ÖLÜMÜN KIYISI

Yeni Yıl Özel (Bölüm 8)

Herkese merhaba. Yeni yıl hepinize sağlık, huzur mutlukuk ve Aşk geirsin. Umarım 2015 de umduğunuz ancak bulamadığınız herşey 2016'da sizin olur. Herşey gönlünüzce olsun diyorum :) Bölümün aslında 31 Aralık gecesi gelmesi gerekiyordu ancak internetimde ve telefonumda sorun olduğundan yayınlayamadım nasip bu güneymiş.
Bölüm şarkısı Mariah Carey - My All.
Mükemmel kalın , keyifli okumalar dilerim :)

Karşımdaki aynadan son kez kendime çeki düzen verip kapıyı açtım.
"Sen miydin Aslın ?"
"Sana da Selam Kızıl. Teyzemler gelmemiş anlaşılan ?"

"Yok daha gelmediler Aslın. Hoş geldin, geç sen."

"Hoş buldum. Öyle korktum ki geç mi kaldım diye. Murat amcam çok kızar valla geç kalırsam. Hem, yeni yıla birlikte gireceğiz Kızıl."

2015'in son haftası tanımıştım şu an yanımda olanları. Her ne kadar Poyraz'la geçireceğim için sevinsem de alilemeden uzak olduğum için içten içe üzülmüştüm.

Konuyu değiştirmek adına sordum :

"Sen Poyraz'la gelmeyecekmiydin ?"

"Evet ama poyraz abim önden gönderdi yardım et diye."

"Pek bişey kalmadı ki biz hallettik zaten."

"Tamam ben ellerimi yıkayıp geleyim o zaman."

Aslın banyoya gittiğinde ben de koltuklara bıraktım kendimi. Bu gün fazla birşey yapmamıştım ama kendimi çok yorgun hissediyordum.

"Kızım, kızım hadi kalk sen yukarıda uyu."

Gözlerimi araladığım da karşımda bu kez Anıl değil de orta yaşlarda zarif bir bayan duruyordu.
Kahretsin ! Koltuktan fırlayıp kalktığımda kendime lanet ediyordum.

"S-sezen Ha-hanım ?"

"Benim kızım, hadi sen üst kata çık orada uyu."

"S-siz yani ne zaman , nasıl ?"

"Uyuyordun Poyraz uyandırmamızı istemedi. Üstünü örttük, Biz de salonda oturduk zaten. Hadi kalk boynun tutulmasın."

"Ama be-"

"İyi bir uyku çek şimdi, sabah seninle detaylıca tanışmak istiyorum."

İçten bir gülümseme yolladığında gülümseyemeyecek kadar kendimi berbat hissediyordum. Belli belirsiz bir tebessümle karşılık verdiğimde, tam bir uyku sersemiydim.

En iyisi sabah bırakmaktı. Zaten uyku halimle konuştukça iyice batıyordum.

"İyi geceler S-sezen hanım."

"İyi geceler Kızıl'cığım."

Odama geçsem de uyku tutmuyordu.
Aptal kafa, aptal ! Ne diye zaten dinlenmek için uzanırsın ki kanepeye ? Al işte uyudun yemek de tanışma da hayal oldu.

Uyuyamayacağımı anlayınca kalkıp usulca merdivenlerden indim ve mutfak kapısından bahçeye çıktım.
İstanbul'un dışında oldukça sessiz ve sakindi burası. İstanbul'un şaşalı ışıklarından fırsat bulamayan yıldızlar tüm mükemmelliğiyle göz kırpıyorlardı.

Sanki, herşeyin güzel olacağını fısıldıyorlardı bana.

Bahçede, az ilerimde bulunan hamağı gözüme kestirdiğimde o tarafa doğru yürüdüm. Hava oldukça soğuktu.

Kendimi hamağa bıraktığımda gözlerimi kapattım ve temiz havayı ciğerim yanana kadar içime çektim. İkinci kez derin bir nefes alırken burnuma dolan bir başka koku daha vardı.