Yalnızlığın Kraliçesi

Ait olmak

Multimedya;Uras

Sizi özledim beybiler iyi okumalarrrrrr❤️❤️❤️❤️❤️❤️
-Bana aşık oldun dedim aslında kendime de yeni söylemiştim bana aşık olmuş muydu o???
-Sanmıyorum Dedi düz bir sesle 'sanmıyorum' mu??Neden bilmiyorum ama kalbim cız mı etmişti benim???
-B....ben...şey...pardon...şaka...yaptım dedim.Kekeme bir kıza bürünmüş olmuştum
-Ben sana daha fazlasını oldum Buğlem  belki şimdi konuşmamalıydım tutmalıydım kendimi sadece bakmalıydım.Ya da konuşmalıydım yine mi terk edilecektim 3. Kez,kalp mi mantık mı??Derler ya hep ikisi arasında kalınır.Karar verilemez hep,biri mantık mantık çığlığını atarken diğeri ise heyecanlandırır seni kalp ritimlerinin arasında kaybolursun.Seçim mi deniliyor şimdi buna ne deniyor?Sevmek mi?Korku mu?Sevilme korkusumu? ne denir buna???????AŞK mı???????
-Buğlem biliyorum sevmiyorsun 'seni seviyorum' denilen o iki kelimeyi ama ben sana şöyle diyeceğim 'seni çok seviyorum' üç kelime oldu belki az sonra roman olur.Değiştim ben duygusuz bir ahmağın tekiyken şimdi.....şimdi......farklıyım......seviyorum......Sana aşık değilim ben seni seviyorum,Aşk uçar sevgi kalır Ben seni çok seviyorum
  -Ben terk edilmek istemiyorum Uras   Kelimelere döktüm sonunda korkumu korktuğum şeyi
-Peki ya benim....benim sevgimden korkuyor musun Buğlem??
-H...Hayır asla
-Seni çok seviyorum Halimi gör lütfen beni değiştirdin sen ben böyle değildim ben değiştim.Seni çok severken değiştim
-Bende terk edilirken değiştim Uras dediğimde surat ifadesi değişmiş ve yumruklarını sıkıyordu
-Kendini düşünen bencilin tekisin Buğlem bencilin tekisin sen  Dedi ve kapıyı hızla çarpıp evden çıktı.Yanlış mı yapmıştım ben??Neden baştan 'bana aşık oldun' dedim ki neden???Salağın tekiyim ben belki de haklıdır bencilimdir ben?
                                  

                                -----------2 HAFTA SONRA------------

      Müzik dinliyorum.Evet iki haftadır yaptığım tek şey 'müzik dinlemek' nakaratlarını söylerken daha rahatlıyorum.Tavanı da izliyorum sık sık asosyale bağladım kısacası pikemi biraz daha çeneme doğru çekip bir kez daha ofladım.İpod'umdaki 89 şarkılı listem bitikten sonra iPod'u Çekmece'me depip sonra tekrar yatağıma oturdum.Uras'ı düşünüyordum hatalı mıydım şimdi??terk edilmekten korkmak hata mıydı?Korkmak hata mıydı??Unutulmak hata-O sırada kapı açıldı
-Buğlem kızım sen hala giyinmedin mi? Annem şuan gözlerini pörtletmiş bana bakarken Amazon ormanında kurtlar tarafından koşturulmak bile isterdiniz.Tamam belki birazzzcıcık abartıyorumdur👀 👀 👀
-Anne ne oldu ne giyinmesi??
-Kızım sana her gün dedim resmen babanın yeni ortağıyla yemeğe gideceğiz
-Heeeee o mu??Anne gelme-
-Nutellaları çöpe mi atsam acaba
-Anne gelmemezlik yapar mıyım ben?Diyecektim ehehehhe
-Çabuk giyin bakalım dur ya da ben seçeyim şimdi sen abuk subuk bir şeyler giyersin
-Aşk olsun anne ya kalbimi kırıyorsun. Dediğimde annem beni gıdıklamaya başladı.
-Anne tamam dur yaa!!! Dedim kahkahalarımın arasında  ve seçtiği kıyafeti giymeye koyuldum
  Giyinme işlemimde bitikten sonra aşağıya indim annemin yine harika şık tasarımlarından birini giymiştim.Saçımıda bukle yapıp mavi gözlerimi bolca rimel ve göz kalemiyle beliriginleştirdim.Aynaya bakınca güzel görünüyordum
-Ooo kızım çok güzel olmuşsun dedi babam, annem de hemen
-Kimin kızı Dedi gülümseyerek
-Sizde harika görünüyorsunuz.Her zamanki gibi dedim ve Hadi artık gidelim ve kurtulalım şu yemekten deyip 'oyalanmayalımda kurtulayım' mesajını verdim.Araba restoranın önünde durduktan sonra içim boğuldu.Kasvetli görkemli yerlerden hep nefret etmişimdir.Babam bana ilerdeki masayı gösterince olduğum yere adeta çivilendim,Bu olamazdı.Babam elini sıkıp bana döndü.
-Yeni ortağımız Deniz Karahan
#
Nasıl bir duygu bu şimdi nefret mi özlem mi???Hani terk etmişti beni???Hani gelmeyecekti bir daha?Niye buradaydı?Bunu bana neden yapıyordu??Annem beni dürtükleyince
-Merhaba  dedim.
-Merhaba Buğlem deyip elimi öptü.Gözlerim şimdi dolamazdı,Hayır!!!!Şimdi Zaman'ı değildi.Babam ile birlikte yeni şirket açacaklardı.Bu iş Caner'in benimle nişanlanma olayıyla birlikte gelişmişti.Ne yapmalıydım şimdi????Kaçmalı mıydım????Ya da yüzleşmeli miydim???Gerçeklerle.......Derin bir nefes alıp sessizce verdim.Suyumdan bir yudum alırken elimin titrediğini fark ettim.Buna dayanamıyordum onu görmeye dayanamıyordum.Gözlerim dolamazdı işte Şimdi olmazdı.
-İzninizle lavaboya gideceğim deyip kızlar tuvaletine girdim.İçeride kimse yoktu.Kapıyı kapatıp yere çömeldim.Derin bir nefes alıp hıçkırıklarımı ve akmaması için uğraştığım dolmuş gözyaşlarımı serbest bıraktım.
-Niye buradasın ha beni üzmek için mi?? Dedim yüksek sesle ellerim zangır zangır titriyordu.Durduramıyordum.Kapı açıldı ve biri içeri girdi
-Ben seni asla üzmem Buğlem
-Sen mi beni üzmüyorsun Deniz Karahan dedim bir hışımla ve ayağı kalkıp üstüne yürüdüm
-Pardon ya sen daha fazlasını yapıyorsun beni her gün öldürüyorsun dedim iterek
-Buğlem sakin ol konuşabiliriz
-Sen benim için bir hiçsin Deniz Karahan koca bir HİÇ dedim bağırarak bunu söyledikten sonra bileğimden tutup beni kendine çekti.Ve sırtımı duvara yasladı
-Ben senin için hiç değilim Buğlem ben senin sevdiğin aşık olduğun kişiyim
-Seni sevmiyorum.Tamam mı?? Dedim.Hala ağlıyordum
-Beni unutamadın biliyorum
-Ben seni sevmiyorum Sen benim için bittin  dediğimde bileğimi daha da sıktı.Ve kulağıma fısıldadı
-Sen bana aitsin Uras'a değil bunu kafana sok meleğim