His Soon To Be Hubby (BoyxBoy) #1 +COMPLETED+

Chapter 36: Reminisce

Hi,
Ahm, di ko alam kung mararamdaman niyo ba ulit 'yung feeligns ko ditoo! But, hahahaha, sana po ay maramdaman niyo ah? Kanina kase habang tinatype ko 'to umiiyak ako e. Kaya mahirap din siyang itype ng maayos. So, sana po talaga ay worth it naman 'to. 'tsaka kinikilig ako sa mga comments niyoooo! Hihihihi, sana mag patuloy paa! 

SANA TALAGA MAG TULOY-TULOY 'YUNG VOTES TSAKA 'YUNG COMMENTS! HAHAHAHAHA! 
ADVANCE HAPPY NEW YEAR!!! 

4 MORE CHAPTERS TO GO! LOVELOVELOVEEE! 

Anyway, pinost ko na 'yung next story na gagawin ko and sana ay magustuhan niyo din siya katulad ng pagka gusto niyo dito. Just click the external link or punta kayo sa profile ko then hanapin niyo lang sa works ko 'yung may title na His soon to be Boyfie . . . and yeap, second series siya nitong story na 'to. Gagawan ko ng series ang His soon to be para mas masaya! Hahahaha, kinikilig ako sa inyo e. Sana subaybayan niyo. 'yun lang thankyouu! 'yung bida jan sa second series ay nabanggit na dito sa kwento. So, baka magkaroon kayo ng clue tungkol dun ay pinost ko na 'yung prologue. 

Dedicated sayoo! Thank youuuuuu! ♥ 

Elaine:

"Quinn let's go!" Madiin na sambit ko ng makita kong naka tayo padin sa gitna si Quinn habang naka tingin lang sa paa niya.

"H'wag mo nalang siyang pansinin sis. Hindi niya alam kung anong nangyayari sa'yo." Tumingin ako kay Fiella at malungkot na ngumiti.

"B-bakit. . . b-bakit ganun L-leyn? Fiella? B-bakit wala ba talaga a-akong karapatang sumaya?" Malungkot na tanong sa akin ni Quinn at nang iangat niya ang paningin sa amin ay parang mababasag ang puso ko at nasasaktan ako sa itsura niya.

Unti-unting tumutulo ang mga luha sa mga mata niya.

"All I wanted is him to love me back. . . is him to give me his love. But. . . but--" unti-unti akong lumapit sa kan'ya ng hindi ko makayanan at niyakap siya.

Biglaan nalang siyang napahagulgol dahilan para bumagsak ang mga luha sa aking mga mata.

Hindi ko kayang makitang ganito si Quinn. This isn't the Quinn that we used to know. Ang Quinn na nakilala namin ay malakas. Matapang. Masayahin. Maayos.

But looking at him now.

It breaks my heart. . .

Nangangayayat na siya at nagiging maputla. Halos swollen na ang mga mata dahil sa palaging pag iyak. 'Yung mga ngiti niyang dati'y nagpapasaya sa amin dahil sa sobrang kagandahan na akala mo ay abot langit na, pero ngayon? Wala na. Ni hindi na niya magawang totoohanin ang ngiti niyang iyon.

Akala ko ang pag punta sa america at sundan sila Fall ay siyang magiging kasayahan ni Quinn. . . naming lahat. But all went wrong. Hindi namin alam ang buong kwento pero isang bagay ang alam namin. Niloloko siya.

"David? Please go to Quinn's condo." Sambit ko pagka tapos ay pinatay ko na ang call.

Tumingin ko kay Quinn at ngumiti naman ito sa akin. . . isang ngiti na alam kong peke. Ngiting pilit na ipinapakita.

"You still love him even if it still hurts?" Tanong ko sa kan'ya habang naka upo sa gilid niya.

Kitang-kita ko naman na tumingin siya sa akin. Napa buntong hininga nalang ako at kahit ayoko ay kailangan. Kailangan naming pag bigyan ang gusto niya dahil kailangan niyang maging masaya.

"I love him. He is my life. My world." Sambit niya at rinig na rinig ko pa ang mahinang pag buntong hininga niya.

Bitter na ngumiti ako sa kan'ya at tumingin.

"But you are not his world. He has his own world Quinn, and you're not part of them." Wala sa loob na sambit ko. Gusto kong ma realize niya ang bagay na wala na. Ang bagay na hindi na pepwede. Ang bagay na makakapag palala sa sakit na nararamdaman niya.