Sadece yalnızlığı severim ben ne arkadaşlarımla buluşmayı ne diskoda
Eğlenmeyi ,zaten bunları yapacak hiçbir zaman arkadaşım olmadı da
Ama onlar benimle arkadaş olmayı değil ben kimseyle arkadaş olmayı istemem çünkü hayatım boyunca böyle şeylerden nefret etmişimdir .Yalnızlık bana göre hayatımın sembolü ve böyle olmayı hep kendim tercih etmişimdir.
Adım Buğlem 17 yaşındayım.İstanbul daki bir koleje gidiyorum.Babam
İstanbul un en ünlü mimarlarındandır.Annemin ise moda tasarımı üzerine bir atölyesi var.Onları çok seviyorum. Hayatım boyunca bana destek olmuşlardır.Ama benim arkadaş edinme konusunda bana yüklendikleri için bazen gerçektende sinir oluyorum.Ve bunu onlara belirtmektende asla ve asla çekinmem.Ben tek çocuğum yani GENÇ :)
Ve normal tek gençler gibi Ayy keşke benim kardeşim olsa demem .Çünkü asla bir kardeşimin olmasını istemezdim.Kesin benimle uğraşır sınav öncesi "Beni sınava hazırlar mısın?" Veya sevgilisinden ayrıldığında"git şuradan depresyondayım" bir partiye gideceği Zaman "elbiselerini kullanabilir miyim?" Gibi onun saçma sapan sorunlarıyla uğraşmak zorunda olmak istemediğimden bir kardeş istemedim.İşte ben böyle biriyim. Görünüşüm ise ,saçlarım belime kadar ve gözlerim yeşil benden bu kadar.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Kraliçesi
Teen FictionOrtada gelgitli bir aşk yaşanıyorsa Belkide o gelgitleri oluşturan Okyanus bendim.Tek sevdiğim şey yalnızlıkken onu aşka çevirende bendim.Peki bu AŞK dedikleri şeye ne demeli Belkide onu oluşturan sadece ben değilim.Aşklarıma,hiç bitmeyen düşünceler...
