"Do końca"

ROZDZIAŁ 1

Czy macie takie dni , kiedy w ogóle nie chce wam się wychodzić z łóżka i najlepiej zaszylibyście się w swoim pokoju? Ja tak. Naprawdę nie lubię tego uczucia. Czuję się wtedy taka przytłoczona i bezsilna. Dzisiaj akurat jest taki dzień. Siedzę w pokoju zamknięta na klucz i czytam. Jestem strasznie pochłonięta książką. Uwielbiam czytać , wkraczać w świat książki. Przeżywać wybory bohaterów , cieszyć się z ich powodzenia i smucić z porażki. To taki jakby wirtualny świat ( mówiąc językiem reszty społeczeństwa). Ja mówię na to , lepszy , bardziej udoskonalony wymyślony świat. Brzmi lepiej , co nie ? Gdy nagle słyszę głos mamy :

-Angela ! Michaś do ciebie - krzyczy

Że co ?! Chyba się przesłyszałam. Moja mama chyba nie zna najświeższych wiadomości. Ja i Michał nie jesteśmy już razem ... ale skoro mama twierdzi , że przyszedł do mnie , musi czegoś chcieć. Tylko czego ? Tego nie wiem i nie dowiem się jeśli nie zejdę na dół. Po woli wygramoliłam się spod koca i otworzyłam kluczem drzwi do pokoju. Zeszłam powolnym krokiem , ponieważ tak naprawdę nie śpieszyło mi się na spotkanie z moim byłym. Wybrał Nicole nie mnie , więc nie ma tu czego szukać.

-Cześć - powiedziałam nieśmiało

-Hej , możemy porozmawiać? -zapytał speszony

-A co wy macie takie nastroje mhm ? -zapytała mama -Kochani stało się coś?

-Mamo - zaczęłam-Nie mówiłam ci tego .. ale ja i Michał .

-Nie jesteśmy już razem , proszę pani-wydukał- Chociaż , teraz bardzo mi zależy na rozmowie z pani córką , także mógłbym wejść

-Jeżeli tylko Angela sobie tego życzy -powiedziała oschle

-Zgadzam się -powiedziałam -Jestem ciekawa , co masz mi do powiedzenia - zwróciłam się do niego. Bałam się tej rozmowy. Nie wiedziałam , czego się spodziewać. Czy chce do mnie wrócić? Jaka będzie moja reakcja? A może przyszedł zwyczajnie przeprosić? Jego duma na to nie pozwala .. nie umie przepraszać. Ech.. mam mętlik w głowie.