KRYSTAL'S POV
Nakakainis! Nakakabwisit talaga ang autistic grumpy old man na iyon. Isang malaking epal! Akalain niyo yun sinira niya ang supposed to be oh so gandang revenge ko para sa impaktitang iyon?!
Ayan tuloy nagiging bad na naman ako. Grr! Nangigigil talaga ako sakanya! Kukumprontahin ko na talaga siya kung anu ang problema niya. Hindi na siya nakakatuwa.
Heto ako ngayon sa parking lot. Naka standby lang ako dun sa labas ng sasakyan niya...obviously inaantay ko siya.
After 10 minutes ay dumating na siya sa wakas. He just passed by me. Aba! Wengya talaga siya! Ganyan ba siya maging boyfriend? Wow huh! Super sweet! Dahil sa inis pumunta ako sa pinto ng drivers seat at hinarangan yun para magkalinawan na kami.
He didn't utter a word instead he glare at me. Kaya naman nakipagtitigan din ako sakanya. Hmp! Akala niya masisindak niya ako sa mga ganyan niya?
"What the hell is wrong with you?!" Sa wakas nagsalita din.
"What the hell is wrong with you too?!" Sabay taas ko pa ng kilay.
"Are you mimicking me?!"
"Feeling ka! Yung totoo anu ba ang problema mo saakin? Inaano ba kita. Kanina ka pa ah!" He remained silent.
"Yah! I'm asking you! Don't tell me dahil lang yun sa pagpapaalis ko sayo sa upuan kanina? Ang immature ah!" Ngunit subalit datapwat ay hindi pa rin siya nagsasalita. Napipikon ako lalo.
"Hello! Am I talking to a mute person? Napipikon na ako ah!"
Muli niya akong tinitigan. So ganun? Magtititigan lang kami dito?
"What exactly is your problem? Anu ba ang nagawa ko at ang OA mo? Seriously, kailangan mo na talagang kumonsulta sa psychiatrist."
"You are really asking me what my problem is?" Ay! Hindi. Yung problema ko ang tinatanong ko... Sarap supalpalin eh!
"Anu nga ba?"
"Why don't you check your phone?" At anong kinalaman ng walang kamuwang muwang ng cp ko?
Agad ko namang nilabas ang aking samsung s6 phone na kagabi ko pa ata hindi nache-check. Holy cow!
"Dead battery. Hala! Baka tumawag si appa!" Tarantang sabi ko. Hindi ko pala na-charge. Hindi pa naman ako sanay na walang phone tsk! Isa pa baka magalit si appa kapag hindi ako nakontak... Baka anu na naman ang isipin, praning pa naman yun.
"Tsk!" Yun lang narinig ko...kasabay ang pagsara ng pinto ng sasakyan niya at harurot. Wala talaga siyang manners! Grr. Kinakausap eh!
