Mültimedya - Afra
Basılmamış beyaz toprak, Afra..
Hayatım boyunca adımın anlamını layıkıyla taşımak için çabaladım. Ölmeyi bile göze aldım, kirlenmemek için, hep duru, tertemiz kalabilmek için. Çoçukluk nedir bilmiyorum,daha 9 yaşındayken hayat o iğrenç tırnaklarını geçirmişti yakama. Annem artık yanımda yoktu. Daha nasıl kanat çırpılacağını, hayata yetişmek için takılmadan nasıl hızlı adımlar atılacağını,sırtından darbe yediğinde hiç birşey olmamış gibi güçlüce tekrar nasıl doğrulacağını, ve yaşamaya nasıl devam edileceğini bilmiyordum. 9 yaşındaki bir çoçuk bunları nasıl bilebilirdiki. Hayatla nasıl mücadele edebilirdi ki düşman kavramının ne demek olduğunu dahi bilmezken, güçlü bir düşmana sahipse.. Evet düşmanım vardı Sevgili Babam. Onu asla affetmeyeceğim..
Aradan 16 yıl geçmişti.
Şimdi küçük bi semt olan İreves'te bir yetimhanede öğretmenlik yapıyorum. Hayatım daha yeni başlıyor.-Hadi Afra geç kalıcaz toplantıya.
Ahh Kübra, bu kız kadar dakik ve hayatı planlı yaşayan birini daha görmedim. Arkamı toparlamakta üstüne yoktur, can yoldaşım ne kadar dıştan nazlı görünsede, içinde çok güçlüdür, zor zamanlarımı onun sayesinde atlattım diyebilirim.-Tamam,hazırım.
-Vaay,gözlerim kamaştı doğrusu çok şıksın hayatım.
-Teşekkürler sende öylesin.
-Bak ne diyorum, bence artık hayatının aşkını bulmalısın.
-Aa Kübraa yapma lütfen, istemediğimi biliyorsun.
-Tamam tamam, susuyorum.
Hayatımda bir erkeğe yer yoktu,en azından kendimi toparlayana kadar.
Bugün yetimhaneyi açan,bkendisi hakkında sadece adını bildiğimiz, gizemli iş adamı Vural Beyle tanışacaktık. 28 yaşında bir iş adamı, tek bağı çoçuklar. Kimseyle samimi olmaz ama herkes tarafından sevilen bir adam, duyumlarım böyle. Kim bilir ne kadar burnu havada,ukala bi adamdıki tek bir dostu yoktu. Bugün çabucak geçip bitmeli.
Düşüncelerimi ispatlıyordu, saat 10 daydı toplandı saat on buçuğu geçiyor ve hala ortada yoktu, bekletmeyi nede seviyor bu zengin kendini bir halt sanan tipler.
Ahh sonunda geldi.-Ne kadarda yakışıklı, bi iş adamı olmak için çok genç göstermiyormu?
Kübraya sadece gülümsemiştim,
ama haklıydı gerçekten karizmatik duruyordu.
Sert ama kulağa hoş gelen sesiyle konuşmaya başladı.-Hoşgeldiniz Arkadaşlar,beklettiğim için özür dilerim, malum trafik. Vaktinizi çalmak istemiyorum, onun için direk konuya gireceğim. Biliyorsunuzki burada bulunma amacımız çoçuklar, bu yetiştirme yurdunun dahada iyiye gitmesi için buradayız, gerçek bir aile ortamı oluşturmak için ve onların hayatlarını en iyi şekilde devam etmelerini sağlamak için varız.
Vural Bey konuştukça ona karşı düşüncelerim değişiyordu,galiba biraz önyargılı davrandım.
O konuşmaya devam ediyordu,bense gözlerine dalmştım o kadar maviydiki gözleri insanı hipnoz edercesine kendine çekiyordu.-Her çoçuk özeldir, annesini ve babasını kaybetmiş çoçuklar daha da özeldir, sizlerden isteğim bu özel çoçuklara, özel olduklarnı hissetirmeniz, hayatın ipine onlarında sahip olduklarını, bu iple kendi hayatlarını kendilerinin öreceğini, bazen bu ipin hiç olmadık bir yerde düğümlenebileceğini, ama tekrar sökmedende örmeye devam edilebilceğini öğretmeniz. Bu iş gönüllülük ister, samiyet ister yapamayacak olan bugün aramızdan ayrılmalı, kadromun sağlam olması en temel kuralımdır.
Teşekkürler diyip gülümsediğinde söylediklerimden utanmıştım bu adam kendini beğenmş ukala biri olamazdı. Ama tuhaf olan bu kadar iyi bir adamın neden hiç arkadaşı ,çevresi yoktu?Eveeet yeni bir bölüm ile karşınızdayım bölümlerimiz seri bir şekilde gelecektir .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESARET
Teen Fiction"Annemin saçlarının kokusunun yerini kan kokusu almıştı. İntikamın soğukluğunu sizi bir canavara dönüştürebilecek kadar iliklerinizde hissettiniz mi ? " Sırrı çözülemeyen kayboluşlar, Masumiyetin karanlığa dönüştüğü hayatlar, Biraz merak, Biraz k...