullie allebei jullie eigen helft met kisten.' Meteen begint iedereen met elkaar te fluisteren. Ze worden allemaal de zee in gestuurd om naar het platform te zwemmen, waar de race zal starten. Tijdens de zwemtocht overlegt iedereen voor elke kisten ze moeten gaan. Eenmaal boven staan er inderdaad een tiental kisten op beide helften van het bouwsel. Er staan kleuren op de kist die representatief zijn voor de kleuren van de buisjes die aan de klimwand hangen.

Kamp Noord besluit voor zo veel mogelijk kleine kisten te gaan, zodat ze wellicht meer prijzen hebben. Kamp Zuid besluit te gaan voor de grote kisten te gaan. Maar welk van de kisten is nou meer waard?