SİMSİYAH

Simsiyah -14-

Sabahları bu kadar erken uyanmak gerçekten bana göre değildi. Gerçi yaklaşık 3 gün sonra bu sürekli tekrarlanacaktı.

Bugün Aslı amerikaya dönüyordu son 1 haftada ne çok yolcu göndermiştim ve onlar benim için gerçekten çok değerliydi. Toprak bu sabah Aslıyı da alıp biyere gitmişlerdi ama neresi olduğunu bilmiyorum.

Zorla uyandığım yatağımdan kalktım ve yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Yüzümü yıkadıktan sonra üstümü giyindim ve çantamı yanıma aldım. Bugün bende okula gidecektim. Aslında gitmek istediğimden değil teyzemin zoruyla gidiyordum.

"Ben çıkıyorum teyze babam zaten gelmiş" dedim ve evden çıktım. Bahçede beni bekleyen babamın yanına doğru ilerledim.

"Günaydın prenses teyzen anlattı okula gidiyoruz sanırım"

"Evet baba"

"Hadi o zaman atla" dedi arabayı işaret ederek.

Okulun bahçesine girdiğimizde birkaç kişinin bahçede dolandığını gördüm.

Bir dakika.. bu Tuğçeydi..!! Benim en yakınım olan kişiydi. Arabadan inip ona seslendim

"Tuğçe..!!" Diye bağırdım ona. Oda beni gördükten sonra kısa bir çığlık atıp bana doğru koştu. Aramızdaki mesafe bittikten sonra Kollarımı ona sardım. Gerçekten çok özlemiştim ve benim telefonum saha tamir olmadığı için görüşemiyorduk.

"İnanmıyorum Tuana. Aynı gün birde okuldayız. Özlemişim be" dedi ve gülümsedi.

"Bende çok özledim. Ama okulu değil tabiki" dedim ve aynı anda beraber güldük. Tuğçe benim en yakın arkadaşımdı her zaman da yanımdaydı. Aynı zamanda da aynı sınıftaydık. Bu senede eğer böyle olursa çok eğleneceğimiz kesindi.

"Valla ben bizimkileri çok özledim. Değiştilermi acaba" dedi Tuğçe.

"Aynen bende ya. Valla hasret gidermekten burda ne işin var diye soramadım bile" dedim ve güldüm.

"Aslında ben bugün gelmeyecektim. Annem sınıfıma bakmamı istedi yani zorla. Ama iyi ki de gelmişim lan yoksa beni arayacağın da yok" dedi.

"İster inan ister inanma Ama bende bugün zorla geldim zaten telefonum da kırıldı yoksa seni neden aramiyim gerizekalı" dedim ve sırıttım.

"Ne yaptın güzelim telefona. Gerçi şaşırmadım sakar" dedi ve gülmeye başladı.

"Uzun hikaye anlatırım nasıl olsa artık bundan sonra beraberiz" dedim. Daha sonra Tuğçe ile beraber okula doğru ilerledik. Değişen hiçbir şey yoktu okulum aynı okulumdu. Ya insan bari duvarları boyandı değil mi?...

"Yessss be işte bu aynı sınıftayız" dedi Tuğçe bağırarak.

"Aynen ya işte budur. Bu sene çok eğleneceğiz" dedim ve pis pis sırıttım. Tuğçe sırıtışımı anladıktan sonra oda bana pis bir sırıtışla karşılık verdi.

"Önlikli sorunumuz senin şu telefonu bir an önce yaptırman gerek yada yeni telefon alman gerek böyle Olmaz" dedi Tuğçe.

"Aslında benimki bayağı yaşlandı yenisini alsam daha iyi bence" dedim.

Aslında aklıma sürekli iPhone vardı şu telefona hastaydım. En son babama dediğimde bana dediği tek şey 'o telefonu sana alırsam ders diye bişey tanımazsın' olmuştu. Aslında çok fazla telefonkolik biri değildim. Yani belki...

"Babamla konuşmam lazım bence alır" dedim ve gülümsedim. Daha sonra Tuğçe nin telefonu çaldı. Konuşmasını bitirdikten sonra tekrar çantasına koydu telefonu.