Bölüm-3

93 17 4
                                    

İnşallah beğeniyorsunuzdur.Ben bu bölümü gerçekten sevdim.Hayal edince süper oluyor.Bu sefer kısa affedin.Oy ve yorum yapmayı unutmayin!!

01/01/2016 wuhuuu.Yeni yılın ilk günü.Eğlenceli bir şeyler yapmalıyım.Evet be buldum!Aklıma gelen fikir gerçekten ergence ama zevkliydi.Elime tarağı aldım ve;

"Çok istedim bu gece kendimi asmak elimden gelen oturup evimde sana şarkılar yazmak."

Sancak ve model galp ben ya resmen.

"Bu günü şarkı günüm ilan ediyorum"

Diyerek çok sesli ve kendi kendime bagirmistim.Çünküm yalnızlık bunu gerektirirdi.Ilk olarak gidip kapıyı kilitledim ve üstüme güzel bir şeyler geçirdim.Son olarakta elime tarağı aldım ve (Sancak Üşüyorum Aldırma) şarkıyı sölemeye başladım;

"Hiç bir şey imkansız olmadı senin kadar ve ben kimseyi sevmedim senin kadar"

Balkonda dikilen Gökay'ı görmem ve şarkıyı kapatmam bir olmuştu.Kapıyı açmayıp elimle git burdan demeye çalışıyordum ama böyle iletişimleri beceremediğimden Gökay anlamadım bakışlarını atıyordu yani galiba anlamadım bakışıydı.Şu anda istediğim en son şey onla uğraşmaktı.Odadan çıkıp aşağı kata kahvaltı yapmaya gittim ve ardımdan Gökay gelip;

"Balkon kapısını da kitle bir daha ha bir de kar çok güzel yağıyor.Uludağ'a da gidebiliriz sen istersen."
"Senle bırak Uludağ'ı Cehenneme bile gelmem"

Bunu söyledikten sonra Gökay'ın fısıltı gibi bi sesle cehennem değil cennet dediğini duymuştum.Evet haklıydı insan kimseyle cehenneme gitmek istemezdi zaten.Ama şu an konu bu değildi.Konu şu ki bu çocuk beni umursamıyor ve direk konuyu değiştiriyordu.Hele şimdi evime zorla girmişti.

"Tamam onun yerine senin şarkı gününe devam edelim"
"Ya anlasana is-te-mi-yor-um.
Hem benim şarkı günlerim yalnız olur."
"Kahvaltiliklar nerde?"-yine konu değiştiriyordu-
"Çıkarsan da yemem."-aslında onla alakası yoktu ben zaten kahvaltiliklardan sadece çikolatayı yerdim.-
"Ne yersin?"
"Canım kek çekti"-yüzüme gıcık etmek amaçlı bir gülümseme yerleştirmiştim-
"Malzemelerini ver yeter."

Bütün malzemeleri çıkarıp masaya oturdum.Bir yandan da Gökay'ı izliyordum.Gözlemlerime göre doğru gidiyordu.Eline miskeri alıp çırpmaya başladığında bu düşüncemden vazgeçmiştim çünkü her yeri batırmıştı.

***
İki saattir kek yapmaya çalışıyorduk ve nerdeyse 2 kg un harcamıştık.Üstümüz,başımız,
mutfak kısacası heryer batmıştı.Filmlerde de böyle oluyordu ama onlar benim anlamadığım bir şekilde heryerin batmasını takmıyorlardı.Ben ise buraları Gökay'a nasıl temizletsem diye düşünüyordum.

"Madem gelip şarkı günümü bozdun kereste ben yukarda şarkı söylemeye devam etcem sende buraları temizliceksin.Sonra da keki yapip masayı hazırlayıp beni çağırcaksın.Hadi bys."
"Sen iste yeter be Makalım"

Yukarı çıkıp şarkı söylemeye devam etcektim ki dışarda yağan kar dikkatimi çekti.Üstüme kabanımı geçirip balkona oturdum.Kar yağmasını her zaman çok severdim.Sanki bütün yeryüzüne bembeyaz bir örtü seriliyordu.Çok güzel anlatıyorlardı sevgiyi.Biz insanlar birlikte olduğumuz kişi bizim gibi olsun isteriz diyer şekilde biz olmayız deriz.Oysa kar öyle mi?Binlerce farklı kar kristalinden oluşup yinede tekmiş gibi gözüküyor.Aslında bembeyaz yağan kar,geçmişte ne kadar kötü anı varsa hepsini örter.Bize yeni bi gelecek çizme şansı verir.Kar yanında cesareti bile getirir be.

"Yüreği bembeyaz kar gibi temiz olan Makalım benim."

Gökay'ın içeri girmesiyle şok olmuştum.Şaka şaka Gökay'dan da bu beklenirdi.Sadece azcık korkmuştum.

"Efendim kereste"
"Kar yağmasını her zaman çok seviyorum ya ben."
"Bende."
"Sen hani şarkı günü yapcaktın?Birlikte yapabilir miyiz?"
"Tamam hadi gelll"

Kabul etmeme ben bile şaşırmıştım.Gökay da şaşırmış olmalı ki yüzüme bakakalmıştı.

"Kararım değişmeden gel bence kereste"

Bunu dememle ayağa kalkıp bilgisayarımdan ah bu ben şarkısını açtı bende çok severdim.

"Düet yapıcaz unutma hadi başla"
"Ben tam ezber değilim.Aklima bi fikir geldi.Hadi klip ćeker gibi yapalım.Hem benim söylememe gerek kalmaz."
"Bana uyar."

Kameramı çıkarıp masaya ikimizinde net çıktığı bir yere koymuş ve şarkıyı açmıştım.Gökay söylüyor bende dans ediyordum.Aç karnına olunca çok yorulmuştum.Gidip kamerayı ve şarkıyı kapatıp;

"Kestik"diye bağırdım.
"Ne oldu?"
"Kek hazirdi demi?"
"Evet makal kek hazır ve her yer temiz"
"Kontrol etmek lazım"

-dedim ve merdivenlere koştum o kadar hızlı koşunca 22. merdivenden yere yapışmıştım ve kafamın kanadığını görebiliyordum sonra da gözüm kararmıştı-

"Ada.Makalım kendine gel.Sen güçlüsün.Hemen hastaneye götürcem seni.Dayan Adaa."-en son bu sesi duymuştum ve Gökay ağlıyordu bende ölüyordum galiba-

Arkadasşar bu şarkı günü fikri şöyle ki bende yaparım bunu.Mesela bu gün okula gitmedim sabahtan beri aynen öyleyim.Bunu niye söyledim bilmiyorum ;) yorum yapip oy verin lütfen.Tanıdığınız kisilere onerseniz sorun olmaz yani.☺

Sizce nasıl bi bölümdü?

Hep Mi YalnızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin