Yalnızlığın Kraliçesi

Deniz

Şaşkın ve korku dolu gözlerle ona bakarken yüzünü inceledim yüz hatları keskindi.Gözleri koyu bir kahverengiydi.Oldukça hoş görünüyordu Ona bir şeyler söylemek istiyordum ama korkuyordum ondan daha demin birisini öldürmüştü.Ama Belkide o kişi ölmemiştir"Seni korkuttuysam üzgünüm ama o adam siz görmeden size arkadan silah çekti.Bende onu engellemeye çalışıyordum ve silah patladı sizi kaçarken görünce aslında size durumu açıklamaya çalışıyordum ama kaçınca bende size söylemek için koşturdum" dedi.Demek mesele buydu o olmasa ben ben ah söylemek bile istemiyorum.Gebermiştim "Deniz" dedi.Ve elini bana uzattı."Buğlem" dedim ama sesim baya titrek çıkmıştı.O an çok korkmuştum "Deniz bey teşekkür ederim siz olmasaydınız ben şuan yoktum.Size hayatımı borçluyum" dedim."kim olsa aynı şeyi yapardı.Buarada bana bey demezsen sevinirim kendimi yaşlı hissediyorum" tebessüm ettim "ben şey ııııı buradan gidebilir miyim" "tabii nerede oturuyorsan seni götürebilir bana güvenebilirsiniz istersen takside çağıttırabilirim sonuçta yürümen pek uygun olmaz" aklıma bir soru takıldı ve ağzım söyleyiverdi "Nerede okuyorsun veya okuyor Musun?" "Evet okuyorum ama dersimiz boş olduğu için biraz yüreğim dedim oklunun zaten buraya çok uzak değil bilir misin bilmem ama Aydoğan kolejinde lise son sınıfındayım" "Aaa bende orada okuyorum" "Bu güzel bir tesadüf sen neden okuldan gittin sizindemi dersiniz boştu?" Deniz böyle söyleyince Aklıma Caner pisliği geldiVe tabii söyledikleride geldi.Ona çok kızgındım,hala neden böyle yaptığını anlamamıştım .Demek ki herkesle oyun oynuyordu.Ama onun karşısında yılmış bir kız olarak çıkmayacaktım,Ve artık YALNIZLIĞIN KRALİÇESİ olmayacaktım ben değişecektim her gün partilere,davetlere katılan sosyal bir kız olacaktım ve bunu ona ödetecektim."Deniz beni okula götürebilir misin?"dedim "Buğlem emin misin? yani Daha demin yaşadıklarından etkilenmezmisin" "bunu büyütmezsem unuturum sana tekrar teşekkürler bu arada ve kararım kesin tabii sen götürürsen" "Nasıl istersen,sen Aydoğan kolejinde okuduğunu söylemiştim ama daha önce seni görmedim" Ve yine aklıma Caner geldi.O da bana bu sözleri söylemişti bende ona yalnızlığı seviyorum demiştim ama Deniz'e böyle söylemeyecektim.Çünkü artık yalnızlıkla ben uyumsuzuz" "Bende seni görmedim ama bundan sonra sık sık göreceğim deyip göz kırptım.Ne tuhaf böyle şeyler yapmam ben ama bundan sonra değişeceksem yapacaktım.Ve benim ağzımdan sanırım utangaçlık fırtınaları yaratan bir söz söyledim."Sevgilin var mı?" Ayy neden dedim ki ben kendime inanmıyorum ah Buğlem ah!! Deniz bu soruma gülümsedi.Ve hafif tatlı bir ukalalıkla "Yok ama olsun isterdim şöyle yeşil gözlü kumral saçlı" yok artık!!!!! Beni tarif etmişti yanaklarımın sıcaklığını hissedebiliyordum.Kesin kırmızıydılar "şey ben o anlamda sormadım ki ama" "şaka yapıyorum bak zaten hemen yanakların kızarmış zaten bundan sonra sana şaka yapmayacağım yoksa kırmızı yanaklarla kalırsın" dedi.Ohhh içim rahatlamıştı resmen zaten araba kullandığı için sürekli bakamıyordu.Okulada geldik sayılırdı."okula geldik Buğlem ama..." "Teşekkürler tekrar tekrar bu yaptığın iyiliği asla asla asla unutmayacağım"deyip yine hiç benlik olmayan bir davranış yanağını öpüyodum ki o sanırım bunun farkında değildi.Ve yanağın çevirince dudaklarımız birbiriyle buluştu ilk defa biriyle yanlışlıkla da olsa öpüşmüştüm o sırada ayağım kaydımve tamamen üstüne düştüm offff!!!!!!!!!!

Özür dilerim sevgili okuyucular uzun ara diyorumum ama yazıyorum .Size şöyle söyliim vakit bulunca yazacağım Can'larım 😘😘