ZAAFIMSIN

1.Bölüm "TANIŞMA"

"Efendim Hava sultan. Bizimkilerle beraberim. Evet. Tamam geç kalmam. Babamı idare edersin sen. Tamam Hava sultan. Tamam. Öptüm Annişim."

Aslında annem bizimkileri tanırdı. He bizimkiler demişken Zeynep, Büşra, Ali ve Ahmet' ten bahsediyorum. Aaa! Bu arada ben kendimi tanıtmayı unuttum. Bende Ecran. Hepimiz 20 yaşındayız.Ismimin garipliğine takıldıysanız bu biraz normal çünkü herkes aynı tepkiyi veriyor da. Neyse konumuza dönelim ne demiştim. Hee evet bizimkiler diyordum. Hepsi annemin çocuğu gibidir. Bizde birbirimizin kardeşi gibi. Zeynep aslında üvey gibi. İlerleyen zamanlarda neden böyle dediğimi anlayacaksınız. Evet öz kardeşim yok ama 2 abim 2 tane de kız kardeşim vardır. Ama annem yine de merak eder. Klasik anneler işte.

"Kusura bakmayın caneler ya. Annem işte merak etmiş aramış."

"Her zaman ki Hava teyze kanka biliyoruz." dedi Zeynep. Bende karşılık olarak sadece tebessüm ettim.

"Bu Ahmet nerde la. Hala gelecek ya. Az arayın şunu." dedi Ali.

Aslında biz bu duruma alışıktık. Ne zaman buluşcak olsak bizim ağır abi geç gelirdi. Yok neymiş çok cool oluyormuş. Coolunu yesinler senin. Ben böyle kendi kendime konuşurken beni kendime getiren cool bey ve yanında ki arkadaşı olur.

"Ahmet geliyor" dedi Büşra.

"Yanında biri var" diye ekledi peşine biraz şaşkın bir şekilde. Çünkü Ahmetin yanında olan kişiyi daha önce görmemiştik. Herkes bizim arkadaşlığımıza özenirdi. Hatta aramızı açmak isteyen bile çok olmuştu ama çabaları boşaydı tabi.

"Selam" dedi Ahmet.

"Nerde kaldın ya sen! Hep bekletiyorsun ama olmuyor böyle cool bey."

"Kızma be Ecranım. Anca geldik işte." dedi yavru köpek bakışıyla cool beyimiz.

"Tamam Ahmet'im ya kızmadım." dedim. Çünkü o bana böyle bakarken ben hiç dayanamazdım Ahmet'ime.

Ahmet de cevabıma karşılık sadece tebessüm etti. Tabi ne diyebilir ki köpek bilir bu bakışına dayanamadığımı.

"Bu da Cenk arkadaşlar." dedi cool bey. Hemen peşinden de "tanıdınız mı? diye ekledi.

"Ben sanki bir yerden çıkartıcam ama. Immmm. Aaa, şey evet ya hatırladım. Senin yanında görmüştük yine." dedi Zeynep.

Ahh evet Zeynep gördüğü hiçbir yüzü unutmazdı. Hele de erkekleri asla. Ne zeka var kızda ya. Ben sınıftakilerin bile bazen adını unutuyorum o gördüğü hiç kimseyi unutmuyor. Ben normalim canım bu kız değişik. Evet. Evet, ben normalim.

Ben kendimi normalim diye inandırmaya çalışıken Büşra "evet bende tanıdım" dedi. Sonra Ali de Büşra ve Zeynep' i onayladı. Tamam kabul ediyorum sorunlu olan benim. Yahu ben niye tanımadım bunu ya. Bunadım heralde ben. Ben yine kendi kendime konuşurken yeni çocuk 'bırak kendi kendine konuşmayı' dedi. Şaka şaka sadece

"Sen tanımadın galiba" dedi.

"Hayır"

"O zaman tanışalım. Ben cenk" dedi ve elini uzattı.

Ukala şey. Çocuğun elini havada bırakamam ya. Bende elimi uzattim ve

"Ecran" dedim.