Out Of The Friendzone

11

Ten eerste wil ik jullie allemaal even bedanken voor het stemmen en lezen van mijn verhaal! Het is al 300 keer bekeken !! Ik hoop dat jullie het vorige hoofdstuk erg leuk vonden, laat me weten wat jullie ervan vinden in de reacties!
Veel lees plezierr!
______________________________________

Vandaag was ik veel te vroeg wakker, dus besloot om maar gewoon naar beneden te gaan en wat te eten.

"Was gezellig gister! Jammer dat je ineens wegmoest :( " Het is een appje van Chris. Terwijl ik ga douche en me klaar maak voor werk denk ik terug aan gisteren. Ik voel me wel schuldig, tegen over hun beide trouwens. Ik heb ze allebei voorgelogen, maar toch ben ik ergens ook wel beetje trots op mezelf. Ik bedoel het is me wel gelukt. Ze hebben niks door gehad ofz. De wandeling met Chris was erg leuk, maar de film met Jayson was ook gezellig. Naja.. zover ik de film gezien heb dan..

Op de automatische piloot doe ik me haar en make-up, nog diep in gedachte verzonken. Ik denk aan het gevoel, dat ze me beide gister gaven. Chris is meer spontaan en doet onverwachtse dingen. Terwijl het bij Jayson juist meer vertrouwd voelt en meer het gevoel van stabiliteit. Met die gedachten fiets ik naar me werk.

Ik ben er veelste vroeg, hoef pas over een uur te beginnen. Beter te vroeg dan te laat zeggen ze altijd. Ik besluit Jayson een berichtje te sturen dat het gezellig was en Chris antwoord ik met een enthousiaste "Jaa indd!" Bij hun allebij krijg ik een blij gevoel. Het voelt alleen zo of Jayson onbereikbaar is en ik denk dat hij er niets achter zoekt.

"Heeyy Tessa, wat ben je vroeg?" De stem van Jenna haalt me uit mijn gedachtes. "Hmm? Owja ik dacht laat ik alvast maar gaan fietsen. Beter te vroeg dan telaat toch?" Het drong nog niet helemaal door wat ze zei, maar ik kon maar beter gewoon antwoord geven. "Jaa indd" antwoord ze met een glimlach.

"Kan ik mischien al ergens mee helpen?" Vraag ik haar.

"Uhmm, even denken. Jaa, ik heb al ene begin gemaakt met de tafels, je zou ze verder kunnen afnemen. Ik maak de keuken wel alvast klaar" ze gooid een doekje naar me toe, geeft me en geeft me een glimlach

"Jaa geen probleem" antwoord ik met een glimlach terug en Jenna loopt naar de keuken.

Ik neem de tafels af en probeer me gedachtes beetje te onderdrukken door na te lopen wat ik straks moet doen. Klanten gedag zeggen, bestellingen opnemen en brengen. Ik dacht terug aan de vorige keer dat ik was gevallen. Goed uitkijken waar ik loop dus!

Voor ik het weer is het uur alweer om en stromen de rest van mijn collega's binnen. Ik ruim de schoonmaak spullen op. "Heeeyy, ik ben Sara jij moet Tessa zijn toch?"

"Heey jaa ik ben Tessa" zeg ik terwijl ik haar hand schud. Ik geef haar een glimlach en we raken aan de praat.
Zij blijkt hier al een tijdje te werken en vertelt me dat ze zelf ook een antal keer gevallen is over dat drempeltje.

De rest van de dag ging snel voorbij. Als ik in mijn bed lig, denk ik terug aan vanmiddag met Sara. We hadden het echt gezellig! En we hadden ook echt de slappe lach! Wanneer ik er aan terug denk val ik langzaam in slaap.