Medyada ecemiz iyi okumalar;
Sabah uyandığımda geç kaldığımı yine fark ettim hızlıca giyinip bavulumu aldım abim çıkmıstı kimseye seslenmedenki açlığı hiiiç sevmem arabama atladım ve okula sürdüm geldiğimde nemi gördüm okulda kimse yoktu hadi ama! onları yolda bula bileceğime inanarak yola çıktım eceyi aradım fakat açtığında yalnızca -bak sonra konuşalım tamammı ben seni arrarım ve yüzüme kapatmıştı gerçekten bu çok şaşırtıcıydı neden mi çünkü ece asla böyle yapmazdı bunu pek takmamaya çalışarak canı aradım ama uzun uzun çalmasına rağmen kimse açmamıştı bu seferde abimi denedim ama o da açmadı onun telefonuysa tamamen kapalıydı ben bunları yaparken arabayı birazcık fazla hızlı sürdüğümden üç saatlik yolun yarısına gele bilmiştim telefonumun şarjı bittiğinden dolayı yan koltuğa attım ve müziği sonuna kadar açarak kamp alanına kadar sürdüm tuhaf olan şuki otobüsü görmemiştim ve buradada yalnızca siyah bi ranjover(sövmeyin arkadaşlar nasıl yazıldığını bilmiyorum) vardı bide fordfiyesta model küçük bir araba içeri girdim ve biraz ilerledim fakat kimse yoktu arkamdan çıtırdamalar gelmeye başlamıştı fazlasıyla korkuyodum ve gerçekten arkama dönece cesaretide bulamıyodum biri bana dokununca korkunun ecele faydası yok deyerek ani bir hareketle arkama döndüm fakat dönmez olaydım sanırım burnum kırıldı kafamı hafif yukarı çıkartınca ki meriç kafasını eymese asla olmayaca bişey olan burun buruna gelme durumunu yaşamıştık ben bi kaç dakika içinde kendime gelerek arkaya doğru adımladım-sen gerizekalımısın ha özürlü gibi arkadan niye yaklaşıyisun ya! bunları söylerken bağırıyodum -prensescik korktunmu bu benim dazlasıyla sinirlerimi bozmuştu -sen gerçekten tam bi egoistsin sadece merak sen nasıl bu egoyu taşıyosunya-bence bunun cevabını kendinde bulabilirsin aslında dışardan bakan biri için gerçekten egoist mişim gibi görünsemde aslında veni tanıyan herkes egoistlikle alakam olmadığını bilirdi ben tam cevap vercekken bir kilit sesi duyduk kapıya diğru koşarken bi araba sesi duyuldu ben sinirle yanıma döndüm ve -senin yüzünden burda kaldık -allahallah ben ne yapmışım -tabi canım hiç hiç bişey yapmadın -sanki seni zorla bana laf yetiştirdiye tuttum-bak ilk olarak ben sabah kahvaltısı tapmadım ve açım ayrıca seninle burda vakit geçirmeyede hic niyetim yok! -ilk defa sana katılıyorum bende açım ve seninle burda tıkılı kalmaya en az senin kadar isteksizim o yüzden gidip duvarların alçaldığı bi yer bulalım -yürü o zaman az laf çok iş ben bunu dedikten sonra belkide birbuçuksaat yürümüştük ve beklenen an gelerek karnım guruldamıştı şuan yerin dibine girmek istiyodum -birileri acıkmış sanırım bunu alaycıl bir gülümseme ve ses tonuyla söylemisti -şeey hıııımm yanii aa evet be allahallah nevar yani a-cık-tım -hadi sen beni bu tatlılıkla yemeden gidip ormandan bişeyler bulalım -boşuna egoist demiyorum - az laf çok iş unutma hadi yürü normalde güzelce ağzının payını verirdim fakat açlığımdan dolayı onu takip ettim ve sesimi çıkarmadım sonunda karnımızı meyveler yardımıyla doldurmuştuk şuan ne mi oluyo hayat bana götüyle gülüyo nedenmi çünkü yağmur yağıyo ben içimden güzel küfürler savururken meriç direk olarak sövmüştü-az terbiyeli ol bak benden örnek al mesela -ya ya ne demessin neyse bu yağmurun duracağı yok sığınaca bi yer bulalım -ben şu ileride bi sığınma yeri görmüştüm ama sanki biraz kücüktü yinede gidip bi bakalım ben bunu söyledikten sonra yürümeye basladık yaklaşık beş dakikaya dediğim yere gelmistik ama buraya sığışmamızı tek yolu benim meriçin kucağına oturmam olabilirdi ve ben bunu asla yapmazdım-ben bunu asla yapmam -keyfin bilir -ben buldum burayı çık ben oturucam oraya ben bunu söylerken sanki inadımaymış gibi yağmur artmıştı ben biraz daha ısrar etmiştimki ikna etmenin bir yolu olmadığını anlayarak fazlasıyla utanarak ve yüksek bir sesle oflayarak içeri girdi allahım sen beni affet aşırı derecede utanıyodum bunu göz arda etmeye calışmıştım belkide iki saati aşan süredir hiçbirimiz konuşmamıştık ve ben göz kapaklarıma yenik düşmek üzereydim en sonunda yenilerek gözlerimi kapattım ve kafamı duvara yasladım.
Merabaa uzun zamandır yazmıyorum sınav haftamın bitmesine bir gün kaldı ve bundan sonra bol bol bölüm atıcam bu bölümü atmak gerçekten çok zor oldu çünkü en az 6'kez yazdım ve biride sadece başını attığından sildim anlıyacağınız yorumlarınız ve voteleriniz benim epeeyi zor yazdığım bu bölümde bana biraz moral olacak iyi günleer düsüncelerinizi ve istediğiniz olayları bana atarsanız sevinirimm:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalim
Teen Fictionİnsan hayatını kendi seçemez ailesinide fakat o seçemediğimiz hayatı kendimiz yönetebiliriz. Hayatımız ayleyle başlar, arkadaşlarla güzelleşir,aşkla tamamlanır bunu başaramayanlar,sonsuzluğu yalnız tadar... ¤Peki herşey bi oyunsa ¤¤O zaman bu oyun h...