Επιτέλους ήρθαν οι Απόκριες! Έχουμε κανονίσει με την Έλλη να πάμε να πάρουμε κανένα καλό φόρεμα γιατί το βράδυ κάνει πάρτι το σχολείο μας.
Σηκώνομαι απ το κρεβάτι και βάζω κάτι απλό για να πάμε για ψώνια.
Απ έξω με περίμενε η Έλλη και ξεκινήσαμε γρήγορα για το κέντρο. Συζητούσαμε για διάφορες μαλακίες και για το πως τα πάμε στο διάβασμα μας. Τώρα που έχω πάλι ελεύθερο χρόνο, διαβάζω αρκετά, τόσο που ξεχνάω να φάω! Ναι, εγώ!
Μπήκαμε σε δυο τρία μαγαζιά αλλά δεν μας άρεσε τίποτα. Μέχρι τη στιγμή που περνάμε απο μια βιτρίνα κι εκεί ερωτεύομαι το πιο ωραίο φόρεμα που είχα δει στη ζωή μου.
Την αρπάζω αμέσως απ το χέρι και μπαίνουμε μέσα ενώ εκείνη ρωτούσε τι έπαθα. Τι να έπαθα?? Εδώ ερωτεύτηκα και θα αφήσω αυτή την ευκαιρία.
Συναντάμε την καλοσυνάτη πωλήτρια και την κοιτούσα σαν κάποια τρελή!
"Πως μπορώ να σας βοηθήσω??" ρωτάει ευγενικά.
"Θέλω το φόρεμα που είναι στη βιτρίνα!" λέω σχεδόν φωναχτά.
"Είστε πολύ τυχερή! Έχω ένα τελευταίο και όπως βλέπω είναι και το νούμερο σας." μου λέει και λάμπουν αμέσως τα μάτια μου.
Όση ώρα εγώ μιλούσα με την κοπέλα, η Έλλη κοιτούσε ένα άλλο φόρεμα, εξίσου τέλειο!
Τα δοκιμάζουμε και χωρίς δεύτερη σκέψη, κοιτιόμαστε μεταξύ μας και αποφασίζουμε να τα πάρουμε. Αγοράζουμε και ένα ζευγάρι μαύρες γόβες και ήμασταν έτοιμες!
~~~~~
Το βράδυ, μόλις μπαίνω μέσα στο κτήριο του σχολείου βλέπω εκατοντάδες διαφορετικές στολές και δυνατή μουσική να παίζει. Ένοιωθα σαν χαμένη μπροστά σε όλους αυτούς. Κρατούσα το τσαντάκι μου σφιχτά και κοιτούσα δεξιά και αριστερά για να βρω την Έλλη και τον Κώστα.Όταν τους βρίσκω, αρχίζουμε και χορεύουμε σαν τρελοί και να πίνουμε σφηνάκια. Περνούσα υπέροχα μαζί τους και δεν το μετάνιωνα στιγμή! Είναι οι καλύτεροι μου φίλοι και δεν θα τους άλλαζα με τίποτα.
ESTÁS LEYENDO
Σε Μισώ
Novela Juvenil"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...