Κεφάλαιο 5

211 15 1
                                    

Μυρτώ POV

Μένουμε για λίγο σιωπηλοί κοιτάζοντας ο ένας βαθιά στα μάτια του άλλου και οι ματιές μας κλειδώνουν. Αχ..πόσο λατρεύω να κοιτάω αυτά τα αγαπημένα μου μέλι ματιά. Μπορώ να καταλάβω τι σκέφτεται, πάνω κάτω. Νιώθει μόνος.. Από την μία τον δικαιολογώ λόγω της κατάστασης που επικρατεί στο σπίτι του, αλλά από την άλλη ξέρει πως είμαι δίπλα του, κι εγώ αλλά και όλη μου η οικογένεια. Για μισό...Τώρα που το λέω...

Μυρτώ: "Στέλιο?"
Στέλιος: "Ναι, καρδιά μου?" , χαλάρωσε Μυρτώ δεν σε λέει πρώτη φόρα έτσι..
Μυρτώ: "Σε ποιόν ψυχολόγο πας?"
Στέλιος: "Εμ..να...ξες..σε έναν ψυχολόγο εδώ κοντά.."
Μυρτώ: "Όνομα δεν έχει?"

Οκέι..Ίσως έβαλα λίγη περισσότερη υποψία από όση θα έπρεπε αλλά δεν πειράζει..ή ίσως και ναι?

Στέλιος: "Εμ..φυσικά..όλοι οι άνθρωποι έχουν όνομα..έτσι?" δεν μ' αρέσει αυτή η αμηχανία του...
Μυρτώ: "Στέλιο?" λέω αυστηρά.
Στέλιος: "Εμ..να..ξέρεις.."

*Κουδούνι*

Να πάρει..είμαι σίγουρη πως η μαμά μου είναι η ψυχολόγος του...αλλά γιατί δεν μου το είπανε?

Γιάννης: "Που 'στε ρε χαμένα? Τι κάνατε στην τάξη και σας έβγαλε ο Κρεβελίδης?"

Τι μου θύμισες τώρα... ρίχνω ένα θυμωμένο βλέμμα στον Στέλιο.

Στέλιος: "Τίποτα μωρέ..μαλακίες. Απλά μιλούσαμε για διάφορα θέματα. Το μάθημά του είναι τόσο βαρετό, ρε φίλε.."
Γιάννης: "Εμένα μου λες? Παραλίγο να με πάρει ο ύπνος.."
Έλενα: "Γειά σας! Τι έγινε? Χιχι ^.^ "
Μυρτώ: "Να εδώ, λέμε για τον Κρεβελίδη"
Χρήστος: "Πω..δε παίζεται ο τύπος..η βαρεμάρα πάει σύννεφο στο μάθημά του..πρώτη ώρα είχατε?"
Μυρτώ: "Ναι"
Έλενα: "Πω..θάνατος είναι πρώτη ώρα μαζί του, ε Χρήστο μου?"
Χρήστος: "Ναι μωρό μου"

Και φιλιούνται. Δεν τα μπορώ αυτά τα γλυκανάλατα..εμ..Οκέι έτσι περίπου μιλάμε και με τον Στέλιο...μόνο που δεν τα 'χουμε, αλλά τι λέω..αυτός θέλει την Δάφνη παράφορα. Δεν μου το έχει πει ποτέ, αλλά κάνει μπαμ.. Βασικά τώρα που το σκέφτομαι δεν μου έχει πει γενικά ποια θέλει.. Ίσως..? Μα τι λέω.. δεν υπάρχει περίπτωση να θέλει εμένα..εμείς ήμαστε σαν αδέλφια. Ακόμα και οι δικοί μου σαν γιο τους του συμπεριφέρονται. Οπότε..καταλήγουμε στην Δάφνη. Με το που ήρθε φεύγει  από δίπλα μου και έτρεξε να την αγκαλιάσει..είδατε? Είναι φουλ ερωτευμένος μαζί της.

Δάφνη: "Σιγά βρε. Θα με πνίξεις!"
Στέλιος: "Σιγά την σφιχτή αγκαλιά" της δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.

With You..Where stories live. Discover now