Expeditie Boekblogginson

Aflevering 13

De spanning is om te snijden als de verschillende stemmen door de presentator uit de urn worden gevist. Het is aardig verdeeld en een aantal deelnemers krijgen meerdere stemmen, toch begint Nadine uiteindelijk uit te lopen en als de laatste strook papier met haar naam erop verschijnt, is het beslist: zij moet het eiland helaas verlaten. Iedereen is er stil van.

'Nou jongens, dat was het dan. Wat jammer!' Nadine probeert opgewekt te blijven, maar het is lastig om niet ontzettend te balen van de vele stemmen. Joany laat een gesnif horen, de spanning was haar eventjes te veel.

'Ach, het is niet dat we elkaar nooit meer zien, toch?' vraagt Nadine terwijl ze opstaat en haar armen openslaat om iedereen te omhelzen. 'Als het voorbij is, spreken we snel weer af, goed?' Iedereen knikt instemmend en staat ook op om Nadine nog een laatste knuffel te geven. Dan verdwijnen ze allemaal in het oerwoud, terug naar hun boot om weer naar hun eiland gebracht te worden. Nadine blijft achter bij de presentator.

'Je vindt het erg jammer, is het niet?' zegt de presentator. 'Maar je blijft er erg sterk onder!'

'Ik wil geen huiler zijn,' antwoord Nadine flink. Ze kijkt recht in de camera en tovert een kleine glimlach op haar gezicht. 'Daarbij was deze ervaring veel te gaaf! Ik heb echt een geweldige tijd gehad hier op het eiland!'

'Mooi zo! Wie denk je dat er wint?'

'Oh wat een moeilijke vraag zeg! Phoe.. Ik zou het echt niet weten. Ik hoop iemand van Kamp Noord.. Al zitten er in Kamp Zuid ook wel een aantal potentiele winnaars!'

'Ah toe, noem een naam!'

'Maar...'

'Doe het! Ik weet dat je het wilt.. Welk gevoel heb je?'

'Eh....' Onzeker kijkt Nadine om zich heen, plotseling wel heel erg bewust van de camera die op haar snufferd is gericht. 'Ellis? Of Patricia? Denk ik. Maar het kan natuurlijk ook zo een ander zijn!'

'Nou, was dat nou zo moeilijk?' zegt de presentator glimlachend terwijl hij een arm om haar heenslaat en naar de camera kijkt. 'Wat denkt u, kijker thuis? Download nu de app om jou stem uit te brengen of om exclusief bonusmateriaal te bekijken!'

Na een reclameblok van vijf minuten klinkt het bekende deuntje weer. Het beeld van Kamp Noord verschijnt, die in de vroege ochtend met slechts zes mensen over zijn.

'Wat kaal!' roept Sanne uit, die samen met Joost bananen aan het bakken is voor het ontbijt.

'En Kamp Zuid heeft nu veel meer spelers.. Hoe kunnen we ooit nog een proef winnen?!'

'Het scheelt dat we nu minder eten hoeven te verdelen en dus meer voedingsstoffen binnenkrijgen?' probeert Patricia het verlies te verzachten.

'Nou, ik vind het jammer,' zegt Ellis, die met haar knieën opgetrokken zit en haar armen er omheen heeft geslagen.

'Kijk eens wat ik vond!' roept Joany opeens, die met een bruine envelop de bosjes uit komt lopen. 'Ik was naar het toilet en vond deze envelop! Zal ik hem voorlezen?!' Er klinkt een volmondig 'JAAAA' en Joany verbreekt snel het zegel en schraapt haar keel.

'Beste Kamp Noord.
Door het afscheid van Nadine hebben jullie twee spelers minder dan Kamp Zuid. Zij zijn nu nog aan het stemmen wie van hen jullie team zal komen versterken. Eigenlijk was het de bedoeling dat jullie na de eilandraad al iemand zouden vinden op jullie eiland, maar de stemmen waren gelijk, waardoor Kamp Zuid nogmaals een ochtend vol stemmen door gaat maken. Met de komst van het middaguur zal er een boot aan de horizon verschijnen met jullie nieuwe kamplid. We zien jullie weer bij de proef!'

'Oeh! Spannend!' roept Patricia uit. 'Ik ben benieuwd wie het gaat zijn!'

'Ik ook!' roept Sanne. 'Ik hoop een leuk en gezellig iemand!'

'Of iemand die net zo sterk is als ik!' grapt Joost.

'Wie denken jullie dat het wordt?' vraagt Vanessa zich hardop af. Er volgt een discussie waarbij alle opties langskomen, want zij weten natuurlijk niet hoe de stemming bij Kamp Zuid verloopt.

Kamp Zuid heeft – zoals in de brief inderdaad werd beschreven – al een stemronde gehad terwijl Kamp Noord bij de eilandraad zat. Hun stemming leverde echter een gelijke stand op, waardoor de regie heeft besloten dat ze de volgende ochtend opnieuw zouden moeten stemmen, maar dan tussen de mensen die gelijk stonden. Iedereen vond dat het meest eerlijk, al voelde het niet leuk dat ze van een van die mensen afscheid moesten gaan nemen. Of eigenlijk nog erger: moesten gaan zien als een rivaal!

'Weet jij al op wie je gaat stemmen?' vraagt Joanne aan Emmy terwijl ze samen in de zee staan de wok af te wassen.

'Nee. Ik vind alle drie de mensen leuk,' antwoord Emmy, die het laatste restje aangekoekte vuil wegveegt.

'Nou.. Ik wilde het juist weten. Want dan konden we samen stemmen en-'

'Nee,' onderbreekt Emmy haar. 'Laten we geen complot maken voor iets als dit. Daarvoor kan je beter wachten tot na de samensmelting.'

'Oeeeeeeeh, hoor ik daar samensmelting?' roept Lieke die aan komt wandelen. 'Komen jullie? We gaan weer stemmen!'

'Ja, we komen,' roept Joanne terug. Emmy knikt en schud de wok uit, die ze vervolgens boven haar hoofd houdt als ze terugloopt naar het strand.

Samen vormen de acht overgebleven leden van Kamp Zuid een cirkel. De regie legt nogmaals uit wat de bedoeling is. Ditmaal mag er alleen gestemd worden op een van de mensen die de meeste stemmen had. Dit waren er drie: Anneke, Lilian of Daan. Eén van hen zal gekozen worden en meteen met de boot naar Kamp Noord vertrekken. Iedereen snapt het. De papiertjes worden uitgedeeld. De urn gaat rond. Er wordt gestemd.