It's Back |NL| [tijdelijk gestopt]

- Hoofdstuk 5 -

Na een halve dag lopen kwamen ze in een bergdorpje aan. Vermoeid zakte Kaylee neer op een bankje en nam alles in zich op.
De bewoners keken hun een beetje wantrouwig aan, hier en daar werd wat gefluisterd en Bruce keek met een schuine blik naar Kaylee 'ik denk niet dat we zo heel welkom zijn.'
Kaylee knikte 'ik voel me ook niet zo welkom, als je dat bedoelt' wat ongemakkelijk pakte ze wat water uit haar tas 'zien we er uit als monsters of..?'
Kaylee maakte haar zin niet af, want op dat moment klonk er een klok en kwamen er in een stoet 2 mensen naar hun toegelopen.
'Jullie jongeren van South, wat brengt jullie hier?' de stem van de man schalde tussen de bergen door en veroorzaakte een echo.
'Wij..' begon Bruce maar de man liet hen niet uitpraten.
'ZWIJG!' het was even stil en mensen drongen zich om hun heen 'ik was nog niet uitgepraat.'
Geschrokken deinsde ze achteruit, maar meteen werden ze teruggeduwd door wat wachters die aan kwamen lopen.
'Wij, bewoners van Numa, willen weten wát jullie hier doen, of wat jullie plannen zijn. Eerder laten we jullie niet gaan.' Kaylee wisselde een blik van verstandshouding met Bruce 'Meneer wij..'
Bruce gaf haar een por in haar zei en fluisterde 'wil je ze het vertellen? En dan? Dan nemen ze je het boek af en kunnen we niks meer.'
'Wat wil je dan? In de gevangenis? Of wat dat dan ook mag zijn?!' Kaylee keek naar de man 'niks zeggen is ook geen optie.'
'Jawel.' Bruce keek haar twijfelend aan 'we kunnen ze dit niet vertellen, zij zullen het boek niet kunnen lezen.'
'Zijn jullie bijna uitgepraat?!' de man zette een stap naar voren 'ik wil nu horen wat jullie hier doen!'
'Niks.' Bruce keek Kaylee weifelend aan.
De man lachte schamper 'Jaja, maak dat de kat maar wijs.' hij wees met een priemende vinger naar Bruce en Kaylee 'jullie hebben magie! Anders kunnen jullie er nooit zo uit zien, al die rampen maken je kapot.' 
Kaylee schudde haar hoofd 'dat doet het ons ook, echt waar.'
Hij grijnsde vals 'zo te zien niet, jullie liegen! Ik zal jullie daarvoor straffen!' met een beweging van zijn hand pakte de wachters Kaylee en Bruce vast.
Angstig keek Kaylee Bruce aan. Hij schudde zijn hoofd en keek naar grond. Daarna werd alles zwart.

'Kaylee?' 
Met een schok keek Kaylee recht in het gezicht van haar ouder 'Mam! Pap!' ze ging rechtop zitten 'Waar ben ik?'
'Ergens..' was het zweverige antwoord.
Kaylee fronste haar wenkbrauwen 'wat is er aan de hand?'
'Niks.' haar ouders glimlachte geforceerd en keken om zich heen 'ik denk dat wij moeten gaan.'
'Nee, helemaal niet. Blijf hier!' Kaylee sprong rechtop en greep haar moeders jas vast 'niet gaan zonder mij!'
Haar moeder schudde haar hoofd 'natuurlijk niet lieverd.'  daarna draaide ze zich om en keek in de verte.
Kaylee zuchtte en had de tijd om na te denken. Wat was er gebeurd? Wat had de baas van Numa gedaan? Waar was ze?
Meteen daarna begon ze knallen te horen, in de verte maar langzaam kwamen ze steeds dichterbij. Kaylee draaide zich om en zocht naar haar ouders 'Mam! Pap! Het is terug!' de tranen begonnen te stromen over haar wangen 'waar zijn jullie?'
'Hier.' Met een ruk draaide Kaylee zich om en keek naar haar moeder en vader die aan de andere kant van een groot ravijn stonden 'kom maar Kaylee!'
'NEE!' Kaylee greep in de lucht om zich heen 'kom terug!'

'NEE! Mam! Pap!' Kaylee woelde in het rond.

'Meisje? Rustig, wakker worden. Meisje?' een jongen van een jaar of 18 duwde zachtjes tegen Kaylee's schouder aan. Met een ruk schoot Kaylee wakker 'Mam, Pap?'
'Nee. Ik ben niet je moeder en ook niet je vader.' hij keek Kaylee bezorgd aan 'Ik ben Raven.'
'Wat? Waar ben ik? Bruce! Waar is Bruce?' Kaylee stond op en trok met haar handen aan de spijlen van de cel 'wat doe ik hier?'
'Je hebt gedroomd.' hij keek een beetje ongemakkelijk en klopte op het bed 'ga zitten.'
Verdoofd deed Kaylee wat haar gevraagd werd 'wat is er gebeurd?'
Raven zuchtte 'precies hetzelfde als met mij, denk ik tenminste.' hij voelde nerveus aan een armbandje om zijn arm 'ze hebben je laten dromen.'
'Ze?'
'Ja de baas van Numa en zijn wachters, de baas van Numa heeft een bepaalde kracht, hij heeft je alles wat je hebt meegemaakt deze week laten dromen.' Raven keek haar bezorgd aan en vervolgde toen 'en het was best heftig volgens mij.'
Kaylee knikte en keek hem aan 'Wat heb ik verkeerd gedaan dat ik hier zit?' stamelde ze met haar ogen vol tranen 'Wat?'
Raven haalde zijn schouders op 'Niks als het aan mij ligt. Je deed het goede, maar voor hun is dat het slechte.'
'Weet je waar Bruce is? Bruce was bij mij. Ik moet hem zoeken!' vol onmacht liep Kaylee naar de tralies en sloeg er met haar vuisten tegenaan 'ik wil hier weg!' schreeuwde ze 'IK WIL HIER WEG! LAAT ME GAAN' een paar wachters keken haar grinnikend aan en draaide zich om.

Raven trok haar weg van de tralies 'geloof me, dat wil ik ook.'

_________________________________________________

Holaa!

Heel veel plezier met het lezen!

Heb je nog tips? Zet ze in de comments! en ik vind het suuper leuk als je stemt!

xx Daggie