FRAGILE IDENTITY

WHEN SHE WALKED AWAY

ASHA'S POV

Pagkapasok namin sa hospital,dumiretso kami ni Kuya sa room ni dad…

Pagkapasok namin,iyak agad ni mama ang narinig namin…"mom?why are you crying?"tanong agad ni kuya,lumapit sya kay mama at niyakap agad,kaya naiwan akong nakatayo dito…

"Why are you here?"tanong ni mama agad sakin
"Dapat nasa tabi ka ng boyfriend mo at nakikipaglandian."mom said,may coldness sa boses nya

Kaya eto ako,umiiyak nanaman…hindi ko ipinahalata na umiiyak ako,pinunasan ko ang mga luha ko…
"Mama,sorry…"pag hingi ko ng sorry

"NOW,YOUR SAYING SORRY AGAIN?!HUH!DIBA DAPAT WALA KA DITO!?DAPAT NANDUN KA SA LALAKING YUN!ASHA!WHAT HAPPENED TO YOU?!"sigaw ni mama

"Mom,stop it…"pag awat ni kuya kay mama
"You're the reason kung bakit nakahiga dito ang papa mo!your irresponsible!"mom

Umiiyak na talaga ako,ayoko na pagod na ko…i turned my back and left that room…

Narinig ko pa ang sigaw ni mama sa loob…
"NOW YOUR WALKING AWAY?!COME BACK HERE!"

Naglalakad lang ako papalabas habang umiiyak…
Ayoko na,pagod na ako…one week na akong nagaganito,nakakapagod rin…parang gusto ko nalang mawala bigla,hanapin kaya nila ko?hindi naman ata ako mahalaga sakanila…im not important,in short…im just nobody…
Pumunta ako sa garden,dun lang ako umiyak ng umiyak…my own mom is mad at me and so as my twin brother…when will i have a little importance from them?

"Im not important,im useless…"bulong ko

"No,your not…"napalingon agad ako sa boses na yun…
si kuya…

"Kuya?bakit ka nandito?dapat nasa room ka ni papa…magagalit rin sayo si mama…"sabi ko

Umupo sya sa tabi ko…
"Im your twin,it's obviously that i can feel what you are feeling right now…and im her to understand you…"at ngumiti sya…sincere ang ngiti nya…namiss ko ang ngiti nya,tumigil na kase sya sa pag ngiti noong…Ay,secret pala!hehe…
"You can cry on my shoulder anytime,when your scared,alone,or if you're tired…or if they're cant understand you,im here,you can lean on me.''at ayun nga,umiyak ako habang nakayakap sakanya

"Kuya…ang sakit…ang sakit sakit…"hikbi ko

Pinat nya ang likod ko,at kinuskos nya ng dahan dahan,feeling ko…safe ako…
"It's okay to be hurt,it's okay to be broken…but make sure,you'll fix it right away…be strong,Ella…"kuya

"Kuya…pano sya?…mahal ko na sya…mahal ko na…"tanong ko,kilala nyo na yun kung sino

"Actually,i dont like him for you…"diretso talaga eh noh?
"the thing is…i dont like him for you because,i can feel,he'll just hurt you…"kuya

Sige lang kuya,sabihin mo lang!
"But,im quite amaze…he's very serious for you…he really do love you…"kuya

Napangiti ako…naalala ko nanaman.
"You already love each other in just 9 days?wow,you two are very inlove…hahahaha."tumawa si Kuya!ibig sabihin,okay sya!good mood!

"Haaay…nakakapagod palang umiyak,pero mas lalo tong pagod intindihin ang mga nangyayari ngayon satin…"turo ko sa isip ko at puso ko

"Your mind,can understand those things,but your heart…it can understand more."sabi nya sabay ngiti

"Kuya?…tuloy pa rin ba?"tanong ko,sana…sana,hindi

Tumango sya…
"Yes…"

Niyakap ko nalang si Kuya…gusto kong may masandayan ngayon…ang bigat sa pakiramdam kung kinikimkim ko…

"~Stay for the night,if you want to,i can show,what my dreams are made of,is im dreaming of your face~"
kinakanta ni kuya ang favorite ko!

"I've been away,for the long time,such a long time,and i missed there,i cant imagine with you any where else,i cant imagine with you any where else but here~"

Hinuhum ko habang sya kinakanta nya…

Alam talaga ni kuya ang favorite ko!

Tumigil na sya sa pag kanta…kaya tumigil narin ako…
"Do you want to come home now?"tanong ni kuya

Umiling ako"ayoko muna…si Mama nalang ang iuwi mo,kailangan na nyang magpahinga…ako nalang magbabantay kay papa…''i offered

"Okay,i'll bring home mom,and i'll watch for dad too…just wait for me at the canteen,i'll be back…i will not make you wait…"tumayo na sya at tumalikod pero may binilin nanaman sya…
"Dont do anything stupid,neither act stupid infront of everyone,okay?just act normal…and dont eat many foods on there,i'll bring food…just wait for me…"at umalis na sya

Nagpahangin muna ako bago pumunta dun…
Mas gusto ko sa garden,sariwa ang hangin,payapa,walang maingay…makakapag isip ako,eh sa canteen ang ingay,magulo,pero kailangan ko talagang pumunta dun…baka magalit si Kuya Nichol…

Pag karating ko sa canteen,dumiretso ako sa counter para bumili ng pagkain…bumili nalang ako ng burger,fries at mango shake!
Kahit papaano mawawala ang bigat ng pakiramdam ko dahil sa pagkain!

Wala naman kasi akong cellphone,nasira,sayang iPhone pa naman yun.iPhone 6's…yung iPad ko naman,kinuha nila pati laptop ko…mabuti nalang nakuha ko ang sim card ko at memory card…
Medyo boring kase kapag walang music na napapakinggan…

Ng maubos ko na yung burger at fries,yung shake naman ang uubusin ko.

"Hey…are you already hungry?"nagitla naman ako!
Napa balikwas tuloy ako at tumawa si kuya

"Oo eh…ang bilis mo naman?"taka ako eh!

"I drove fast…"maikli syang sumagot

"Keh."

"Let's go.i dont want the smell of this place…"taray neto!

"Ang arte mo naman?tinalo mo pa ako!"pag angal ko

"Look whose talking?"sarcastic sya

"Ewan ko sayo!mag tagalog ka nga!wala ka sa America!uso pa naman dito ang nosebleed!hahahaha!"natatawa talaga ako!

"I cant bearly think i can see a human piece of shit infront of me with bleeding nose!it's discusting!"nandidiri nanaman sya

"Hahahaha!tara na,bilisan mo!"hinila ko na si Kuya…ang bagal mag lakad eh

"Wait,dont be to fast,i might be left behind…"napatigil ako sa sinabi nya

Left behind?
Baka magawa ko yun sa 'kanya'…