Yalnızlığın Kraliçesi

Zoraki bir Durum

Deniz beni öyle güzel yavaş öpüyorduki masallar diyarındaki gezintime o beni her öptüğünde gidiyordum.Ve oradan asla çıkmak istemiyordum.Onunla kaç dakika öylece öpüştüğümüzü bilmiyorum ama sonunda nefessiz kalmıştım.Geri çekildiğimde Deniz'in de. Benden bir farkı olmadığını gördüm."Beni büyülüyorsun Buğlem" deyip tekrar beni öptü.Sonra geri çekildiğinde "Sende beni" dedim.Deniz "Bak sana ne demiştim Buğlem öpücüğümü alırım demiştim değil mi?" Evet öyle demişti.Dediği herşeyi de yapıyordu zaten konuyu değiştirmek için"Burası harika bir yer doğanın bir mucizesi" "Kesinlikle kendimi her kötü hissettiğimde buraya gelirim.Zaten genelliklede kötü hissettiğim için" derken kendine acır gibi bir hali vardı"Ama ama seninle hep iyi hissediyorum.Onun içinde ilk defa buraya mutluyken gelmiş oldum" Dedi.Aslında tuhafıma gitmişti.Deniz gibi Bir mafyanın böyle şeylerle ilgilenmesi tuhaftı.Deniz elini belime dolayarak "Dans etmek istiyorum" dediğinde şaşırmıştım."Dans mı?Müziksiz mi?" Deniz bu söylediğimden sonra telefonunu çıkarıp bir müzik açtı.Müzik romantik bir parçaydı.İnsanı başka bir atmosfere sokuyordu sanki"Oldu mu?" Deyince "Oldu" dedim.Ve dans etmeye başladık ormanın o eşsiz güzelliğinde dans ediyorduk.Belki yarım saat dans etmiştik,çok harikaydı.Gözlerimi kapattım.Ve ormanın kokusunu içine çektim"Aşık olmak çok güzel" dedim"Kesinlikle" Dedi ve "Artık gidelim mi?Hava kararınca ormanda malum kurtlar filan olur" "Kurt mu?" Dedim korkak bir ifadeyle"Sadece kurt değil ayılar ve hatta ve hatta" "Ne?" Dedim cılız bir ses tonuyla "Gul yabaniler" deyip kahkaha attığında benimle dalga geçtiğini daha yeni anlamıştım.Omzuna bir yumruk atarak"pislik" dedim."Çocuk gibisin Buğlem çok saf ve temizsin her şeye inanıyorsun" dediğinde "Sensin o çocuk"deyip dil çıkardım.Evet şimdi çocukça davrandığımı kabul edebilirdim"Bana bir daha dil çıkardığını görmeyeyim küçük cadı "Dedi ve burnumu sıktı.arabaya doğru ilerledi.O ilerleyince bende arabanın kapısını açıp oturdum.Deniz'in telefonu çaldı.
Alo
------
Ne hemen depoya götürün geliyorum şimdi
--------
Peki tamam ona büyük bir zevkle acı çektireceğim

