- olamaz geç kaldım bana kızacak
Kapının arkasında duyduğum bunlarda bir iki kez tekrarladı
- Nereye Böyle Yani bensiz.
-boşver calvin beye bir emanetim vardı.
-ne emanetiymiş bu!
-boşver dedim ya! Öğreneceksin!
Tartışmamız böyle devam etti. Gittikçe birbirimize sesimiz yükseliyordu. Kalbimiz derin derin kırıldığını hissedince birden bağırmaya son verdi. Anladımki pes edecekti.
Hala merak ediyorum bu papaza olan emeneti ne ki???
