Bir deli rüzgâr eser,
Akşam vakti denizlerden
Alır başını gider, uzayan mavi sularda;
Islanarak,
Kağıttan yapılmış beyaz gemiler...
Her gidiş, birkaç damla yaş düşürür,
Rıhtımda kalan vedalı insanların gözlerinden...
Özlem dolu dalgaların getirdiği esintiyle
Sallanır havada elleri...
Biliyorum,
Yüzemez sana kadar,
Ve kaldıramaz üzerine yazdıklarımı
Kağıttan yaptığım, o beyaz gemiler....
Her doğan güneşle beraber,
Hangi denize bıraksam bir gemi
Bir ana edasıyla yıkıyor, deniz
Kağıttan gemilerimde, mavi mürekkeple yazdıklarımı
Aslında bundandır
Suyun renginin mavi olması
Al bir bulut, ansızın çöker gözlerime...
Bir akşam vakti,
En güzel şarkılar da bitti artık,
Uğurlarken bir gemi daha limandan...
Şimdi uzun yalnızlıkların ortasında, uzun bir gece
Ta içimde işleyen bir soğuk,
Siyaha boyanmış kabuslarımın başlangıcıdır
Siyaha boyanmış kağıttan gemilerim..
Yine mavi deniz, yine o korkulu düş, ve sevmek yine
En kuytu ümitlerimizdir, ayaklar altında ezilen
Oralarda bir yerde büyür karanlığım, alabildiğine...
Al mavilerini git hemen, bütün gemilerimi batıracağım.
Ama yok, sularım aydınlanır belki; dur, gitme!
Bana o en sevdiğim şarkıyı söyle!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYHUDE #Wattys2016
PoetryBir sevdiğini kaybettin mi sen hiç? Ve onunla birlikte yaşama olan aşkını? Duygularımı dokuyup, dertleşiyorum Bu boş sayfalarla Bir an önce gitmek istiyorum Onun gittiği sonsuzluga Bizimkisi zorunlu bir hasret Kavuşmanın yolu da var elbet Tek ihtiya...
