-Δεν γίνεται..εγώ την εμπιστεύτηκα! Μήπως δεν ήταν αυτή; Ρώτησε η Φωτεινή.
-Λες να έχω παραισθήσεις;; Καλά μπορεί να έχει κάποιες υποχρεώσεις που να μην θέλει να μάθεις. Είπε ο Χρήστος.
-Ναι σωστά... μπορεί να έχεις δίκιο.
-Λοιπόν τελικά θα κάνουμε αυτό που είπαμε; Την ρώτησε ο Χρήστος.
-Ναι προχωράμε κανονικά! Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει απόψε.Απάντησε με σιγουριά.
Για μερικά λεπτά παρέμεναν σιωπηλοί.Η Φωτεινή καθόταν σκεπτική και έβλεπε τον Χρήστο να τρώει την μακαρονάδα που είχε φτιάξει η Εύη. Η σιωπή τους έσπασε όταν το τηλέφωνο της Φωτεινής χτύπησε.Ήταν η Ελπίδα..
-Σσςς είναι η Ελπίδα. Είπε η Φωτεινή στον Χρήστο.
-Έλα Ελπιδάκι μου που χάθηκες;; Την ρώτησε η Φωτεινή.
-Σόρρυ αγαπούλα μου που δεν ήρθα ούτε στο νοσοκομείο χτες αλλά ο Μιχάλης μου ετοίμασε μία έκπληξη και....κατάλαβες.
-Ναι κατάλαβα...καλά μην ανησυχείς Ελπίδα μου έλα από εδώ αύριο το πρωί για καφέ.Έτσι κι αλλιώς Κυριακή είναι!!
-Εντάξει κατά τις 11 θα είμαι εκεί! Σε καμιά εβδομάδα θα μετακομίσω στο σπίτι του Μιχάλη...Είπε η Ελπίδα με χαρά.
-Χαίρομαι πολύ για σας! Κλείνω τώρα θα τα πούμε αύριο θα σε περιμένω.Είπε η Φωτεινή και έκλεισε το τηλέφωνο.
-Προχωράμε λοιπόν για το βράδυ... Είπε με σιγουριά η Φωτεινή.
Η ώρα πέρασε και είχε φτάσει πια μεσημέρι.Ο Χρήστος είχε φύγει από την Φωτεινή και αυτός μαζί με έναν καλό φίλο του ήταν έτοιμοι για το βράδυ. Η Φωτεινή καθόταν στον καναπέ και σκεφτόταν το ψέμα που της είπε η Εύη.Όσο για το θέμα της Ελπίδας ήταν πλέον σίγουρη γι αυτό που επρόκειτο να γίνει.
-Φωτεινή...γύρισα. Είπε η Εύη και μπήκε μέσα.
-Άργησες ! Της απάντησε.
-Ναι...μετά πέρασα και από την τράπεζα και είχε κόσμο.Πάω πάνω να συμμαζέψω.
-Και εγώ θα κάτσω εδώ να δω τηλεόραση...σε λίγο θα διαβάσω.
Έτσι της είπε η Φωτεινή και η Εύη ανέβηκε στο επάνω όροφο.Η Φωτεινή σκέφτηκε να πει στον Χρήστο να ψάξει για την Εύη και για το παρελθόν της. Έτσι έκλεισε την τηλεόραση πήρε το κινητό της από την κουζίνα και ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες για να πάει στο δωμάτιό της.Η πόρτα του δωματίου της ήταν μισάνοιχτη.Η Φωτεινή θυμόταν ότι βγαίνοντας το πρωί από το δωμάτιο είχε κλείσει την πόρτα.Πλησίασε και μέσα ήταν η Εύη η οποία ψαχούλευε τα πράγματα της Φωτεινής.
-Ποια είσαι στα αλήθεια Εύη Δημητρίου και γιατί ψάχνεις τον φάκελο με τα χαρτιά της υιοθεσίας μου; Ρώτησε δυνατά η Φωτεινή και είχε σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος.Η Εύη γύρισε αργά το κεφάλι της...μάλλον δεν περίμενε να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα..
YOU ARE READING
Sisters
General FictionΉ Ελπίδα και η Φωτεινή δύο κορίτσια που μεγάλωσαν σε ένα ορφανοτροφείο. Οι καλύτερες φίλες αδελφες-ψυχες.Η Φωτεινή όμως νομίζει ότι ή φίλη της είχε πάντα περισσότερη αγάπη. Στην φοιτητική τους ζωή ο έρωτας και η ζήλια κυριαρχεί και κάποιες αποκαλύψε...