akşam ezanının hemen ardındadır
yalnızlığıma çöken karanlık
eski kubbelerin hareminde gezinirken rüzgar
çürümüş ahşap balkonlar sallanır
bir ressam çizmekte tuvaline
gölün üzerinde yansıyarak yükselen güneşin
batarken bıraktığı hüzünlü tadı
dinlemekte teybe koyduğu bir kasetten
bilmem kaçıncı aşkını hatırlatan şarkıyı
Otuzlarında bir adam tırpan sallarken tarlasına
Alnından oluk oluk terler akıtmakta
Deniz renkli gözlerinin etrafında
Yorgun çizgiler oluşurken
Vakit akşama ulaşmakta
Yaşlı bir kadın eteğine madımak toplarken
Bir hoca minareden salaha çağırmakta
Adamlar şadırvanda abdest alırken
Analar sokakta avaz avaz körpelerini aramakta
Akşam ezanının hemen ardındadır
Dört duvar arasındaki yalnızlık
Eski kubbelerin selamında gezinirken rüzgar
Çürümüş ahşap balkonlar sallanır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYHUDE #Wattys2016
PoesíaBir sevdiğini kaybettin mi sen hiç? Ve onunla birlikte yaşama olan aşkını? Duygularımı dokuyup, dertleşiyorum Bu boş sayfalarla Bir an önce gitmek istiyorum Onun gittiği sonsuzluga Bizimkisi zorunlu bir hasret Kavuşmanın yolu da var elbet Tek ihtiya...
