With You..

Κεφάλαιο 2

Έχουμε έρθει στα Mikel και κανένας από τους άλλους μαλάκες δεν έχει έρθει!

Στέλιος: "Δίπλα σου!"
Μυρτώ: "Όχι που καθόσουν πουθενά αλλού.."
Στέλιος: "Αφού με ξες" την φιλάω στο μάγουλο.
Μυρτώ: "Άντε κάτσε" χαμογελάει, υπέροχο το χαμόγελό της..
Στέλιος: "Λοιπόν, τι θα πάρεις?"
Μυρτώ: "Εμ..δεν ξέρω...μάλλον το κλασσικό :p"
Στέλιος: "Χμ..οκευ μικρή ;)"

Πηγαίνω και παίρνω μια σοκολάτα για την Μυρτώ και έναν καφέ για μένα.

Στέλιος: "Ορίστε, δεσποινίς μου"
Μυρτώ: "Σας ευχαριστώ πάρα πολύ"
χαχανίζει.

Κάθομαι δίπλα της και προσπαθώ να μην καρφώνομαι και πολύ, οπότε κοιτάω τον κόσμο στο μαγαζί.

Μυρτώ: "Εσύ τι πήρες? Πάλι καφέ?"
Στέλιος: *χαμογελάω ενοχικά* "Αφού με ξες ;) , θες λίγο?" Γνέφει αρνητικά.
Στέλιος: "Που είναι και οι άλλοι τόση ώρα γαμώ την πουτάνα μου!"
Μυρτώ "Μη βρίζεις, Στέλιο"
Στέλιος: "Φτάνει με αυτό το μη βρίζεις συνέχεια! Μου 'χεις σπάσει τα νεύρα!" Είναι όντως πολύ σπαστικό..
Μυρτώ: *γελάει* "Οι καφέδες που πίνεις φταίνε. Σου δημιουργούν τα νεύρα."
Στέλιος: "Ναι, τώρα ο καφές φταίει..Α! Ήρθαν! Επιτέλους!"
Γιάννης: "Παιδιά σόρρυ που αργήσαμε! Εδώ ο κύριος κι η κυρία κάνανε σκηνή.."
Μυρτώ: "Χαχα δηλαδή?"
Γιάννης: "Άρχισαν να μαλώνουν για έναν άκυρο λόγο.."
Έλενα: "Ναι, όμως τα βρήκαμε!"

Δίνει ένα πεταχτό φιλί στον Χρήστο, τον γκόμενό της. Αυτοί οι δύο πια..όλο μαλώνουν και φυσικά μετά από δέκα λεπτά, ένα τέταρτο το πολύ τα βρήσκουν. Μια φορά μάλωσαν όταν σχολάσαμε και επειδή ο Χρήστος είχε φροντιστήριο αμέσως μετά τα βρήκανε 2 ώρες αργότερα, όταν κατάφερε να μπει στο Facebook. Η δε Έλενα, νόμιζε πως είχαν χωρίσει. Ο ένας πιο τρελός από τον άλλον σε αυτή την παρέα...Τι να πεις..

Στέλιος: "Η Δάφνη?"
Γιάννης: "Δεν θα έρθει, μου είπε, είχε πονοκέφαλο" ,

η Δάφνη είναι η πιο τρελή και γλυκιά της παρέας. Κάνουμε ΤΙΣ τρέλες μαζί. Έχουμε βάλει, μάλιστα, κατάσταση στο Facebook ότι είμαστε παντρεμένοι με 2 παιδιά. Η τρέλα πάει σύννεφο...Το υπόλοιπο απόγευμα πέρασε ήσυχα. Έφτασε η ώρα που θα έπρεπε να φύγουμε.

Μυρτώ: "Στέλιο...?"
Στέλιος: "Παρακαλώ?"
Μυρτώ: "Μα τι ευγένεια"
Στέλιος: "Είδες, είδες :p"
Μυρτώ: "Θα με πας μέχρι το σπίτι μου?"
Στέλιος: "Χμ..." *σηκώνω το φρύδι*
Μυρτώ: "Σε παρακαλώ" *puppyface *
Μα πως να πεις όχι σε μια τέτοια φατσούλα?
Στέλιος: "Φοβητσιάρα μου εσύ" *την φιλάω στο μέτωπο*
Γιάννης: "Σιγά τα μέλια ρε παιδιά"
Στέλιος: *δολοφονικό βλέμμα* "Σκάσε ρε μαλάκα εσύ!"

Και με με αυτά λόγια φύγαμε.
Μυρτώ: "Να σε ρωτήσω κάτι βρε Στέλιο μου"
Στέλιος: "Ότι θες, μικρή μου"

Την κρατάω από την μέση καθώς προχωράμε

Μυρτώ: "Γιατί όταν ήμαστε μαζί είσαι τόσο γλυκός, ενώ με τα παιδιά κάνεις λες και είσαι κόπανος?"
Στέλιος: "Χαχα, ωραία ερώτηση. Χμ..Ίσως γιατί είμαι κόπανος και απλά όταν είμαι μαζί σου...δεν ξέρω...Απλά μου βγαίνει..."
Μυρτώ: "Δεν είσαι κόπανος, και μην το υποστηρίξεις, σε ξέρω από τότε που γεννηθήκαμε. Είσαι γλυκός, καλός και υπερπροσρατευτικός μαζί μου."
Στέλιος: "Ακριβώς! Μαζί σου!"
Μυρτώ: "Μην προσπαθείς να γίνεις κάποιος που δεν είσαι απλά και μόνο για να ενταχθείς κάπου, που στην ουσία δεν ανήκεις."
Στέλιος: *αναστενάζω*
Μυρτώ: "Τι?"
Στέλιος: "Μυρτώ...υπάρχει κάτι που δεν ξέρεις..ήλπιζα να μην έρθει ποτέ η στιγμή να στο πω μέχρι να..."
Μυρτώ: "Στέλιο, τι συμβαίνει?"
Στέλιος: "Μετά τον χαμό της μητέρας μου είχα διαταραχές στην ψυχολογία μου..θυμάσαι? Δεν έχει και πολύ καιρό..κάνα χρόνο?"
Μυρτώ: "Ναι.."
Στέλιος: "Εμ..Ναι..ο πατέρας επέμενε να πάω σε ψυχολόγο.."
Μυρτώ: "Και γιατί δεν μου το είπες?"
Στέλιος: "Δεν ήθελα να...να με λυπηθείτε...Και ειδικά εσύ..."

Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο και ευχαριστώ πολύ όσους το διαβάζουν!!! @Anna_Maria_Mpr @andy_mii

Καλό διάβασμα!