"Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ??"
"Ότι γουστάρω! Κοίτα πως με έκανες ρε πίθηκε!" του λέω μέσα στο νεύρα κοιτώντας το φόρεμα μου. Εκείνος με κοίταζε απο πάνω μέχρι κάτω και ύστερα ξανά μίλησε.
"Δεν πειράζει μωρέ, ούτως ή άλλος έφευγες!" μου λέει με ένα περιπαικτικό ύφος καθώς πειράζει τις άκρες των μαλλιών μου με τα δάχτυλα του.
Με μια απότομη κίνηση, διώχνω το χέρι του και κάνοντας ένα βήμα πιο μπροστά του λέω "Δεν έχω να πάω πουθενά. Εγώ μόλις ήρθα. Καλύτερα να φύγεις εσύ καλύτερα!" και ύστερα του χαμογελάω ειρωνικά.
"Άκου να σου πω κοριτσάκι.." λέει και κάνει κι εκείνος ένα βήμα μπροστά, με αποτέλεσμα να είμαστε μόλις λίγα εκατοστά μακρυά. Αμέσως μύρισα το έντονο άρωμα του που με έκαναν να μην μπορώ να πάρω ανάσα. "Δεν θα μου πεις εμένα τι να κάνω.." συνεχίζει και καθώς πάω να τον χαστουκίσω, μου αρπάζει το χέρι και το σφίγγει. Εγώ αμέσως κάνω έναν μορφασμό πόνου και εκείνος με πλησιάζει ακόμα πιο πολύ. "Το κατάλαβες??" λέει με επιθετικό τόνο.
"Με πονάς, γαμώτο σου! Άσε με!" του λέω κι εκείνος με μια απότομη κίνηση, αφήνει το χέρι μου και σηκώνεται και φεύγει. Πιάνω το χέρι που κρατούσε τόση ώρα και το τρίβω για να περάσει λίγο ο πόνος. Βλέπω δίπλα μου πως έχουν έρθει η Έλλη με τον Κώστα και με κοιτάνε με απορία.
"Τι σκατά έγινε πάλι? Ούτε 5' δεν μπορούμε να σε αφήνουμε μόνη σου?" μου λέει ο Κώστας.
"Εγώ φταίω τώρα?? Αυτός έριξε το ποτό μου πάνω μου!" του λέω με νεύρα ενώ είχα πάρει μερικές χαρτοπετσέτες και σκούπιζα το φόρεμα.
"Έλα, πάμε στις τουαλέτες. Δεν θα κάνεις τίποτα με τις χαρτοπετσέτες." μου λέει η Έλλη και με τραβάει προς τις τουαλέτες ενώ ο Κώστας επιστρέφει στο τραπέζι μας μαζί με τους υπόλοιπους.
Η μουσική χαμήλωνε λίγο μέσα στις τουαλέτες και την ώρα που παίρνω λίγο χαρτί για να καθαρίσω έστω λίγο το φόρεμα, ακούσαμε και οι δυο μας ένα ζευγάρι να κάνει σεξ μέσα σε μια τουαλέτα. Αμέσως κοιταχτήκαμε με την Έλλη και προσπαθούσαμε να μην γελάσουμε. Προσπαθούσα όσο μπορούσα να καθαριστώ και να φύγω πριν βγουν και μας νομίζουν για τίποτα ανώμαλες που θέλουμε να τους ακούμε! Έλα που η τύχη δεν είναι με το μέρος μου σήμερα! Και το ήξερα ότι η μέρα μου πάει στραβά απ το μεσημέρι, τι ήθελα και βγήκα!
Ακούμε να ανοίγουν την πόρτα κι εμείς κάναμε πως δεν ξέραμε τίποτα και ασχολούμασταν με το φόρεμα μου. Ξαφνικά, ακούω το όνομα μου απο μια γνώριμη φωνή και χωρίς να κουνηθώ, γουρλώνω τα μάτια μου.
YOU ARE READING
Σε Μισώ
Teen Fiction"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...
