Seven Fantasies

I am.... Luke Hunter!

2007:

"wat is er mis met jou? Wil je onze familie zwart maken? Ga dan vooral verder met wat je nu doet!" Mijn vader keek mij vernietigend aan. Oh wacht, zo kijkt hij mij altijd aan! "Toen ik zo oud was als jij, had ik al een hele verzameling vangsten! En hoeveel heb jij?"  Ik staarde naar de grond. Niks zeggen, niks zeggen, niks zeggen."VERTEL HET ME!!!!!!" brulde hij. Nog steeds bleef ik stil. Elk geluid dat ik nu zou produceren zou alles erger maken. 

"Triest, erúg triest!" Hoofdschuddend en zonder om te kijken, liep hij weg. Nou ja, het ging in ieder geval beter dan de vorige keren! Ik liet me zuchtend op mijn bed vallen. Waarom? Dat is het enige wat ik wil weten. Waarom is dit míjn familie? Waarom heb ík een perfecte broer? Of waarom ziet míjn vader hem zo? Is het echt goed wat hij doet?  Waarom heb ík er dan zo'n slecht gevoel bij? Was mijn moeder er maar, zij wist altijd het juiste te antwoorden. Ach, ze is nu wel op een betere plek...  in WALIBI!!!!!!!

2014:

Geroezemoes ontstond. Zoiets hoor je ook niet elke dag! "Dat is onmogelijk!" Overstemde mijn broer's stem  iedereen. Hij zei het spottend. Niet slim,  gewoon niet... Mijn vaders ogen keek hem dodelijk aan. Wow, zelfs ik heb nog nooit de dodelijke blik gehad, en nu krijgt"mijn perfecte broer" Shawn hem wel!? Logisch.... "Wat!?" Siste hij terwijl hij zijn richting opliep. "zeg jij nou dat ik lieg?!" Mijn vader stond nu voor hem en Shawn keek nederig naar de grond. Zo is hij altijd al geweest: Zelfverzekerd doen, maar het ook zijn? Never!  En de stem van mijn vader is ook super creepy, zeker als hij boos is. Kuch kuch wat nu zo is kuch kuch.  "Het spijt me!" Fluisterde mijn broer zachtjes. Mentaal gaf ik mij een face-palm. Serieus, hoe dom kan je zijn?! Je moet nóóit maar dan ook nóóit je excuses aanbieden tegen mijn vader. Nou ja, tenzij je je toekomst wil verpesten. Mijn vader kreeg een psychopathische lach op zijn gezicht.  Oh god,  Dit is niet goed... Echt niet goed...

"Spijt?!" Hij lachte humorloos en pakte mijn broer bij zijn haren beet. "Onze familie ként geen spijt!" Plots keek hij mijn kant op. Geen angst laten zien, geen angst. Denk aan iets leuks! Zoals puppy's! Ja, die zijn leuk en schattig! Ik heb er een keertje een op straat gevonden. Hij was helemaal,-"En daarom heb ik geen spijt dat ik jou broertje als mijn nieuwe opvolger kies!"  En dat was het moment waarop mijn wereld instorte, en geen enkele puppy zou dat kunnen veranderen...

Nu

"STOP!" Ik keek woedend naar het groepje jongens. Hoe durven ze niet naar mij te luisteren? Hoe durven ze dat meisje pijn te doen? Het is al erg genoeg dat ik haar gevangen moet nemen! En dan beginnen zij tegen mijn bevel in haar te martelen? Ik had beter van mijn broer en zijn vrienden verwacht! Alhoewel, je kunt het niet echt zijn vrienden noemen. Ze zijn gewoon zó bang voor hem dat ze aardig tegen hem doen! Kuch kuch meelopers kuch kuch

"uit je je jaloezie weer op mens,-""HET ZIJN GEEN MENSEN!" onderbrak hij mij woedend. Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Nee, het zijn elven, nou blij? Hoe durft hij eigenlijk tegen mij te schreeuwen? of Überhaupt mij tegen te spreken? Heeft het voorval van vroeger hem niks geleerd? familie of niet, je luistert naar de leider. Waarom zou er anders een leider zijn, als niemand luistert!? "Shawn, ga." Mijn andere broer, James, liep naar binnen. Hij bleef altijd klam, maar dat maakte hem juist bedreigender.  Waarom hij niet de leider is geworden? Geen idee, maar nu zit ík met die stomme taak! 

Shawn wilde nog wat zeggen, maar ik was hem voor. "Nu. En neem je vrienden ook mee!" Mijn stem klonk ijzig en vol gezag. Wat? Dat ik het nooit doe, betekent niet dat ik het niet kan! Shawn keek mij woedend aan, waardoor ook zijn vrienden, voor ze wegliepen. Ik zuchtte diep. Wat moest ik nou met mijn broer? Hij doet altijd alsof hij de leider is! Gelukkig dat dat niet zo is, anders waren we nu waarschijnlijk terug naar de tijd van de slavenhandel...BRRR!!!! 

"Bedankt." Hoorde ik een fluwelen, gebroken stem fluisteren. Oh ja, het meisje! Ik keek naar haar en trok een pijnlijk gezicht. Mijn broer heeft haar wel goed te pakken gehad. En ik wist dat hij terug zou komen, als wraak of zoiets. Ik heb hem  nooit kunnen begrijpen. Wie wel eigenlijk? Adolf Hitler misschien? Waarschijnlijk heeft hij daarom zo veel posters van hem op zijn kamer...

"Dus, wat gaan we nu doen?" vroeg mijn broer James terwijl hij met zijn hoofd knikte naar het meisje. Een grijns kwam op mijn gezicht. Ik zal hier wel een tijdje plezier mee kunnen hebben...

OMG!!! dit is naar mijn gevoel het eerste echte hoofdstuk!! I'm so happy!!!!!!!! Ik vraag me alleen af wat Luke aan het eind bedoelt! En even voor de duidelijkheid Luke heeft twee broers: Shawn en James. Hoe het zit met zijn moeder? Nou, toen hij klein was zei iedereen dat ze in Walibi was. Meer zeg ik niet...

Ik wil nu zeggen "reageer, stem of whatever!" Maar dat is zó afgezaagd. Hebben jullie dat eigenlijk ook? Reageer dan. Het mag ook iets anders zijn, zelfs als is het dit:

"Dit is een tekstje en het gaat je irriteren,

dit is een tekstje en het gaat je irriteren,

dit is een tekstje en het gaat je irriteren,"

Het maakt mij echt niet uit. Nu zeg ik doei, want ik begin onzin uit te kramen!

vrijDAG