ตอนที่5.. ชีวิตที่ไม่อยากห้วนกลับ

2.7K 117 16
                                    

Blythe 's story.

เจ็บ......!!!

ของเหลวสีแดงสดไหลออกจากบาดแผลเรื่อยๆไม่ยอมหยุด
ฉันเบือนหน้าหนีทันที เห็นแล้วจะเป็นลม ร่างกายอ่อนปวกเปียก หน้าซีดเผือก ไม่ใช่แค่เสียเลือดมากเท่านั้น แต่เพราะฉันไม่ชอบมันเอาซะเลย

พวกมันลากฉันขึ้นรถตู้สีดำที่จอดรออยู่ไม่ไกลอย่างง่ายดาย ฉันสิ้นหวังเสียงสุดท้ายของฉันคงไปไม่ถึง

พวกมันมีกันแค่สามคนเท่านั้น ซึ่งบอดี้การ์ดป๋านับ10ยังทำอะไรไม่ได้ มันน่าปรบมือให้จริงๆ 2คนแรกนั่งอยู่ด้านหน้า มีเพียงคนเดียวที่นั่งคุมฉันอยู่ด้านหลัง

"หึ!! ให้มันได้แบบนี้สิ ค่อยน่ารักหน่อยคุณหนู !!"

มันว่า จ้องมองฉันด้วยสายตาราวกับมองทะลุเสื้อผ้าได้

"กรี้ดดด!! ถอยออกไปนะ !!"

ฉันโวยวายอย่างตกใจ มือสกปรกๆของมันกำลังดึงสายเดรสฉัน

โอ้ววว!! ไม่!!

"เฮ้!! ของนายท่าน "

เสียงช่วยชีวิต!! ฟู่ว์ !!

ฉันถอนหายใจยาวๆ มองผู้ชายอีกคนที่นั่งข้างคนขับรถอย่างขอบใจ นายคนนั้นขยับออกห่างฉันทันที

"ก็แค่ทดลองของนิดหน่อยน่า ซีเรียสไปได้ !!"

"อยู่นิ่งซะ ถ้ายังไม่อยากลงหลุม"

ฉันขยับแขนจับเดรสเอาไว้ไม่ให้หลุด นั่งมองพวกมันเงียบๆอย่างหวาดระแวง พวกมันเป็นใคร ต้องการอะไร ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำ ??

นี่ถ้าฉันไม่บาดเจ็บเลือดอาบสาดกระเซ็นอยู่ละก็ แม่เตะก้านคอเรียงแถวเลยคอยดู =_=

ฉับพลันสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นบิ๊กไบส์คันโตแสนคุ้นตาวิ่งตามหลังมาด้วยความเร็วสูงทางกระจกรถ

เวสก้า!!!!!!!! >o<

"เชี้ยยเอ้ยย!! มันรู้ตัวแล้ว เอาไงดีว่ะ "

"จัดการมัน !!!"

สิ้นเสียงผู้ชายที่นั่งข้างคนขับ ดูท่าทางเขาคงจะเป็นหัวหน้าละมั้ง

[ Love Story IV ] จูบกระชากใจ บอดี้การ์ดตัวร้ายกับยัยจอมหยิ่งWhere stories live. Discover now