Πυροσβέστης για φίλημα. [✔]

8.

[...]

"Εβελινα κατέβα λίγο κάτω."μου φώναξε ο πατέρας μου ενώ βρισκόμουν στο δωμάτιο μου.

"Τι έγινε?" Ρώτησα ενώ κατέβαινα τις σκάλες.

Σταμάτησα απότομα καθώς μου κόπηκαν τα πόδια και δεν μπορουσα να περπατήσω. Είδα στην πορτα να βρίσκεται ο Μάνος με τον πατέρα μου, ενώ στο σαλόνι ο Γιάννης με τον θείο μου.
Αυτό κι αν είναι αμήχανο.

Κοίταξα τον Μάνο και είχε ένα χαμογελαστό πρόσωπο που έκανε αντίθεση με του πατέρα μου που είχε το βλέμμα "Θέλω εξηγήσεις"

"Περνά μέσα Μάνο." Του ειπα και τον πλησίασα.

"Μπαμπά να σου γνωρίσω τον Μάνο."

"Γεια σας."είπε ο Μάνος χαμογελαστός και δώσανε τα χέρια για χειραψία, η οποία διήρκεσε παραπάνω απ'όσο θα έπρεπε γιατί ο κύριος Νίκος πέρασε τον Μάνο από εξονυχιστικό έλεγχο με το βλέμμα του.

"Φτάνει."του μουρμούρισα και τον άφησε.

"Και από εδώ ο θείος μου."

Το βλέμμα του Μάνο έπεσε πάνω στον Γιάννη και αμέσως απόρησε...το ίδιο κι εγώ.

"Γεια σου Γιάννη."είπα και έπιασα το χέρι του Μάνου αυθόρμητα.

"Γεια."είπε και μου χαμογέλασε."πέρασα να σε δω."είπε και κοίταξε τον Μάνο δίπλα μου."ήθελα να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά."

"Γιατί να μην είμαι καλά?"

"Γιατί έφυγες με έναν άγνωστο χθες."

"Τι λες?"

"Νομίζω ότι εννοεί εμένα." είπε ο Μανος.

"Γρήγορα τα πιάνεις."απευθύνθηκε με μια ειρωνεία στην φωνή του προς τον Μάνο.

"Ο Μάνος δεν είναι άγνωστος."

"Είσαι σίγουρη?"

"Απόλυτα."

"Καλά." είπε και έκατσε σε έναν από τους καναπέδες του σαλονιού με άνεση.

"Όπως βλέπεις είναι καλά, καλύτερα να φύγεις."συνέχισε ο Μάνος και έκανε ένα βήμα μπροστά.

"Όπα αγόρια, ηρεμήστε." Ο θείος ανέλαβε πριν η κατάσταση χειροτερέψει." Δεν θέλω φασαρίες στο σπίτι μου."

Ο Μάνος υποχώρησε και με πλησίασε πιάνοντας με απο τη μέση.

"Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μπροστά του θα έχανες." συνέχισε ο θείος μου χαμηλοφωνα στον Γιάννη και έμεινα έκπληκτη με την συμπεριφορά του. " Στο σπίτι μου δεν γουστάρω αντρακια που το παίζουν μάγκες, οπότε καλό είναι να φύγεις χωρίς προβλήματα."