With You..

Κεφάλαιο 17

Μυρτώ POV

Η ώρες δεν περνάνε με τίποτα. Περιμένω πως και πως για να έρθει ο Πάρις! Έχω να τον δω αρκετό καιρό, από το προηγούμενο καλοκαίρι αν θυμάμαι καλά.

Νικολάου: "Μυρτώ, Στέλιο ελάτε στον πίνακα"

Η καθηγήτρια της βιολογίας με βγάζει από τις σκέψεις μου. Σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας και στεκόμαστε δεξιά και αριστερά του πίνακα.

Νικολάου: "Λοιπόν, σήμερα θα μιλήσουμε για τα γονίδια με ένα ζωντανό παράδειγμα"

Σχεδιάζει στον πίνακα δύο πινακάκια, ένα για τον καθένα μας. Μέσα γράφει: "Όνομα Πατέρα. Όνομα Μητέρας. Ηλικία. Χρώμα μαλλιών. Χρώμα ματιών. Ύψος" και διάφορα άλλα. Σταματάει να γράφει και μας κοιτάει επικριτικά. Ξινή. Ποτέ μου δεν την πήγα.

Νικολάου: "Μυρτώ. Όνομα Μητέρας?"
Μυρτώ: "Φαίη"
Νικολάου: "Όνομα Πατέρα?"
Μυρτώ: "Γιώργος"

Με ρωτάει καθώς γράφει τις απαντήσεις μου στο αντίστοιχο σημείο του πίνακα. Αντίστοιχα κάνει και για τον Στέλιο.

Νικολάου: "Στέλιο. Όνομα Πατέρα?"
Στέλιος: "Κώστας"
Νικολάου: "Κωνσταντίνος"

Τον διορθώνει. Έλεος.

Στέλιος: "Ότι πείτε"
Νικολάου: "Όνομα Μητέρας?"
Στέλιος: "Α-Αντιγόνη"

Κομπιάζει. Γαμώτο..

Νικολάου: "Μυρτώ, τι χρώμα μαλλιών έχει ο πατέρας σου?"
Μυρτώ: "Μαύρα"
Νικολάου: "Στέλιο εσένα?"
Στέλιος: "Μαύρα κι εμένα"

Απαντάει και ίσα που ακούγεται.

Νικολάου: "Η μητέρα σου, Μυρτώ?"
Μυρτώ: "Ξανθά"
Νικολάου: "Το φυσικό τους έτσι?"

Με ρωτάει και γνέφω θετικά.

Νικολάου: "Στέλιο?"
Στέλιος: "Μάλιστα?"
Νικολάου: "Απάντα αγόρι μου"
Στέλιος: "Σε τι?"

Γυρίζει ειρωνικά τα μάτια της.

Νικολάου: "Τι χρώμα έχουν τα μαλλιά της μητέρας σου?"

Ρωτάει έντονα. Συγνώμη, δεν γνωρίζει? Εντάξει, μπορεί να είναι καινούργια επειδή ήρθε φέτος, αλλά συνήθως οι καθηγητές ξέρουν αν υπάρχει ένα τέτοιου είδους περιστατικό σε κάποιον από τους μαθητές. Τι να πω..

Στέλιος: "Αα, κ-καστανά"
Νικολάου: "Χρώμα ματιών πατέρα"
Στέλιος: "Κάστανα"
Μυρτώ: "Κι εμένα"
Νικολάου: "Χρώμα ματιών μητέρας"
Μυρτώ: "Γαλάζια"
Στέλιος: "Π-πράσινα"

Γαμώτο, δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι.. Έχει ιδρώσει και παίζει νευρικά με τα χέρια του.