I am...Rachel

176 8 33
                                    

2007
"Nog een verhaaltje, alsjeblieft?" Ik keek mijn moeder smekend aan. Het was altijd hetzelfde: elke avond las ze mij sprookjes voor, en elke avond  vroeg ik weer om meer. Zelfs al had ze er vijftien voorgelezen, dat soms is voorgekomen, vroeg ik om meer. Maar, hoe kon je hier dan ook genoeg van krijgen? De prinsen, de prinsessen, de ware liefde, alles. Het was zo mooi, en elke keer als de mooie woorden "lang lang geleden," mijn oren bereikte voelde ik een soort rust over me heen komen.

"Maar, lieverd. Ik heb al 3 sprookjes voorgelezen." Grinnikte mijn moeder. "Het is bedtijd." Ze stond op en wilde al weglopen, toen ik haar hand vastpakte. "alleen nog eentje, mama."  Ik keek haar met mijn ultieme super puppy-ogen aan en niemand, maar dan ook NIEMAND, kon die weerstaan. Echt niemand, en zeker niet mama.

Ze zuchtte en kwam weer naast me op het bed zitten. Een glimlach sierde mijn gezicht, wetend dat ik haar had overgehaald, wat me eigenlijk altijd lukte, maar nog steeds.

"Goed dan, nog eentje, maar dan ga je wel echt slapen." Moppelde mama terwijl ze me een tik tegen mijn neus gaf. Ik giechelde en knikte.

Ja...dat zou dus echt niet gebeuren...

"Oké, heb ik je ooit verteld over de "seven fantasies"?" Vroeg ze. Snel schudde ik mijn hoofd en keek nieuwsgierig naar haar. Het klonk wel leuk.

"Nou, lang lang geleden, ergens hier ver ver vandaan was een rijk." Begon mama glimlachend, alsof ze aan iets leuks terugdacht. Afwachtend keek ik naar haar. ga veeerdeeeer.

"In dat rijk leefde niet zomaar mensen, nee. Daar leefde sprookjesfiguren, in vrede bij elkaar." Ik hoorde de enthousiasme in haar stem groter worden, bij elk woord dat ze zei.  "Het was een prachtige plek, iedereen was vriendelijk tegen elkaar, en dat kwam door maar één iemand: Diabolo, broer van Maleficent."  Ze zuchtte even dromerig. "Had Maleficent dan een broer?" Vroeg ik met grote ogen. Dat had ik nooit geweten...

Mama knikte. "Ja, ze had een broer, en wat voor één." Zwijmelde ze verder. "Diabolo was knap, slim, en elegant. Als hij in een sprookje zat, zou hij zeker prince charming zijn." Ik keek vreemd naar haar. Waarom gedroeg ze zich als een verliefde tiener? En hij zit toch in een sprookje? Want anders had mama het nu niet over hem.

"Alles was perfect, tot de hunters kwamen." Ze sprak het woord "hunters" uit alsof het vergif was. "Ze pakte alles van ons,- ik bedoel, van hun af." De enthousiasme die ze net had, was nu compleet verdwenen.  Mama staarde triest voor zich uit en bleef stil.

"Mama, wat zijn hunters?" Vroeg ik zachtjes na een tijdje stilte. Ze ontwaakte uit haar trance en keek mij serieus aan. "Hunters zijn hele slechte mensen." Zei ze.  "Ze jagen op Fantasie-figuren, en moorden ze uit."  Ik keek mama aan met grote ogen. Dat meende ze toch niet? Wie moorde nou sprookjes-figuren uit?! Hoe durven ze überhaupt sprookjes-figuren te doden? Hoe slecht moet je dan wel niet zijn?! Ik bedoel, wat hebben ze jou nou aangedaan?! Niks, toch?! Nou, doe hun dan ook niks aan!

"Goed, waar was ik? Oh ja, Diabolo liet dat natuurlijk niet op zich zitten, en vormde een team samen van zijn krachtigste bondgenoten. Ach, die slimme,-""Wie waren die krachtige bondgenoten?" Onderbrak ik haar zwijmeling. "Wat? oh..eh..Volgens mij was het.." Zei ze nadenkend. "Mariebelle, Rosé, Apollo, Bryan, Tyler, Roy en natuurlijk Diabolo. Maar ze noemde zichzelf: de Seven Fantasies."  Ze bleef weer even stil en keek nadenkend voor zich uit.

Het bleef een tijdje stil. Mama zei niets, en ik zei niets. Mama ver in gedachte, en ik niet-wetend wat te zeggen. Mama zei altijd de sprookjes op een manier alsof ze er zelf bij was, maar nog nooit met zoveel emotie...

"Hoe gaat het verder?" Vroeg ik terwijl ik aan mama's arm trok."Huh? Wat?" Ze   keek me verstrooid aan eb schudde even met haar hoofd waarna ze mij weer aankerk "Lieverd, ga nu maar slapen. Morgen avond vertel ik verder." Ze gaf me een kus op de voorhoofd en liep haastig weg, alsof ze een afspraak had.

Ik keek mama na: hoe ze wegliep, het licht uitdeed, en de deur zachtjes sloot. Langzaam sloot ik mijn ogen en dacht aan de seven fantasies.

Roy, Mariabelle, Rosé, Apollo, Bryan, Tyler en Diabolo...

Ik heb nog nooit sprookjesfiguren met die namen gehoord. Wel, Audora (doornroosje), Ella (Assepoester), Sneeuwwitje (Sneeuwwitje), Belle (Belle), enz.

Maar nog nooit deze namen. Misschien waren het namen van de iets minder bekende sprookjesfiguren? Of misschien waren het de bijnamen van bekende sprookjesfiguren?

Ja, dan was Belle's bijnaam Rosé, omdat ze het beest eigenlijk ontmoette door een geplukte roos en Rosé lijkt op het woord roos.

Roy was dan de bijnaam van het beest, omdat die naam me doet denken aan honden, en het beest had een snuit en was harig en leek op een hond.

Mariabelle zou Cinderella's bijnaam zijn. Doordat Maria staat voor hemel en in de hemel  engelen leven waar Cinderella's karakter op leek. De naam Belle heeft als betekenis mooi en Cinderella was heel erg mooi. 

Diabolo zou de broer van Maleficent zijn, omdat mama het me zo had verteld.

Apollo zou dan de bijnaam zijn van Prince Charming. Omdat de naam Apollo charmerend, lief, koninklijk, en volhoudend klinkt. Iets was prince Charming allemaal 4 is: Hij charmeert cinderella en het hele koninkrijk. Hij is lief tegen haar, zelfs al is ze anders dan hij waarschijnlijk had verwacht.  Hij is koninklijk want ja, hij is de prince...dus, die is wel logisch en hij is volhoudend, want hoeveel meisje niet de ware waren, hoeveel ook zeiden dat het geen zin had, hij gaf niet op en bleef doorgaan met zijn zoektocht naar Cinderella.

Ach ja,  ok zou het morgen wel aan mama vragen.

Alleen wist ik toen één ding nog niet:

Morgen zou mama er niet meer zijn....





Seven FantasiesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu