BÖLÜM ŞARKISI;
Coldplay - Magic.
İYİ OKUMALAR...
Ruhumun bedenimin içinde sıkıştığını hissediyordum, küçük Buse'nin çığlıkları zihnimi ele geçiriyordu, korku zihnimden yavaş yavaş göz kapaklarıma düşüyor ve göz kapaklarıma ağırlık yapıyordu, geçmiş tüm benliğiyle ruhumda bir yıkımdı.
Sözcüklerin tükendiği yer nefesimin sonlandığı yerdi, Azrailin soğuk nefesi boynumda geziniyordu, yağmur sesi artık kulaklarıma boğuk bir şekilde ulaşıyordu, kaçtığım kabuslar ruhuma mühürleniyordu, gece kötülüklere ev sahipliği yaparak beni içine çekiyordu.
Arkamda ki beden beni duvara sert bir şekilde daha çok yapıştırdığında ağzımdan bir inilti kaçtı, bu arkamda ki bedeni memnun etmişcesine ellerini bedenimde hissetmeme neden oldu
"Lütfen... B-Bırak beni" sesim sonlara doğru kısılırken sözcüklerimin arkamda ki azraile hiç bir etkisi olmamıştı.
Göz yaşlarım yanaklarımdan sürülürken betonun soğukluğunu yüzümde hissedebiliyordum, arkamda ki bedenin sahibi ellerini kalçama doğru çıkardığında ağızımdan istemsiz bir hıçkırık kaçtı.
"Lütfen..." kelimeler boğazımda takılırken sesim kısılarak sessizliğe gömülmüştü
"Sana bırak dedi."
Kulaklarıma dolan tanıdık sesle ne zaman yumduğumu bilmediğim gözlerimi hızlıca açtım.
"Bırakmassam ne olur?" Arkamda ki bedenin sahibinin sesi tüm alaycılığıyla sokağı doldurarak bir yankı oluşturmuştu.
"Sana kızı bırak dedim."
Kuzey'in sesi tekrar kulaklarıma dolduğunda arkamda ki bedenin üzerimde ki baskısının bir an da gittiğini hissettim.
Duyduğum çığlıkla arkama dönerek biraz önce yapışmış bir vaziyette olduğum duvarı arkama aldım.
Kuzey adamı yakasından tutup yaslandığım duvara yapıştırdığında adamın üzerine abanıp adamı yumruklamaya başladı ben de yaslandığım duvardan uzaklaşarak Kuzey'in arkasına geçtim
Kuzey'in adamın üzerinden çekilmesiyle adam yığılarak yere düşmüştü, yirmili yaşların ortasında gözüken adamın suratı baştan aşşağı kan içinde kalmıştı bakışlarımı Kuzey'e çevirdiğimde beni izlediğini farkettim.
Sokak lambası pürüzssüz tenini aydınlatarak sarı saçlarına düşüyordu, uzun kirpikleri siyah gözlerine gölge yapıyordu sinirlendiğini çenesinin kasıldığından anlayabiliyordum. Bana doğru yaklaşmaya başlamasıyla ben de geriye doğru gittim ta ki arkamda ki arabaya çarpana kadar.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" kolumu sıkıca tutup bağırması üzerine sesi sokakta tiz yankı bir yankı yaparak kulaklarıma ulaşmıştı.
"Ben..."
"Gecenin bu saatinde dışarı çıkmak ne demek" üzerime gelip sesini daha da yükselttiğinde gözlerimi gözlerinden kaçırarak asfalta çevirdim.
"Bana bak." emreder ses tonuna karşılık hala asfalta bakmaya devam ettiğimde eliyle çenemi tutup gözlerine bakmamı sağladı.
Yağmur damlaları sarı saçlarından göz çukurlarına oradan dudaklarına doğru bir yol izliyordu.
Bana daha çok yaklaşıp beni kendisiyle arabanın arasında sıkıştırdığında yutkunarak derin bir nefes aldım.
"Yaptığının bedelini ödeyeceksin ufaklık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE TESADÜF
Teen Fiction~Kesit~ **************** Bir ses işitildi. Bir çığlık. Bir ses işitildi. Kum saatinin camı kırıldı. İçindeki kum taneleri teker teker uzun zamandır tutsak bulundukları bu fanusun içinden bir bir kurtuldu, kaçmak istercesine. Ve bir ses daha işitildi...
