ตอนที่14.. King Stadium

2.6K 93 32
                                    

Blythe's story.

สายลมพัดโชยอ่อนๆพากลิ่นไอดินลอยขึ้นมาเตะจมูก ดวงอาทิตย์ส่องสว่างสาดแสงอ่อนๆยามเช้า สายตาฉันเหลือบมองนาฬิกา ในอกสั่นไหวแปลกๆ

" 8โมงแล้วสินะ..หึ!!"

ให้ตายสิ!! ฉันสะบัดหัวให้กับความงี่เง่าของตัวเอง ร้อยวันพันปีไม่เคยคิด..แต่ทำไม..ในเวลาแบบนี้ฉันเกิดคิดขึ้นมาได้นะ

คาบคณิตศาสตร์ที่แอบงีบบ่อยๆจ๋า ตอนนี้ฉันคิดถึงแกมากเลย~T_T~

"ทำไมมานั่งคอตกเป็นหมาหงอยอยู่ตรงนี้ล่ะ "

ฉันหันควับไปตามเสียง หน้าตาก็ดีอยู่หรอก..
แต่ปากมัน..อย่าให้พูดเลย !!

ฉันสะบัดหน้ากลับไปทางเดิม แบบว่าไม่มีอารมณ์จะเสวนากับหมอนี้อ่ะนะ

"อ้าว!!ไร้มารยาทชะมัด คนพูดด้วยแล้วไม่พูด "

เวสก้าบ่นใส่หูฉันที่ยังคงนั่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่ตามเดิม ก่อนจะเดินมานั่งตรงข้ามกับฉันซึ่งสายตายังมองออกไปนอกระเบียง

"เป็นอะไรของเธออีกเนี่ย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายฉันตามไม่ทันแล้วนะ "

หึ!! ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง ไม่เคยดูตัวเองเล้ย!! พ่อคู้ณณณ

"นายเห็นนั่นมั้ย !!"

"กิ่งไม้หรอ!"

"นกต่างหากเว้ยยย!!"

อยากจะประสาท ช่วยเข้าใจอะไรง่ายๆหน่อยมันจะตายรึไง =_=

"อ๋อ..แล้วไง"

เขาว่าแล้วหันมาสบตาฉัน

"พวกมันดูมีความสุขดีนะ นายว่ามั้ย"

ฉันว่าอย่างล่องลอยเหม่อมองฝูงนกที่ผกผินอย่างอิสระเสรี ถ้าชีวิตฉันเป็นอย่างนั้นบ้าง..ก็คงจะดีนะ

"นายรู้มั้ยเวสก้า!! บางครั้ง..ฉันก็อยากเกิดเป็นนกนะ"

"..."

"ชีวิตที่มีอิสระ อยากไปไหนก็ได้ มันคงมีความสุขไม่น้อยเลยล่ะ "

[ Love Story IV ] จูบกระชากใจ บอดี้การ์ดตัวร้ายกับยัยจอมหยิ่งWhere stories live. Discover now