Hayalim

25.Bölüm:Uzun Zaman Sonra...

***Öykü***

Hazırlanıp çıktığımda dışarıdan gelen sesler duydum çıkıp bakmaya karar verip o çok tanıdık ve özlem içeren sesleri biraz daha net algıladım bu olabilirmiydi bunca seneden sonra koşarak ilerlerken ayağımdaki topuklular beni rahatsız etti ve çıkarıp attım gelenler benim biriciklerimdi yeğenlerim gelmişti be hemde babamla küs olan yeğenlerim ama ne olursa olsun ergenliğim ve çocukluğum onlarla geçmişti abim aplam gibi severdim ki zaten teyzemin oğlu ve kızıydılar kîsa mesafe buter bitmez abimin sırtına atladım artık büyümüş ve çoluk çocuk sahibi olmuştu ama gençliğinden beri yaptığı sporlar sayesinde benden genç bo bedene sahipti beni sırtından alıp kucağına srınca bende ona sarıldım fakat giydiğim

o kısacık elbise buna pek izin verememişti ki ayaklarımı ona sarayım aşağı inip onu bikez daha òptüm ve hamile olan aplama bebeğe dikkat ederek sıkı sayılacak şekilde sarıldım ardından teyzeme ve eniştemede sarıldıktan sonra aplamın kocasına yani küçük damadada sarîldım küçükken aşklarını ilk bilen kişi ben olmuştum eh tabi ondan öncesinide biliyodum ama o zamanlar biraz daha ergendi dene bilir zaten topu topuna üç sevilisimine olmuştur onlardan biride şuan yanında aşkla baktığı adamdı -sizi çok òzledim ne zamandır görüşmüyorduk en çokta sana darıldım apla aşk olsun bebiş gelmiş haberimiz yok

neyse şey hepsiniz bana çok sert bakıyosunuz hemen bu üstümü açıklayım ben,son günlerde oluşan bu tatsızlıklardan sonra biraz kafa dağıtayım diye şey ettiydim ama siz şimdi soğukda kalmayın içeri girin özelliklede sen,aplamı gösterdim eh haliyle hamileydi kız bende üstümü deyişip geliyim olurmu dedim sıcak ve bi okadar sahte gülümsememle ama bu sahtelik sevmediğimden deyil bu sahtelik herkesin attığı delici bakışlar sonrası oluşan korkudan kaynaklanıyodu tam moşar adım yukarı çıkıyodumki babamın sesi beni durdurdu -isterseniz sevim ve serhat dışında abinle yengenide alıp biraz geze bilirsiniz hem ilk günden insanların canıda sıkılmaz ben sevinçle ellerimi çırpıp -tamamdır derken sevim apla itiraz eden cümleler kuruyodu en sonunda çocuğu hakkında uyarınca vaz geçmiş ve başka bi zamana bırakarak içeri girmişti ama canı sıkılmıştı çünkü uzun zaman sonra küçükken

hayallerini kurduğumuz ayleye sahip olmuştuk onun bi bebeyi olacaktı ve ben ona bakacaktım sonra birlikte barlara gidip dağıtacaktık güzel bi kocası olacaktı tek kötü durumsa benim hayallerimdeki beyaz atlı lrensin şuan olmamasıydı ama bu bu kadar güzel olayın içinde küçük bi noktadan ibaretti bi gün olacak ama şuan canımı sıkmayacak küçük bi nokta...

***Bayram***(öykünün biriciği)

Öykü o kadar sıkmıştıki güçlenmişti bi okadarda güzelleşmiş haliyle hatta yeğenim olmasa ve tabi herşeyden çok sevdiğim karım ve çocuklarımki düşüncesi bile berbat kesinlikle sağlî sollu yavşardım İstanbul'da yaşıyodu ve 17 sindeydi henüz fakat böyle bi güzelliğin sevgilisi mutlaka vardır ve bu benim abilik hormonlarımı hat safaya çıkartmaya yetiyodu arkasından baktığımda bizim diz çökmüş haiwnsgala ve jnwjnwvw

oynuyodu isimlerini coğrafya öğretmenliğimden gelende bir etkiyle, öyle koymuştu okurken eyer bi çocuğum olursa mutlaka bu isimleri koyucam derdim hatta ilk başta Özgeyle tartışsakda en sonunda kabul etmiş ve zamanla isimleri benim seyerek beyenmeye başlamıştı nerdeyse hiç olmayan isimlerdi ve bu hoştu kısa elbiseye hic bi zaman bişey demezdim bunu eski kafalılık olarak düşünürdüm fazla kıskançta deyildim ama yerinide bilirim avcu açık bırakmalısınki sıkılıp kaçmasın ama çokta bırakmamalısın yeri geldiğinde avucunu sıkarak kim olduğunu hatırlatmalısın ve öyküyü şuan o şekildeyken uyarmalımıydım acaba bu düşüncami es geçerek onun artık büyüdüğünü ve istanbulda uzun yıllar geçirdiğini düşünerek üstümü deyiştirmeye gittim.