[ Love Story IV ] จูบกระชากใจ บอดี้การ์ดตัวร้ายกับยัยจอมหยิ่ง

ตอนที่25.. Begin Again.

หลายชั่วโมงที่แล้ว

ใครจะรู้.... ว่าชีวิตจะต้องมาจบลงแบบนี้

"บลายธ์ ได้ยินฉันมั้ยบลายธ์ ฟื้นสิ !!"

เสียงแว่วๆของเวสก้าแทรกเข้ามาในหูฉัน สลับกับเสียงคลื่นลมที่พัดรุนแรงตลอดเวลา

คำถามแรกเมื่อลืมตาขึ้นมา คือ..ป๋าอยู่ไหน!
แต่ฉันก็ได้แค่คิด เพียงแค่อ้าปากจะพูดความเจ็บปวดก็กลืนกินทุกอย่างเหลือเพียงแค่เสียงครางอู้อี้น่าอับอายเท่านั้น

ฉันกับเขาถูกมัดแน่นติดกับเสาเรือต้นเดียวกันจนแทบหายใจไม่ออก โดยเฉพาะยิ่งเลือดไหลยาวอาบหน้าผากลงมาถึงหน้าอกมันทำให้ฉันอาการหนักกว่าเดิม

"เธอไม่เป็นไรนะ !!"

"ขอโทษนะ ทั้งที่บอกว่าจะไม่เป็นภาระแท้ๆ สุดท้ายฉันก็..."

เสียงที่เบาหวิวของฉันปลิวไปตามสายลม แม้จะไม่เห็นหน้าเขาเพราะฉันไม่อยากลืมตา แต่ฉันก็รู้เขากำลังเป็นห่วงฉัน

"เลือกไร้สาระให้ถูกเวลาบ้างจะเป็นพระคุณมากนะครับคุณหนู ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาจะมาโทษตัวเองหรอกนะ หาทางหนีก่อนดีกว่า "

" U_U " ดูท่าทางเขาจะไม่สนใจที่ฉันพูดเลยสักนิด

"พวกมันคงฝังระเบิดไว้ในตัวเครื่องยนต์ข้างใน จะให้ปลดชนวนก็คงเป็นไปไม่ได้
คงต้องออกจากเรือลำนี้ให้ได้อย่างเดียวแล้วละนะ "

เวสก้าพยายามดิ้น เขาหาแก้มัดในขณะที่ฉันเป็นแค่ภาระ

"ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่นายได้อยู่กับคนที่นายแอบชอบ นายจะทำยังไง "

ในที่สุด ฉันก็พ่นอะไรไร้สาระออกมาอีกจนได้ ฉันนี่..งี่เง่าเนอะ!!

"ลืมตาซะ แล้วมองหน้าฉัน "

"ลืมไม่ได้ ฉันกลัว !!"

"ถ้าอยากฟังคำตอบก็เปิดตาซะ ฉันจะตอบคำถามต่อหน้าคนที่ฉันรักเท่านั้น "

กึก!! ว่าอะไรนะ!!

ดวงตาฉันเบิกโพล่งทันทีที่สิ้นเสียง พร้อมๆกับเชือกที่ร่วงลงสู่พื้น