Uzaktan uzağa,
Bir sesin yankısı var kulaklarımda...
Biraz ince, biraz tiz, biraz da hasret sana...
Bir aşk şarkısı mırıldanıyor,
Ve çığlıklar koparıyor aynı anda,
Kleopatra' yı ölüm çağırıyor adeta...
Azraille alay ediyor
Kleopatra,
Kendinden geçmiş, sarhoşça..
Dünyanın asi çocuğu,
Hayata veda ediyor
Ağu yalamış bir yılanın
Ölüm kokan dudaklarıyla...
İskender bırakıyor Kleopatra' yı
Gözyaşı gibi, suya
Su güzelliğini, günahlarını ve hatta
Kanlı ellerini yıkıyor...
Gusleden bu bedeni,
Ölüm dahi istemiyor.
Sular nefretle ittiği cesedi,
İntikam alırcasına kayalara vuruyor.
Parçalanan merhumenin feryatlarını
Duyurmamak adına,
Bağırıyor dalgalar,
Kıyıya,
Koştura koştura!
Gözlerimin önünde
Bir anı canlanıyor neden sonra...
Bu aşk tanıdık geliyor bana,
Bir zamanlar yaşanmış,
Ve geçmiş gibi...
Lakin unutamadığım.
Bir sesin yankısı var
Kulaklarımda.
Bahar sabahı bir simit gibi,
Biraz taze, biraz gevrek, biraz da boğukça...
Yaşadıklarına ağlarken anlatılan
Hikayenin kelimeleri gibi yarım,
Zorlukla duyulan,
Merakla beklenen...
Arkadaşlar bu şiiri Makedonya imparatoru Büyük Iskenderle, Mısır'ın kraliçesi Kleopatranın aşkından esinlenerek yazdım. Kleopatra ülkesi işgal edileceği için zehirli bir yılana kendini ısırtarak intihar etmiştir. Güzelliğinin gitmemesi için kendisini denize gömduruyor. Umarım begenirsiniz :). Kendinize daima iyi bakın....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYHUDE #Wattys2016
PoesiaBir sevdiğini kaybettin mi sen hiç? Ve onunla birlikte yaşama olan aşkını? Duygularımı dokuyup, dertleşiyorum Bu boş sayfalarla Bir an önce gitmek istiyorum Onun gittiği sonsuzluga Bizimkisi zorunlu bir hasret Kavuşmanın yolu da var elbet Tek ihtiya...
