Μπήκαμε μέσα στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για το κλαμπ που θα μας πήγαιναν. Αυτή τη φορά, κάθισα μαζί με την Έλλη μιας και την είχα παραμελήσει.. Μου έλεγε τον 'πόνο' της που την βάλαμε να κοιμηθεί με τον Παύλο και πόσο της λείπει ο Γιάννης της.
Μόλις φτάσαμε, μπήκαμε μέσα και αφού πήραμε τα ποτά μας, αρχίσαμε να χορεύουμε. Δεν είμαι τόσο αυτής της μουσικής αλλά όλο αυτό το κλήμα, με κάνει να θέλω να χορέψω!
Έβλεπα τον Νίκο να κάθετε στο τραπεζάκι και να με κοιτάει, έτοιμος να κόψει φλέβα. Πάω κοντά του με νάζι και του πιάνω το χέρι, τραβώντας τον προς το μέρος μου για να χορέψουμε. Εκείνος αντιστάθηκε για λίγο όμως αργότερα τον έπεισα.
Πήγαμε πιο κει και άρχισα να του χορεύω, περισσότερο βασικά του τριβόμουν. Με κοιτούσε πονηρά και χαμογελούσε.
"Μην το συνεχίζεις.." με προειδοποιεί λέγοντας μου στο αυτί.
"Τι πράγμα μωρό μου? Απλά χορεύω.." λέω αθώα και του γυρνάω την πλάτη συνεχίζοντας να τον τρίβω.
"Σε τρώει ο κώλος σου μωρό μου??" λέει και κολλάει τα χέρια του στη μέση μου, τραβώντας με πάνω του.
"Μπορεί..." του λέω πονηρά και γυρνάω απότομα και τον φιλάω. Εκείνος με κολλάει ακόμα περισσότερο και τοποθετεί τα χέρια του στους γοφούς μου.
Σταματάει μετά το φιλί μας απότομα και πιάνοντας μου το χέρι, με τραβάει προς τα έξω.
"Που πάμε??" του φωνάζω κι εκείνος γυρνάει και μου λέει "Θα δεις.." κι εγώ τον κοιτάζω με περιέργεια.
Μετά απο πολλά άτομα που προσπεράσαμε, μπαίνουμε μέσα στις τουαλέτες και σε δευτερόλεπτα με σηκώνει στα χέρια του και με κολλάει στον τοίχο φιλώντας με με κτητικότητα. Χαιρόμουν τόσο πολύ που ήμουν με αυτόν τον άνθρωπο!
Τα ξημερώματα, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και αφήνω τον Νίκο να πάει στο δωμάτιο του Γιώργου ενώ εγώ πάω να κάνω ένα ντουζ.
Μόλις βγαίνω, φοράω κάτι λευκά εσώρουχα και ψάχνω μέσα στο χαμό για τις πιτζάμες μου.
Ξαφνικά ακούω ένα βήξιμο και γυρνάω τρομαγμένη.
"Τι κάνεις εσύ εδώ??" λέω ξαφνιασμένη και αρπάζω ένα πουκάμισο που βρήκα μπροστά μου, λογικά του Νίκου.
"Με έστειλε ο Νίκος να του πάω μια ζακέτα του." λέει και με πλησιάζει. Τον κοιτάζω περίεργα και κάνω λίγο πίσω. Φτάνει μπροστά μου και κοιτώντας με πονηρά, απλώνει το χέρι του και ενώ τρομάζω, εκείνος πιάνει μια ζακέτα του Νίκου και μου χαμογελάει.
YOU ARE READING
Σε Μισώ
Teen Fiction"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...
