[ Love Story IV ] จูบกระชากใจ บอดี้การ์ดตัวร้ายกับยัยจอมหยิ่ง

ตอนที่11.. ธาวิน สัตยา!

Blythe 's story.

ประตูรั้วเคลื่อนออกช้าๆ พร้อมสายตาที่จ้องมองมาอย่างตกตะลึงของคนข้างใน

"คะ..คุณชายใหญ่!!"

แม่บ้านคนหนึ่งอุทานขึ้น เดินเข้ามาก้มหัวลงตรงหน้าเวสก้า ฉันได้แต่ยืนนิ่ง มองหน้าเวสก้าสลับกับแม่บ้านคนนั้น คะ..คุณชายใหญ่หรอ..หมอนี่นี่นะ!

"ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกครับนม"

เวสก้าว่า พลางจับมือหญิงชรา หญิงชรายิ้มร่า กุมมือเขาไว้แล้วจ้องมองด้วยความคิดถึง

"โธ่!!คุณชาย ในที่สุดก็กลับมาหานมสักที นมคิดถึงคุณชายมากเลยนะคะ "

ไอย๊า!! นมหรอ?? ไหนจะไอ้คุณชายใหญ่นี่อีกล่ะ หมอนี่เป็นใครกันแน่

ฉันจ้องมองเวสก้าด้วยความสับสนระคนสงสัย เขาเพียงแค่เหลือบมองฉันด้วยหางตาเท่านั้นก่อนจะหันไปคุยกับแม่บ้านคนนั้น

"คุณปะ..เอ่อ..คุณพ่ออยู่ข้างในใช่มั้ยครับ "

"ค่ะ คุณท่านอยู่ที่ศาลาริมน้ำนะค่ะ ไปหาคุณท่านกันนะคะ คุณท่านต้องดีใจมากเลยที่เห็นคุณชายใหญ่กลับมาแล้ว "

เธอพูดด้วยรอยยิ้ม อะไรกัน!! นี่เวสก้าเขาไม่ได้กลับบ้านเลยหรอ รวยขนาดนี้ ทำไมถึงมาเป็นบอดี้การ์ดกระจอกๆรับใช้ป๋าล่ะ !!

เวสก้าหันมามองฉัน ชิส์!จำได้แล้วหรอว่ามีฉันยืนอยู่ตรงนี้นะ นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก

หมับ!!

เขาจับมือของฉันอีกครั้ง เหมือนทุกทีนั่นแหละไม่เคยขออนุญาตฉวยโอกาสจนฉันเคลิ้มไปด้วยละ

ฉันถูกเวสก้าจูงให้เดินตามเหมือนสุนัขเชื่องๆ (โห้ย!!ชั่งเปรียยเทียบ) ก็แบบว่าโดนมองแบบนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันเลยต้องตามน้ำไป

คนรับใช้ทั้งหลายต่างก้มหัวลงให้แก่เวสก้าอย่างเคารพเป็นแถว ฉันเองยังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าไอ้บอดี้การ์ดปากมอมชอบทำตัวลึกลับลูกน้องป๋าผู้ต้อยต่ำ ไหงผ้าขี้ริ้วห่อทองจู่ๆกลายเป็นเจ้าชายแห่งวังแสนไกลโพ้น (มโน!!)