SİMSİYAH

Simsiyah -6-

Multimedia: Resim

"Teyze bu yemekte tuz yok tadı iğrenç". İlk kez teyzemin bir yemeğini beğenmiyordum. Aslında sorun yemekte değil bendeydi. Bir haftadır bu şekilde devam ediyordu hasta olmuştum. Tamda yazın ortasında olacak iş değil.

Bu sabah beni Aslı aradı beraber sinemaya gitme teklifi sundu ama hasta olduğum için gitmek istemedim. Oda bana kararım değişirse onu aramamı söyledi. Ama değişeceğini sanmıyorum doğrusu. Ama sinemaya Toprak da gidiyordu. Aslında bunu kaçırmak istemezdim ama ona çok sinirliyim bir selam bile vermeyen,egosu tavan yapan kalasın teki. Bu kelimeler benden mi çıktı heleki Toprak için. Neyse kendimde değilim.

Yarın Teyzemler bizi alışverişe götüreceklerini söyledi pek de yeni birşey sayılmaz. Bende teyzem'e havamda olmadığımı ve hasta olduğumu söyledim. Ama oda bana her zamanki gibi bahane kabul etmediğini dile getirdi. O benim bir tür depresyonda olduğumu düşünüyor. Ama alakası bile yok ben kimse için üzülmem yani kısmen.

Bugün ev çok sıkıcıydı. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Ama onu düşünmeden edemiyordum. Bir an aklıma onu aramak geldi ama tabiki böyle birşey yapamazdım.

Ona karşı birşey hissediyordum ama bunu kendime inandıramıyordum. Benim yüzüme bakmasını istemiyordum çünkü o bana her baktığında ona daha çok kapılıyordum.

Buna engel olmanın bir yolunu bulmam lazım. Olmuyor.

Bugün doktor randevum var nefret ederim şu doktorlardan. Boş konuşup dururlar ama okumuş insanlar ne yaparsın.

Bugün Topraklar yalıdaki eve mangal yapmaya gidiyorlardı ve bizi de davet ettiler. Teyzem'e ne kadar yalvarsam da o beni götürmekle ısrarcıydı. Hasta numarası yapmayı düşündüm ama sonuç olumsuz. Topraklar bize yolu göstermek için önden gidiyorlardı. Toprak beni arabada görmüşmüdür acaba diye düşündüm. Aslında nasıl olsa orda görecek.

Uzun bir yolculuk ardından varmıştık. Ev bayağı büyüktü, kaybolma hissiyle eve girdik. Toprak koşar adımlarla hemen üst kata çıktı acaba orda ne vardı. Toprağı bukadar heyecanlandıran bişey olması gerekti ve bu beni tedirgin ediyordu.

Babamlar mangal işiyle uğraşırken Teyzemler mutfak işlerine bakıyordu. Bende teyzem'e "Yapabileceğim bişey varmı?" diye sordum. Teyzem de hayır anlamında başını sallamakla yetindi. Toprağın annesine "Aslı nerelerde acaba?" diye sordum. Oda bana "o arkadaşlarıyla buluşmaya gitti" diye söyledi. Sonra bana "Tuana istersen bir evi dolaş" diye sordu. Bende "olabilir" dedim ve toprağı görmek amacıyla üst kata çıktım. Ev gerçekten çok büyüktü. Toprak ortalıkta yoktu ama dikkatimi çeken küçük salon gibi bir yer vardı. İlk olarak oraya girdim, salon aydınlıktı vitrinin üzerinde 2 tane yan yana duran kızın resmi vardı.

Resimdeki kızlardan birinin aslı olduğunu anladıktan sonra diğerini hiç görmediğim fark ettim. Acaba o kız kimdi. Tam resmi elime alacakken kapı açıldı ve arkadan birinin bana "burada ne arıyorsun?" dediğini duydum arkamı döndüğümde Toprak arkamda duruyordu.