Το πρωί που ξύπνησα, σηκώθηκα γρήγορα να κάνω ένα ντους και να ετοιμαστώ. Δεν θέλω να κάνω τον Νίκο να περιμένει για πολύ ώρα..
Φοράω ένα μαύρο τζιν με σκισίματα, μια κοντομάνικη χακί μπλούζα και απο πάνω το δερμάτινο μπουφάν μου. Παίρνω την τσάντα μου και βάζω μέσα τα τσιγάρα που είχα αγοράσει χθες και τα είχα στο τσαντάκι μου και μαζί με το κινητό μου, βγαίνω έξω. Όπως πάντα, ο Νίκος με περίμενε στηριζόμενος στη μηχανή του καπνίζοντας.
"Καλημέρα." λέει την ώρα που πάω κοντά του. Τυλίγει τα χέρια του γύρω απ τη μέση μου και δίνοντας μου ένα απαλό φιλί, μου χαμογελάει και μου λέει με την βραχνή, πρωινή φωνή του "Καλημέρα όμορφη.." και του χαμογελάω.
Μέσα σε λίγα λεπτά, είχαμε πάει να πάρουμε καφέ και ήμασταν ήδη στο σχολείο και ανεβαίνομε στην τάξη μας. Πρώτη ώρα είχαμε λογοτεχνία και καθίσαμε μαζί. Ο καθηγητής μας ρώτησε για την εργασία, πως πάει κλπ κι εμείς τον παραμυθιάσαμε λέγοντας του πως πάει τέλεια.. Η αλήθεια είναι πως δεν πάει τέλεια γιατί την έχουμε αφήσει εδώ και πολύ καιρό! Για την ακρίβεια, μόνο μία φορά έχουμε συναντηθεί μόνο για την εργασία! Όμως θα τον στρώσω και την επόμενη φορά που θα βρεθούμε, θα προχωρήσουμε στην εργασία. Αν και ούτε το θέμα δεν θυμάμαι καλά καλά!!
Μες το μάθημα ήμασταν όλο πειράγματα και αγκαλιές χωρίς βέβαια να μας καταλάβει ο καθηγητής. Καθόμουν απ τη μέσα πλευρά κι έτσι, είχα απλώσει τα πόδια μου πάνω στον Νίκο, χωρίς να με βλέπει κανείς και εκείνος με χάιδευε μέσα απ τις σχισμές του τζιν. Την ώρα που με γαργάλαγε κι εγώ προσπαθούσα να κρατηθώ για να μην ακούσει όλη η τάξη τα γέλια μου, νιώθω ένα τρίξιμο στην τσέπη μου και αμέσως μαζεύω τα πόδια μου και βγάζω το κινητό μου.
1 μήνυμα από: Βασίλης
"Ανδριάνα, πρέπει να μιλήσουμε επιτέλους. Θέλω να μάθω τι έχεις.."
Όταν το διαβάζω, εκείνη την ώρα χτυπάει το κουδούνι και γυρνάω το βλέμμα μου στον Νίκο. Φάνηκε νευριασμένος και σηκώθηκε απ την καρέκλα του πηγαίνοντας προς τα έξω.
Έτρεξα πίσω του να τον προλάβω και μόλις φτάνουμε στο προαύλιο, τον τραβάω με επιτυχία απ τον καρπό κι εκείνος σταματάει. Έρχεται πολύ κοντά μου, σε σημείο να νιώθω την καυτή του αναπνοή να χτυπάει πάνω στο πρόσωπο μου. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να τον ηρεμήσω όμως το μυαλό μου είχε μπλοκάρει.
"Σου είπα να κόψεις την παρέα μαζί του.." λέει μέσα απ τα δόντια του.
"Την έκοψα! Δεν του έχω μιλήσει απο προχθές!" προσπαθώ να δικαιολογηθώ.
DU LIEST GERADE
Σε Μισώ
Jugendliteratur"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...
