DELİ HAYATLAR

BÖLÜM-10

İnsana sevdikleri sonsuz ömürlü gibi gelirler. Sanki hiç hayatımızdan çıkmayacaklarmış gibi... Ama şöyle bir gerçek vardır ki hiçbirimiz sonsuza kadar kalamayacağız burada. Onların en ufak bir acısı yüreğimizi dağlar. Bir de elimizden hiçbir şey gelmiyorsa, vay halimize.

Evet, benim de şu anda elimden hiçbir şey gelmiyor. Rüya gece rahatsızlandığı için Aras onu apar topar hastaneye getirmiş. Tabi bana da Kadir haber verdi.

O an yataktan nasıl kalktım, nasıl buraya geldim bilmiyorum. Rüya aile doktoru tarafından muayene edilirken biz de Aras ile yan yana bekleme koltuklarında yaklaşık bir saattir bekliyoruz.

Kolay değil insanın bu koridorlarda beklemesi. 'Ya kötü birşey olursa, ya o kapıdan hiç çıkamazsa?' diye düşünmeden yapamıyorsunuz. Aras ise eminim daha kötüdür. Çünkü onların aşkları hiçbir engel tanımayacak kadar büyük...

Geldiğimden beri sadece nasıl olduğunu sormuştum. Onun dışında Aras ile tek kelime etmedik. Ama daha fazla konuşmaz isem beynim düşünmekten patlama noktasına gelecek.

"Aras, sende fark ettin mi, Rüya şu son birkaç gündür çok agresifti. Sence bununla bir ilgisi olabilir mi? "

"Evet, fark ettim. Ama ben yorgunluktan diye düşünmüştüm. Çünkü bu aralar çok çalışıyordu. Tabi bir de çocuk var. Ama bilmiyorum. Bu doktor neden çıkmadı hala? "

"Çıkar şimd-hah çıktı bile."

İkimizde bir saniye içinde doktorun önüne dikildik. Adam garip garip gülüyordu. Hayırdır inşallah.

"Karımın nesi var doktor bey?"

"İlk aylarda görülebilecek bazı semptomlardan(doğru yazdım mı bilmiyorum) biri. Merak etmeyin. Eşinizin fizîki bir problemine rastlamadık. Muhtemelen şu sıralar ya çok yorulmuş ya da stres altında kalmış. Şimdi serum taktık. Birazdan da normal odaya alacağız. Her ihtimale karşı bu gece gözetim altında kalması iyi olur. Geçmiş olsun."

"Ah Aras, bak gördün mü iyiymiş. Afedersiniz ama Rüya'nın tam olarak nesi var? "

"Rüya Hanım üç haftalık hamile. Hayırlı olsun. "

Bende birşey oldu sand-bir dakika hamile mi dedi o adam?

"Aman Allah'ım! İnanmıyorum! Aras, teyze olacağım! Hahaha"

"B-bende b-baba mı olacağım şimdi? "

"Evet! Hem de ikinci kez! "

Aras ile kahkaha atarak birbirimize sarıldık. Sonra ise Rüya'nın odaya alınması vardı. Onu aldıkları odanın önündeydik. Tam Aras içeri girecekken kolundan tuttum.

"Aras, ben beş dakika göreyim. Sonra çıkar sizin evde Destan ile ilgilenirim. Hem de sabah siz geldiğinizde herşeyi hazırlamış olurum. Bir de yatak yorgan ile uğraşmasın."

"Çok sağol, Hayal. Sen olmazsan ne yapardık bilmiyorum."

"Herhalde oğlum. Bir Hayal Çağlayan kolay yetişmiyor."

Aras'tan önce davranarak kapıyı açıp içeri girdim. Aras arkamdan 'Egonu ailemden uzak tut!' diye ufak bir uyarıda bulundu. Fakat takan kim?!

İçeri girdiğimde Rüya uyanmış, mal mal etrafa bakıyordu.

"Kız, ne bakıyon öyle mal mal etrafa? Anlamadın mı hala, hastanedesin yahu!"

"Hayal, kız senin ne işin var burada?"

Önce ufak bir sarıldım. Tabi ki sarılmam bitince sorusunu da yanıtsız bırakmadım.

"Ah tatlım, canım sıkıldı da doğum yapıyım dedim. Bir de ne göreyim, Aras ile sen bıradaymışsınız! 'Görmeden gitmeyeyim.' dedim. Kızım mal mısın? Senin için geldim herhalde. "