Deniz mafyaydı.Beni kendi çekimine götürmüştü ama yinede o bir mafyaydı.Konuşmaları bile ürpertici türdendi.Niye benim yanımda hiç çekinmeden konuştu ki??Ondan korkmak istemiyordum.Ama ama korkuyordum işte Deniz ise sanki o konuşma hiç olmamış gibi gayet doğal davranıyordu."Deniz sana bir şey söylemek istiyorum" "Söyle bebeğim" "Ben....ben senin mafyalık yapmanı istemiyorum.Yaptığın şeyler çok yanlış" arabayı birden durdu"Beni olduğum gibi kabul etmek zorundasın.Ben değişemem Buğlem" dedi.sesi düzdü."Ben seni olduğun gibi kabul ediyorum Deniz ama.....ama yaptıkların beni ürkütüyor" "Ne yani sana zarar vereceğimi mi düşünüyorsun?" "hayır" "O Zaman sorun ne?" "Sorun şu ki sana zarar gelmesinden korkuyorum Deniz sen mafyasın ve mafyalar filmlerde izlediğim kadarıyla çatışmalara giriyorlar.Oralarda da sana zarar gelirse.." Dediğimde gözlerim dolmuştu,ona zarar gelmesinden gerçektende çok korkuyordum.Deniz elini yanağıma sürüp "Benim için endişelenmene gerek yok!!Ayrıca bana kimse birşey yapamaz bunu bil ve içini rahat tut meleğim" o böyle söyleyince biraz daha rahatlamıştım,"Seni çok seviyorum Deniz" "Bende seni Buğlem" Dedi.Sonrasında bütün bir yolculuk içerisinde konuşmadık.Araba evin önünde durunca "Deniz tekrar bugün için teşekkürler" deyip yanağını öptüm.Arabanın kapısını açıp evimin bahçesine doğru ilerledim.Hava biraz kararmıştı.Günbatımıydı yani kapının zilini çaldım.Kapıyı hizmetçilerimizden birisi açmıştı yani tehlike çanları yanmıyordu.İçeri girdiğim Zaman annem ve babam düşünceli bir şekilde oturuyorlardı.Ben içeri girince "Ah...Buğlem gelmiş" dedi annem pek Mutlu göründüğü söylenemezdi.Bir garipti .babam"Kızım seninle bir konu Hakkında konuşmak istiyoruz" Dedi ve koltuğa oturmamı bekledi.Annem derin bir iç çekti.Ne oluyordu böyle???"Bak kızım sana anlatacaklarımıza kızma biraz anlayış göster buna mecburuz" dediğinde zor bir durumdaymış gibi bir hali vardı.Ama anlamıyordum.Daha önce ailemi hiç böyle görmemiştim.Bu iyi bir haber değildi %99,9.99 ihtimaliyle yani içimden bir ses acaba boşanma kararı mı aldılar? Deyince iç sesime kızdım"Bak kızım biliyorsun.Ben bir mimarım ve bir mimarlık üzerine şirketlerimiz var" ne demeye çalışıyordu babam anlamıyordum"Ve..ve ben kalkamayacağım büyük bir borca girdim yeni şirket açacaktık ama işler çok çok kötü oldu ve bizde ödemeyeceğimiz bir borca girdik" babamın bu söylediğine üzülmüştüm. boşanmadıklarına da sevinmiştim.Ama bu konu Nasıl bana gelecek doğrusu merak etmeye başlamıştım."Ve karşıma teklifini reddemeyeceğim bir şey çıktı.Yeni bir ortak ,bu ortak bizim bütün borçlarımızı kapatacak" "işte Ne kadarda güzel" dedim bu sefer annem "Ama bu ortağın bir şartı var." Babam "Evet kızım işte bu şartta seni ilgilendiriyor.Lütfen bize kızma zaten kısa bir süreliğine geçerli olacak eğer kabul edersen ailene çok büyük bir fedakarlıkta bulunacaksın.Biliyorsun ben işlerime çok önem veririm " "Peki şart ne??" "Yeni ortağımızın şartı seni oğlunla evlendirmek kızım" ne ne demişti babam evlenmek mi??Babam bir iş yüzünden beni zengin bir züppeyle mi evlendirecekti?"Baba anne ne diyorsunuz siz??Ben daha çok küçüğüm evlenmek için ben yeterli olgunluğa gelince sevdiğim kişiyle evlenmek istiyorum Zengin bir Züppeyle asla!! Asla!!" Diye haykırdım.Bunu bana Nasıl yaparlardı??İnanmak istemiyordum.İçimden lütfen uyanacağım bir kabus olsun diye dua ederken bir yanım Deniz'e ne diyeceksin?diyordu.Çıkmaz sokaktaydım sanki offfff annem"Biliyorum Buğlem çok haklısın bitanem ama durum bu mecburuz" "Hiç bir umut yok mu?" Diye ağlayan bir sesle sorduğumda başını hayır anlamında salladı.Bu seferde babam konuşarak"Buğlem merak etme kızım bu işler yoluna girene kadar olacak ve gerçek anlamda onunla birlikte olmayacaksın.Sadece kağıt üzerinden,yaş konusuna gelincede 18 yaşına girince evleneceksin" İnanamıyorum!!!resmen her şey planlanmıştı.Bir tek gelinliğimle düğün pastam eksikti"Peki o,zengin züppenin bundan haberi var mı?" Dedim"Kızım öyle deme bak kötü birine benzemiyor,Babası iyi bir insan" "Belli,belli" diye mırıldandım.Odama çıkıp sessizce ağlamak istiyordum.Evet sadece ağlamak bu iyi gelirdi.Odama doğru çıkarken annem"Kızım yarın onlar bize yemeğe gelecek tanışmış olursunuz hem sandığın kadar....." "Tamam anne beni rahat bırakın ve odama sakın gelmeyin" dedim.Ve kapımı sertçe kapatıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Öyle çok ağlıyordum ki en sonunda hala hıçkırıyordum ama gözümden gözyaşı gelmiyordu.Babası iflas etmek üzere olan bir kızın tanımadığı zengin bir züppe ile evlenmesine ağlayan bir kız bundan sonra asla Türk filmleriyle dalga geçmeyeceğim.Telefonumun mesaj sesini duymamla telefonuma odaklanmam bir oldu.Mesaj ATAn. Deniz'idi