"เร็นนนนนน"
เสียงใสของร่างบางที่เรียกชื่อผมลากยาวมาตั้งแต่ข้างนอกบ้านทำให้ผมที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มหนาที่วางเรียงกันเป็นตั้งยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะละออกจากกองหนังสือเหล่านั้นแล้วขโมยหอมแก้มนุ่มฟอดใหญ่ทันทีที่ซึลกิชะเง้อหน้ามาดูว่าผมทำอะไรอยู่ ผมหัวเราะน้อยๆกับท่าทีชะงักค้างของซึลกิพร้อมกับมือบางที่เอื้อมมาปิดแก้มที่แดงฉ่าของตนเอง
ผมหัวเราะท่าทีน่ารักเหล่านั้นด้วยความเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปลูบกลุ่มผมนิ่มเบาๆจนเริ่มฟูฟ้องขึ้นมา ในขณะที่ซึลกิก็ตีผมเข้าที่ไหล่อย่างแรงพร้อมกับนั่งนิ่งทำหน้าที่เป็นตุ๊กตาให้ผมนั่งเล่นอย่างสนุกมือ
จนดวงตากลมเรียวหยุดมองนิ่งที่มือของผมที่ยังม้วนๆผมสีน้ำตาลเข้มของเธอเล่นสลับกับเส้นผมของเธอไปมาจนดูเหมือนแมวขี้สงสัยผมจึงอดไม่ได้ที่เอ่ยถามออกไป
"มีอะไรหรอ ซึลกิ"
"มีแต่เดี๋ยวนะ..."
พูดจบก็จัดการดึงกระเป๋าสะพายสีอ่อนออกมาที่ถูกโยนไปไว้ที่โซฟาส่วนไหนสักแห่งก่อนจะยกยิ้มตาหยีแล้วชูกล่องน้ำยาย้อมผมสีบรอนด์ทองออกมาสองกล่องแล้วเขย่าไปมา ในขณะที่ผมได้แต่นั่งนิ่งแล้วใจเต้นกระตุกเพราะรอยยิ้มสดใสของเธอ
เพราะทุกครั้งเวลาที่ผมเห็นซึลกิยิ้มหรือหัวเราะทีไร หัวใจของผมก็เต้นแรงมากขึ้นทุกครั้งเพราะรอยยิ้มเหล่านั้นมันทำให้ผมรู้ว่าผมเป็นคนสำคัญของเธอ ที่สามารถทำให้ซึลกิกลับมายิ้มและหัวเราะได้เหมือนเดิม ถึงแม้ว่าจะมีฝันร้ายเหล่านั้นและโรคร้ายที่ติดตัวมาก็เถอะ...
ผมสลัดความคิดเหล่านั้นออกจากหัวเพราะไม่อยากจะนึกถึงอดีตอันน่าขมขื่นเหล่านั้นที่เราสองคนได้เผชิญกับมันมา ปัจจุบันสิเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเพราะมันจะมีผมและซึลกิยืนอยู่เคียงข้างกันและแทนที่ความรู้สึกเจ็บปวดและช่องโหว่เหล่านั้นด้วยรอยยิ้มและความรักที่เรามีต่อกัน
YOU ARE READING
PAIN KILLER
Random[ FIC : NU'EST REN X RED VELVET SEULGI ] 'ความลับและความเจ็บปวดของเธออย่าเก็บมันไว้ ปล่อยมันออกมาแล้วให้ฉันได้ช่วยเธอเองซึลกิ' - เร็น
