Seven Fantasies

"A Rachel-eating alien!!"

"Wow," Mompelde ik zachtjes. Ik word dus ontvoerd zodat mensen die mij willen ontvoeren mij niet kunnen ontvoeren? Ehm....MINDBLOW!!! "Maar waarom dan?" Ik bedoel, zo speciaal ben ik toch ook weer niet....volgens mij...? Zucht....Waar is wikipedia op momenten zoals dit?

"Redenen!" "Antwoordde" Ethan mijn vraag terwijl hij heen en weer wiebelde en met zijn handen frunnikte. Zenuwachtig? -,- Oh, en trouwens: beste....antwoord....EVER! Geen sarcasme hoor, echt totáál niet! Hoe kom je daar nou weer bij?...Oké, het is wel sarcasme...Oh, wisten jullie dat al? In dat geval...wisten jullie al....dat vroeger de wereld.... niet zwart/wit was? Wisten jullie dat ook al!? Wat voor Einsteins zijn jullie wel niet!? Het is namelijk niet meer leuk! Ik bedoel een beetje slimmigheid,-

"Hallo? Aarde aan Weirdgirl." Mijn slimme gedachtes werden bruut onderbroken door een duivelse stem. Ik keek Damon woedend aan. Oh ja, had ik het al verteld? Nee? Dan vertel ik het nu:
Norse spin heet in het echt Damon. Wacht!!! Damon....Demon! Ik heb een nieuwe bijnaam!! En het past echt PERFECT bij hem!! Sorry, werd overenthousiast.....Oké, dat wordt ik altijd....Maar, dan wel bij belangrijke dingen....en Demon is niét belangrijk!

"Hallo? Onderwereld aan Demon." Zijn gezicht.....PRICELESS!!!!!!! Missie geslaagd! Dit was trouwens echt mijn beste comeback ooit! Of....één van de beste....Nou ja, eigenlijk helemaal niet.

Maar het punt is...

Wat ik bedoel te zeggen....

Waarom ik.....

Ach, Laat ook maar....

"Ik vraag me echt af wat er in haar hoofd omgaat." Mompelde Demon tegen zichzelf. Ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.

Ten eerste: Er bestaat iets zoals...VRAGEN. En ja, dat is echt heel lastig. Je produceert een klank met je stembanden waar je hersenen een betekenis aan geven door middel van iets genaamd, woorden, (het wordt steeds gekker!) als je die woorden in de juiste volgorde en op de juiste manier gebruikt, kun je een vraag stellen! Tenminste....Ik denk dat het zo gaat! Het kan natuurlijk ook geregeld worden door de keelkabouters. Maar, laten we het hierbij houden.

En ten tweede: Wat denk jezelf? Wat zou er in het hoofd van een geweldig iemand, ik dus, omgaan? Geweldige dingen natuurlijk! Dúh!  Dat is toch niet zo moeilijk te begrijpen?! Tsss, en dan noemen ze mij dom?! Oh wacht, niemand doet dat....Maar, ze denken het misschien wel!

Waarom praatte Demon eigenlijk hardop tegen zichzelf?! Ik bedoel, wiskundig bekeken:

 Demon praat hardop, Hardop praten is vreemd, en vreemd zijn is MIJN ding!!! 

Pff, hij is gewoon een dingstelende demon die door irritantigheid uit de onderwereld is verbannen en nu deze wereld mag verblijen met zijn aanwezigheid... Waarom is gij zo wreed, uwe duivel!?

"Je kunt het alleen begrijpen als je geweldig bent!" Ik glimlachte "liefjes" naar hem. "Net zoals ik en Ethan." Toen ik zijn naam zei keek Ethan vrijwel meteen naar Demon, met natuurlijk een triomfantelijk gezicht. Demon daarentegen keek...zuur...Hm...een zure demon...Daar heb ik nog nooit van gehoord... Misschien was zijn moeder wel een citroen, ofzo.

"Heb je nog vragen? Nee, geen vragen meer? Oké, dan gaan wij maar.Het was gezellig. Doei!" Ik keek Ethan met een schuin hoofd aan. Waarom deed hij opeens weer zo zenuwachtig? Hield hij iets voor mij verborgen? Alwéér!? Net nadat ik hem geweldig heb genoemd?....Wat een goeie vriend zeg....

"Je houdt iets voor me verborgen." Zei ik terwijl ik probeerde boos te kijken. Het enige probleem is...dat ik dat niet kan. En dat is echt vervelend. Je wordt nooit serieus genomen als je alleen maar lacht! En als je dan probeert boos te kijken, moeten anderen om je lachen, zoals nu. Demon moest zelfs zo hard lachen dat hij een driedubbel koprol maakte en met zijn hoofd tegen de muur botste, waardoor hij bewusteloos raakte!...Oké, misschien is dat niet helemaal waar....Of, helemaal niet. Maar... Het zou wel erg cool zijn!

"Ehm...Nee hoor, hoe kom je daar nou weer bij?" Zei Ethan terwijl hij nerveus lachte. Nou, je frunnikt met je handen, wiebelt heen en weer, wil zo snel mogelijk weg en lacht nerveus... Denk je dat ik dom ben!? Want dat gevoel krijg ik, en als je dat denkt, ben jij de domme!  Ik heb namelijk  heel veel van die slimmigheid dingentjes, of hoe je het ook noemt! Ik had het net zelfs over wiskunde! 

Ik wilde nog wat zeggen, maar voor ik de kans had, waren Ethan en Demon al de kamer uitgevlucht, en hadden  ze de deur op slot gedaan. Tss, stelletje vluchters! Ik keek boos naar de deur. Stom ding ook! Als dat er niet was zat ik hier niet gevangen! Maar ja... zonder deuren zou je je ook niet kunnen verstoppen voor boze trollen die je koekjes willen stelen. Hmpff, tweestrijd.

Mijn aandacht werd getrokken door een geluid. Het klonk...wild, woest en levensgevaarlijk. Wat zou het zijn? Een aardbeving? Wolven? Trollen? Leeuwen? Rachel-etende Aliens!? Nee! Ik wil nog niet dood! Neem Demon dan maar. Ook al smaakt hij vreselijk en is hij geen Rachel, neem hem! Weer hoorde ik het geluid, en ik wilde net gaat gillen en smeken om genade, toen ik iets ontdekte...

.......

.......

.......

.......

Het was gewoon mijn maag.....

Hey,

slechtste hoofdstuk ooit.! Sorry. Ik heb het zo slecht geschreven dat ik zo min mogelijk ga schrijven hier. Maar, dit MOET ik zeggen: Volgens mij heeft Rachel een nieuwe obsessie.
Nou doei, en nogmaals srry, soory sorry, of hoe je het ook wilt schrijven.