"Buse, Busee! neredesin?"
bana bağıran Eceyi duymamla hemen terastan aşşağı inmeye başladım Kuzey gideli beş dakika olmuştu ve ben burada dikilip kalmıştım, doğum günümü güzel geçireceğimi sanmıştım ama mümkün mü? illa bozucak ego hayvanı!.
"Busee!" üstüme atlayan bi çırpıda itip konuşmaya başladım
"Napiyorsun Ece? salakmısın?"
"Asıl sen salakmısın on dakikadır seni arıyorum pasta gelecek ama doğum günü kızı yok neredesin sen?" onun böyle demesiyle aklıma terasta olanlar geldi
"Buse iyimisin sen? yüzün düştü sanki, ne oldu?"
"Neler olmadı ki Ece neler olmadı, neyse sonra anlatırım hadi insanları bekletmeyelim gidelim"
Tekrar doğum günü yerine geldiğimiz de herkes alkışlamaya başladı, gözüm Kuzeyi aradı ama onun yerine bana doğru gelen pastayı gördüm.
Pasta önüme geldiğin de herkes heyecanla bekliyordu ama benim aklım hala ondaydı kimbilir nereye gitmişti? bir an böyle düşündüğüm için kendime kızdım, aferin Buse herkes seni bekliyor sen onu düşün, dileğimi dileyip mumları üflememle bir alkış koptu daha sonra herkes sırasıyle hediyelerimi vermeye başladı tek kişi vermemişti Kuzey.
Günün sonun da doğum günüm bitmişti, artık 18 yaşında özgür biri olmuştum. Eve gelmiş Eceyle beraber konuşuyorduk.
"Ee ne oldu Buse? anlatsana daldın gittin" böyle demesiyle tüm olanları Eceye anlattım
"Oha şuna bak sen ya, resmen ego taşması yaşamış, görünüşüne baksan adam sanırsın bir de ne demiş bono oşok olocokson"
Ece'nin Kuzeyin taklidini yapmasıyla ben de gülmeye başladım
"Boş ver ya dediğin gibi ego hayvanı işte" dedim ama gerçekten de ona çok sinir olmuştum bir de ona aşık olacakmışım, tamam fazla yakışıklı olabilir hatta kaslı da olabilir ve hatta ama hatta tüm kızların hayalinde ki erkek modelide olabilir ama aşk asla.
"Buse bugün fazlasıyla yorucu bir gün geçirdik yatalım artık" Ecenin böyle demesiyle yatağa girip uyumaya başladım ama ne mümkün her gözümü kapattığım da gözlerimin önüne o geliyordu.
Kqpının sesini diymamla yataktan kalktım kimdi ki gecenin bu saatin de? Eceye baktığım da hala uyuduğunu gördüm, odadan çıkıp merdivenleri inmeye başladım kapı açılmadığına göre annemler de kalkmamıştı anlaşılan, kapıyı açtım ama kimse yoktu tam kapıyı kapatacağım sırada yerde ki kırmızı kalp şeklindeki paketi gördüm, paketi alıp etrafa bakınmaya başladım ama tek gördüğüm şey karanlıktı, içeriye girip kapıyı kapattım acaba bu neydi? bomba olabilirmiydi ki? daha sonra fazlasıyla saçma düşündüğü mü farkına vardım, kim kalp şeklinde ki bir pakete bomba koyardıki?
Kalp şeklinde ki paketi açtım daha sonra paketten gümüş ve pırlantadan oluşan melek şeklindeki kolyeyi gördüm yanında da bir kart vardı ve şöyle yazıyordu
"DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN"
kim göndermişti ki bu kartı? o an aklıma hediyesini vermeyen tek kişi geldi Kuzey. Telefonumun mesaj sesini duymamla telefonumu cebimden çıkartıp baktım
"Sana çok yakışacak"
gözlerimi devirip tekrar kolyeye bakmaya başladım, ne kadar da yüzsüzdü, o söyledikleri yetmemiş gibi bir de bana kolye almış inanamıyorum, ona ne kadar kızssam da kolyeye dikkatli baktığım da gerçekten güzel olduğunu farkettim. Daha sonra kolyeyi de alıp yukarı çıktım ve daha sonra kendimi uykunun kollarına attım.
Yüzüme çarpan güneş ışığıyla uyandım Eceye perdeyi kapatması için
"Ece şu perdeyi kapatırmısın" dedim ama onun yaptığı daha fazla açmak oldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE TESADÜF
Novela Juvenil~Kesit~ **************** Bir ses işitildi. Bir çığlık. Bir ses işitildi. Kum saatinin camı kırıldı. İçindeki kum taneleri teker teker uzun zamandır tutsak bulundukları bu fanusun içinden bir bir kurtuldu, kaçmak istercesine. Ve bir ses daha işitildi...
