2. BÖLÜM

233 30 8
                                    

Günlüğümün yapraklarını ıslatan gözyaşlarım mıydı suçlu olan ? Yoksa beni kendisine aşık eden Erdem mi ? Ya da Erdem ' i tüm güzelliğiyle cezbeden biricik kankam Merve mi ? Hayır hayır , tek bir suçlu vardı . O da belliydi. Hayatını aptal bir aşka adayan , aşkı için geberen ve sevdiği çocuk bir başkasını seviyor diye ağlayan BEN !!  Ne aptalmışım ! Bu aşk denen şey koca bir aptallık ! İnsanları kandıran onları kendinden geçiren aptalca bir duygu !

                                                                                                  ****

Biraz mutlu olmak istemiştim diye fısıldadım usulca... Sinirimi yatıştırmaya çalıştım .. Günlüğümü bir kenara bırakıp hatıra defterimi aldım elime. Usulca karıştırdım sayfaları. Merve , Hazal , Liza , Ceren ,  Mustafa  , Sena ve Erdem... Yazdıklarını merak etmiştim. Bu yazıyı yazdıralı 3 yıl olmuştu. Şans işte aynı liseyi kazanmıştık. Merve ve Hazalla burada tanışmıştım . Lise-2. sınıftayız şimdi. Biraz durdum . Ona 8. sınıfta  zorla yazdırdığım bu sayfayı yırtıp atmak istedim. Ama önce ne yazdığını okumalıyıdım. Sonra bu sayfaya istediğim işkenceyi yapabilirdim. Yazdıklarını okuyunca sinirden ölüyorum sandım.

Sevgili Almina :

Seni iyi tanırım . Herhangi en ufak bir hatamızda bize atar yapar , küsersin. ( Atarlı olduğumu söylüyorlar , haklı olabilirler. ) Ama biz seni buna rağmen çok severiz . Sınıfımızda senin ayrı bir yerin var . Ben herkesi aynı derecede seviyorum  . Sizler benim kardeşimsiniz. Sen iyi bir kızsın . Neyse işte lafın kısası sen benim en iyi KARDEŞELERİMDEN birisin .
Kardeş nedir ya dedim içimden. 
Ben onu deli gibi severken o bana kardeşim diyordu. Bu da canımı yakıyordu.  İç dünyamla savaşıp yenilgimi hazmedemez bir durumun içerisinde iken zilin çalması ile irkildim. HizmetiçiHizmetiçimiz bugün izinliydi. Kapıya bakmak bana kalmıştı. Kimin gelebileceğini düşündüm Kesin ya bina görevlisiydi ya da dışarıya annelerinden zorla izin alıp çıkan bir oyun bulamayınca insanların zilini çalıp kaçan yani işsiz işsiz dolaşan çocuklardı.  Yine de annemin kapıyı aç demesi üzerine otomattan ' Kim o ' dedim karşı taraftan gelen ses kapıyı çalan kişinin çocuklar veya bina görevlisi olmadığını bana fark ettirdi.Kalın bir ses ' Aç kapıyı ' diyordu.  Ne yapacağımı bilemez haldeyken evin kapısının sesiyle irkildim.  Kapı deliğinden bakacak cesaretim yokken...  Ne yapacaktım ben şimdi???

GÖZYAŞLARIYLA BESLENMEK (ASKIDA )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin