DELİ HAYATLAR

BÖLÜM-4

Evet, yeni bölüm geldi. 100'ü geçmemizin şerefine yeni bölüm yayınlamak istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.❤

Keyifli okumalar...

Uyandığımda hava daha aydınlanmamıştı. Yaklaşık beş dakika kadar nerede olduğumu anlayamadım.

Tabiki de oteldeydim. Yatak o kadar rahattı ki, insanın kalkası gelmiyordu. Fakat ben kalkıp kahve içmek istiyordum. Zaten kıyafetlerimle uyumuştum.

Kalktım, lavaboda ki işlerimi hallettikten sonra, eşyalarımı ve oda kartımı alıp çıktım.

Restaurantın nerede olduğunu bilmediğim için ilk önce resepsiyona gittim ve nerede olduğunu öğrendim.

Çok şık bir restauranttı. Cam kenarında, havuza bakan bir masaya oturdum. Garsona sert bir kahve istediğimi söyledim.

Kahvemi beklerken bundan sonrasında ne olcacğını düşünüyordum. Annemler öğrenirse ne diyeceğimi, onların vereceği tepkinin şiddettini, gelecek planlarını...

Kahvem geldiğinde düşüncelerim bölünmek zorunda kaldı. Tam ilk yudumu alacaktım ki, karşımdaki sandalye çekildi. Rüya ve Aras bu saatte kalkıp buraya gelmeye üşenirlerdi. Bende fincanı yerine koydum ve karşımda oturan kişiye meraklı gözlerle baktım. O'ydu.

Şaşkınlıktan dilim tutulmuş, öylece bakakalmıştım.

-Sen...

-Evet, ben.

Cevap vermesiyle girdiğim şoktan çıktım. Aklıma izinsizce masama oturduğu geldi. Normalde böyle şeylere fazla tepki vermem. Ama önceden benimle dalga geçtiği için hoşlanmadıklarım listesine girmeyi başardı.

-Otururken izin istemeniz ne kadar da ince bir davranış.

-Teşekkür ederim.

-Ne!?

-Beni iğneleme çabaların diyorum. Ne kadar da gurur verici.

-IQ seviyende bir problem mi var!

-Hayır. Gayet de zeki biriyimdir.

-Belli oluyor. Neyse size iyi geceler demek isterdim ama ne yazık ki içimden gelmiyor.

-Ah, üzüldüm. Gecemi iyileştirenin senin gibi hoş bir bayan olmasını çok isterdim.

-Malesef her istediğimiz olamıyor bu dünyada. Size iyi geceler beyefendi.

Oturduğum masadan hızlıca kalktım. Ve arkama bakmadan yürümeye başladım. Üç adım atmıştım ki arkamdan bir şeyler söyledi. Yanlış duymadıysam söyle dedi.

Şimdi gitmene izin veriyorum gizemli güzel. Ama benden kurtuluşun yok.

Ah, salak. Bilmiyor ki ben sabah gideceğim.
____________________________________

Otelden çıkışımızı yapmış, taksiye biniyorduk. O sırada otelin çıkış kapısında o saplak -sapık ve salağın birleşmiş hali.-(Biliyorum çok zekiyim) göründü.

Aras ile Rüya taksiye binmişti. Bende onlara çaktırmadan sağ elimin işaret ve orta parmağını anlıma deydirerek asker selamı verdim ve göz kırptım. Daha sonra benimde binmemle araba hareket etti. Son kez arkama baktığımda, saplağın şaşkınlıkla kala kaldığını gördüm. Yüzümde oluşan alaycı gülümsemeyle AŞTİ'ye doğru yol aldık.
___________________________________