Over vissen en vriendschap

Kortverhaal 3: Alice

Dit is een kortverhaal dat we voor school moesten schrijven, maar ik ben er best trots op.
We moesten eerst Alma kijken en dan ons verhaal over een nieuwe Alma schrijven tot wanneer ze voor de winkel staat. Wat er in de winkel gebeurt is dus hetzelfde, maar het meisje en het decor zijn anders dan in het filmpje.
---------------------------------------------

 De deur viel zacht achter haar dicht, alsof hij liever open zou blijven staan. Alice wenste dat ze hem open kon laten en terug naar binnen kon rennen, de bekende trappen van de theaterschool op. Ze wilde terug en zich verschuilen achter haar papieren. Ze schreef een theaterstuk en haar leerkracht zei dat ze het goed deed.

Alice zuchtte. Ging alles maar net zo goed als in haar theaterstukken. Evi had gisteren weer honger gehad 's avonds en was bij haar halfzus in bed komen liggen. Dat deed ze de laatste tijd wel vaker. Omdat Alice bijna 17 jaar was, kon ze doorgaan voor een tweede mama.

Ze slenterde door de straat. Haar jas wapperde achter haar aan in de koude herfstwind en ze liep de markt op. Tegen de middag was het daar altijd het drukst en ze wurmde zich tussen de dames in bontjassen en de rennende kinderen met snoep en koekjes van het kraam van de bakker door.
Voor het krijtbord in een zijstraatje van het marktplein bleef ze staan. Normaalgesproken stonden hier andere kinderen uit haar klas. De aandachtvragende kinderen, de aanstellers. Alice haatte aanstellers.
Maar nu was er niemand. Nadat ze haar naam in sierlijke letters op het bord had geschreven, draaide ze zich om naar de verlaten winkel aan de overkant van de straat...