Expeditie Boekblogginson

Aflevering 12

'Maar eerst,' onderbreekt de presentator het overleg. 'Moet kamp Zuid beslissen wie deze proef niet meedoet, om de teams eerlijk te houden.'

Meteen begint Kamp Zuid te overleggen. Iedereen heeft wel een reden om niet mee te doen, want ze gunnen het elkaar allemaal. Uiteindelijk geeft Joanne aan dat zij haar team zal aanmoedigen, omdat ze weet dat ze met haar stem iedereen kan bereiken en op kan peppen.

Alle deelnemers gaan aan de start staan en de eerste zwemmers maken zich klaar. Anneke tegen Joany. Na het startsein duiken ze het water in en maken ze het elkaar verrassend moeilijk. Team Noord staat te gillen als Joany verrassend vlot in het water blijkt te zijn. Qua klimmen is Anneke echter vlotter, waardoor zij een kleur met een cijfer pakt die past op een vrij grote kist. Zij brengt de buis als eerste terug, waardoor Lieke in het water kan springen. Patricia, die Joany aflost, zwemt de afstand kleiner en tegen de tijd dat beide dames boven zijn, staan ze weer gelijk. Patricia levert net iets eerder haar buisje in, maar het verschil tussen de volgende racers: Ellis en Daan is spannend klein.

Joanne schreeuwt haar stem schor aan de kant, maar mag niks zeggen over de codes, dus doen de rest van Kamp Zuid dat. Daan neemt van spanning een verkeerd buisje mee van een kist die ze eigenlijk niet in de planning hadden om te openen.

'Sorry sorry sorry,' hijgt hij als hij het buisje inlevert bij Lilian, die nog niet aan de beurt is en de buisjes een beetje bij houdt.

'Maakt niet uit, we komen er wel!' roept Esmee, die ondertussen Katja aanmoedigt, die met doc Martins en al in het zoute water is gesprongen. Bij Kamp Noord zwemt Joost, maar kan Ellis ondertussen ook al de eerste kist openen. Ze halen er een ananas uit.

Met Katja's terugkomst kan ook Kamp Zuid een kist openen en zijn vinden shampoo, waar zeker de meiden om staan te springen. Emmy – die verrassend genoeg een ontzettend snelle zwemmer is – maakt een voorsprong op Sanne en levert uitgeput ook een buisje in.

Wie er ook aan de beurt is, het loopt behoorlijk gelijk op en af en toe wordt er een kist geopend. Maar de vlag lijkt niet in de kleinere, maar ook niet in een grotere kist te zitten.

'Laten we Daan's kist afmaken!' roept Katja naar Lilian, die met een rood hoofd door de hitte door het helderblauwe water glijdt.

'OK!' roept ze terug en ze klimt omhoog om een blauw buisje te halen.

Joanne wordt bij elke kist die wordt geopend zenuwachtiger. Waarom had ze ook al weer toegezegd niet mee te doen? Haar drang om mee te doen wordt groter en groter en groter. En daar gaat weer een kist van Noord open. Godzijdank geen vlag. Wel een handige handleiding om een val te zetten. Hmm.. Dat zou voor Kamp Zuid ook wel handig zijn. Shit. Zo meteen verliezen me en dan moeten we weer iemand wegstemmen. Wat een frustratie. Joanne kan haar haren wel uittrekken.

'Hier!' roept Emmy die net als een visje in het water is teruggekeerd en een blauw buisje uit het topje van haar bikini vist. Een beetje twijfelend pakt Daan hem aan en geeft hij hem aan Katja, die druk bezig is met de kist die Daan per ongeluk had gepakt. Ze voegt de code in die Emmy meenam en hoort een klik. Ze gooit de zware deksel van de middelgrote kist en slaakt een kreetje. De vlag! Ze komt overeind en doet snel een dansje, soppend in haar mooie schoenen.

'Pak hem dan!' roept Anneke, die er op af duikt en de lap uit de kist trekt.

'YES!' roept Lilian.

'We moeten hem nog ophangen!' roept Lieke, die naar de vlaggenmast loopt en haar teamgenoten wenkt.

Ook Team Noord opent op dat moment de kist waar de vlag in zit. Het gaat er nu om wie als eerste de vlag gehesen heeft en geloof me dat dit niet de meest makkelijke klus is voor al die boekenbloggers. Het is verweven met een aantal moeilijke knopen.

'Je maakt het strakker!' roept Sanne naar Joost, die loopt te prutsen met een touw. 'Je moet daar trekken. Ja zo!'

'SNEL!' gilt Patricia. Maar Team Zuid is sneller en troeft het team uit het Noorden net af. 'KUT' gilt Vanessa dan. Team Zuid juicht.

'Gefeliciteerd team Zuid, jullie hebben de proef gewonnen en dat betekend dat jullie terug mogen naar jullie eiland en dat jullie alles wat in jullie geopende kisten zat mogen meenemen. Dat zijn: de shampoo, een kilo rijst, een scheermesje met scheerschuim, jellybeans en een beachtennis set, gefeliciteerd.'

'BEDANKT!' roept Kamp Zuid in koor en ze verzamelen hun prijzen in hun armen terwijl ze naar hun boot lopen en afscheid nemen van Kamp Noord.

'Jullie mogen meekomen naar de eilandraad, waar jullie helaas weer afscheid moeten nemen van een kampgenoot.' Kamp Noord laat hun hoofd hangen en slaan hun armen om elkaar heen. Stilletjes laten ze zich meevoeren naar de plek die ze ondertussen al zo goed kennen: daar waar de urn staat.

Niemand weet op wie ze willen stemmen.. Maar het moet helaas toch gebeuren.

Als Kamp Zuid aankomt op hun eiland, zijn ze in eerste instantie helemaal in het geloof dat ze zo hun benen kunnen scheren (het blijven vrouwen... Nou ja, de meesten dan) en hun haren kunnen wassen. Daan, die dat allemaal natuurlijk helemaal niet zo boeit, is dan ook de eerste die de envelop ziet hangen. 'Kijk! Een envelop!' 'Wie leest hem voor?' vraagt Esmee. 'Ik doe het wel, ik heb wel een voorleesstem vandaag,' zegt Anneke, die in het echte leven veel moet voorlezen tijdens haar werk. 'Beste Kamp Zuid. Gefeliciteerd met het winnen van de proef. Jullie doen het heel erg goed, maar wij zouden Expeditie Boekblogginson niet zijn als er geen adertje onder het gras zou zijn. Jullie hebben twee spelers meer dan Kamp Noord. Jullie moeten dan ook beslissen wie van jullie vanavond nog op de boot stapt om zich bij het andere kamp te voegen.' 'Nee!' roept Joanne uit. 'Dat wil ik echt niet!' 'Ik denk dat niemand wil,' zegt Lilian. 'Misschien moeten we stemmen ofzo?' 'Dat is wel het meest eerlijk,' geeft Emmy toe. 'En wie het ook wordt, we zullen hem of haar heel erg gaan missen!'