Expeditie Boekblogginson

Aflevering 8

De volgende morgen wordt Kamp Noord wakker terwijl ze onder de zandvlooien beten zitten. Iedereen heeft last van bultjes en verschrikkelijke jeuk. Snel klimmen ze uit hun slaaphut en spoelen ze zichzelf af in de zee, wat behoorlijk prikt.

'Hier kan ik dus echt niet aan wennen, hoor,' zegt Joost terwijl zijn best doet niet zijn hele been open te krabben.

'Ach, we overleven het wel!' zegt Ellis, die haar vishaakjes weer opzoekt en op het punt staat naar de visrots te lopen. 'Wie gaat er mee vissen?'

'Ik ga wel mee,' zegt Patricia.

'Ik ook!' zegt Joany, die hoopt dat ze op deze manier iets goeds kan bijdragen.

'Ik verveel me,' mokt Suzanne, die niks om handen heeft en verveeld met een takje in het zand port. 'Kunnen we geen spel doen?' Samen met Sanne en Joost probeert ze een spel te maken om de tijd mee te doden. Vanessa en Nadine gaan op kokosnotenjacht.

Kamp Zuid lijkt zich niet te vervelen en heeft ook minder last van zandvlooien. Hun humeur is – ondanks het afscheid van gisteren – behoorlijk goed. In groepjes zijn ze lekker aan het werk om hun kamp te verbeteren. De helft zoekt naar eten terwijl de andere helft Emmy helpt met het uitbouwen van hun hut. Lieke en Lilian zijn aan het touwknopen terwijl Esmee en Emmy de bananenbladeren en bamboestokken op de juiste plek plaatsen.

'Tegen het eind van de expeditie heb jij een heel kasteel gebouwd,' grapte Esmee.

'Met voor iedereen een eigen kamer en boekenkast!' grapte Emmy mee, terwijl ze een splinter uit haar vinger trekt.

'Zeg Emmy, mag ik je wat vragen?'

'Ja, tuurlijk.'

'Op wie heb jij gestemd?'

'Duidt je nu op een complot,' Emmy knijpt haar kleine oogjes nog verder dicht en denkt terug aan alle vorige seizoenen van Expeditie Robinson. Complotten lopen altijd fout. Altijd.

'Nee! Ik wil gewoon weten wie van jullie op mijn stemden.'

'Ik vertel niet op wie ik stemde,' antwoord Emmy als ze even heeft nagedacht. 'Maar ik heb niet op jou gestemd. Want BooksUnited blijft bij elkaar...'

'Sstt.. Zo meteen horen de anderen het,' sist Esmee.

'Welneeee, dat hoort niemand,' zegt Emmy, wat luider nu.

'Wat niet?' vraagt Joanne die met een tros bananen uit het bos gestruind komt. 'Ik heb bananen. Waar hebben jullie het over?'

'Over de stemming,' zegt Esmee twijfelend.

'Oh.. Dat was niet leuk. Maar ik zeg niet op wie ik stem. Want ik wil geen ruzie.'

'Niemand wil ruzie,' zegt Lilian die een hand vol touwen komt brengen. 'We zijn te goed bevriend.. Maar we moeten nu eenmaal iemand wegsturen. En dat is stom.'

'Heel stom,' beaamd Lieke die met de andere helft van de touwen bij het groepje komt staan.

'Grouphug?' stelt Emmy voor. Team Zuid is meer een groep dan ooit.

In Kamp Zuid lijken de zandvlooiproblemen van afgelopen nacht al snel weggetrokken te zijn. Behalve bij Vanessa, want als zij samen met Nadine terugkeert uit het woud, krabt ze zich een ongeluk. Ze ziet er uit alsof ze het bijna niet meer volhoudt.

'Gaat het wel?' vraagt Ellis bezorgd als ze de Belgische deelneemster in het oog krijgt. In haar pot zwemmen twee visjes die ze vanavond kunnen eten en daar is ze best trots op.

'Ben je ziek? Misschien heb je een allergische reactie op de beten?' vraagt Patricia. 'Misschien moeten we de verpleging er bij roepen?'

'Nee,' kreunt Vanessa, terwijl ze over haar wang en kin krabt. 'Ik heb last van zonneallergie!'

'Is het dan ergens niet een beetje dom dat je aan deze show meedoet, terwijl de zon hier zo veel schijnt?' vraagt Suzanne, die zelf al aardig verbrand is en compleet roze is.

'Moet jij nodig zeggen!' reageert Patricia fel. 'Natuurlijk is het niet dom dat ze mee doet!'

'Zullen we geen ruzie gaan maken?' zegt Ellis, terwijl ze tussen iedereen in gaat staan. 'Daarmee behalen we niks, en voor je het weet is het weer tijd voor een proef. En dan moeten we samenwerken!'

'Je hebt gelijkt, Ellis,' beaamd Patricia. 'Als we goed blijven samenwerken, dan zullen we weer winnen en hoeft niemand van ons naar huis!'

'Daar gaan we voor,' roept Joost uit.

'HEEEE EEN BOOT!' roept Sanne opeens. Enthousiast springt ze op en naar en wijst ze naar de horizon, waar inderdaad een bootje steeds dichterbij lijkt te komen. Ongeveer een half uur later ligt het bootje aan het strand en wordt Kamp Noord verteld dat ze mee moeten komen voor een nieuwe proef. Op het bootje is ook iemand van de verpleging aanwezig, die Vanessa alvast wat zalf geest tegen de zonneallergie. Ze kan echter niet beloven dat ze er tijdens de proef geen last van zal hebben.

'Balen,' mompelt Vanessa, terwijl ze een kruidig ruikend goedje op haar armen en gezicht smeert en de bandana weer om haar hoofd knoopt.

Ook Kamp Zuid is door een bootje opgehaald en op de boot proberen ze elkaar op te peppen, maar het is overduidelijk dat ze allemaal vrij zenuwachtig zijn. Wat als ze weer verliezen? Komt het dan allemaal wel goed?

Daar staan ze. Alle deelnemers op een rijtje. Ondanks dat het twee kampen zijn, vinden ze het niet erg om elkaar weer te zien. Daarbij is Kamp Noord ook aardig nieuwsgierig naar wie het Zuidse team heeft moeten verlaten. Ze kletsen wat met z'n allen totdat de presentator naar voren stapt en zijn keel schraapt.

'Dames en heren, welkom terug bij de proef. Vandaag hebben we een proef voor jullie die elk jaar weer terug komt en welke veel losmaakt bij de kandidaten en de kijkers thuis. Nou zijn jullie allemaal fanatieke lezers en moeten jullie je voorstellen hoe dit zou zijn als je in een zogenoemde dystopische wereld zou leven. Hoe ver zou jij dan gaan?' De meesten kijken een beetje schaapachtig en met een gefronst gezicht naar de presentator, maar Emmy begint al te rillen en 'nee, niet nu. Nee, alsjeblieft' te mompelen. Dit levert nogal vreemde blikken van haar kampgenootjes op.

'Volgens mij heeft Emmy het al door. Vandaag is het tijd voor de grote en gevreesde.. Eetproef!'